Episode - 13

8K 619 46
                                    


"​မေ​မေ .... "

မိုး ရဲ့ပါးစပ်​မှ တလှုပ်​လှုပ်​ဖြင့်​အ​မေကိုတမ်းတ​ယောင်​ယမ်း​နေတာမို့ လင်း မိုးရဲ့​ခေါင်းကို လက်​နဲ့ဖွဖွ​လေး ပွတ်​ပေးလိုက်​သည်​။

" က​လေး ရယ်​ ..... "

​ဆေး​တွေသွင်းထားတာ ၁ နာရီ​ကျော်​မျှကြာ​သွားပြီဆို​ပေမဲ့လည်း မိုး ယခုတိုင်​မနိုးလာ​သေး​ပေ ။ ခဏ​နေပြန်​တော့ မိုး ထံမှ​ယောင်​ယမ်းသံတိုးတိုး​လေး ထပ်​မံထွက်​ပေါ်လာပြန်​သည်​။

" မ ... မ ... မိုး တောင်းပန်​ပါတယ်​... မိုး ကို မ ထား ခဲ့ ပါ နဲ့ ... မ .... "

" အို .....​က​လေးရယ်​ .... "

လင်း သူ့က​လေးရဲ့ လက်​နုနု​လေးကို ဖမ်းဆုပ်​ကိုင်​ပြီး သူမရဲ့ပါးပြင်​၌ ကပ်​ထားမိလိုက်​သည်​။ ဟုတ်​တယ်​သူငို​နေမိပြန်​သည်​။​တွေ့ဆုံကြတာ မကြာ​သေးဘူးဆို​ပေမဲ့ သူ ဒီက​လေး​လေးကို သိပ်​ချစ်​ပါသည်​။ အခု​တော့ သူသိပ်​ချစ်​တဲ့ က​လေးကို အခုလိုမျိုး သူကိုယ်​တိုင်​ဒဏ်​ရာ​တွေ​ပေးခဲ့မိပြီ ။

မိုး ရဲ့လက်​ပေါ်သို့ လင်း ရဲ့မျက်​ရည်​စက်​တွေ တ​ပေါက်​ပေါက်​ကျခဲ့သည်​မို့ လက်​ဖဝါး​ပေါ်က စိုစွတ်​မှုကို ခံစားမိပြီး မိုး မျက်​လုံး​လေးများ ပွင့်​ဟလာခဲ့သည်​။

လင်း က​တော့ မသိ​သေး ။ မိုး ရဲ့လက်​ကိုဆုပ်​ကိုင်​လျက်​ဆက်​ငို​နေမြဲ ။

" မငိုပါနဲ့ မ ရယ်​ ..... "

တိုး​ဖျော့​လွန်းတဲ့​လေသံ​လေးကြားလိုက်​သဖြင့်​လင်း ဝမ်းသာသွားသည်​။ ကြည့်​လိုက်​တော့ သူ့ က​လေး​လေးက မျက်​ရည်​တွေ ဝဲတက်​နေ​ပြီး ငိုချင်​နေသည့်​ရုပ်​လေးဖြင့်​။

"​က​လေး သတိရလာပြီပဲ ... ဝမ်းသာလိုက်​တာ က​လေးရယ်​။ တော်​သေးတာ​ပေါ့။ တော်​သေးတာ​ပေါ့ က​လေးရယ်​ ... "

မိုး ရဲ့ နဖူး​ပေါ်က ဆံနွယ်​စ​လေးများအား လင်း လက်​နဲ့သပ်​တင်​ပေးလိုက်​သည်​။

Don't Stop Believing Where stories live. Discover now