Don't Stop Believing

Episode - 20

လင်း​ပေးတဲ့အင်္ကျီကို မိုး သိပ်​သ​ဘောကျလွန်းလို့​ ကျောင်းကိုမကြာခဏ​ ဝတ်​လာတတ်သည်​။ မိုးရွာတဲ့​နေ့ဆိုလဲ အိမ်​ပြန်​ခါနီး ကား​ဆီသွားဖို့​တောင်​စိုမှာဆိုးလို့တဲ့ ပြန်​ချွတ်​ကာ​ကျောပိုးအိတ်​ထဲ ကျွတ်​ကျွတ်​အိတ်​နဲထုတ်​ပြီးမှ ထည့်​လေသည်​။

ဒီလိုနဲ့ပဲ​နေ့​တွေည​တွေ အလီလီ​ပြောင်းလဲ​နေခဲ့သည်​။ မိုး မှာ​ကျောင်းစာ​တွေလုပ်​ရတဲ့ အလုပ်​အပြင်​နောက်​ထပ်​အလုပ်​တစ်​ခုရှိ​သေးသည်​။ ညညဆို ဒိုင်​ယာရီ​ရေးတဲ့အလုပ်​ပဲဖြစ်​ပေသည်​။ သူ့မှာ ဟိုးငယ်​စဉ်​အခါထဲက ဒိုင်​ယာရီ​လေး​တွေ​ရေး​ရေး​လေ့ရှိသည်​။ သို့​ပေမဲ့ လင်း နဲ့စ​တွေ့တဲ့​နေ့ကစပြီး သား​ရေအဖုံးအနက်​နဲ့ ဒိုင်​ယာရီစာအုပ်​လေးထဲမှာ သီးသန့်​ရေးသည်​။

​ရေးပြီးတာနဲ့ အမြဲထည့်​သိမ်း​နေကြဖြစ်​ပေမဲ့လဲ လူဆိုတာ တစ်​ကြိမ်​တစ်​ခါ​တော့ မှားယွင်းပြီး​မေ့​လျော့တတ်​ကြစမြဲမဟုတ်​ပါလား။

ထို​နေ့က August လ 31 ရက်​ဖြစ်​သည်​။ တိုက်​တိုက်​ဆိုင်​ဆိုင်​လင်း ရဲ့​မွေး​နေ့လဲ ဖြစ်​သလို ဒုတိယလပတ်​စာ​မေးပွဲရဲ့​နောက်​ဆုံး​နေ့ဖြစ်​၏ ။

မ​နေ့ညက မိုး, လင်း ကိုသူကိုယ်​တိုင်​လက်​နဲ့ဖန်​တီးထားတဲ့ အရာတစ်​ခုခုပြန်​လက်​ဆောင်​ပေးချင်​ခဲ့သည်​။ တစ်​ပတ်​လောက်​ထဲက သူကြိုစဉ်းစားပြီး အကြံရလိုက်​တာက​တော့ မ,ကိုသူကိုယ်​တိုင်​မွေး​နေ့ကိတ်​ဖုတ်​ပေးဖို့ပဲဖြစ်​သည်​။

၃၀ ရက်​နေ့ညက စာ​တွေကို အပြီးသတ်​စော​စောပြန်​နွှေးသည်​။ ထို့​နောက်​ဒေါ်ကြီးဝင်းနဲ့တူတူ သူဝယ်​ထားတဲ့ မုန့်​ဖုတ်​နည်းစာအုပ်​အတိုင်း ဝယ်​ထားတဲ့ပစ္စည်း အစုံပလုံနှင့်​ကိတ်​မုန့်​တစ်​လုံးဖြစ်​လာ​အောင်​ဖန်​တီးရှာသည်​။

သို့​ပေမဲ့ တူးတူးသွားတာနဲ့ အရသာမမှန်​တာ​ကြောင့်​လွှင့်​ပစ်​ရတဲ့ကိတ်​တွေက မနည်း။ တစ်​အိမ်​လုံးလဲ​ညော်​နံ့​တွေမွှန်​နေသဖြင့်​ဒေါ်မူယာသွယ်​ကလာပြီး ပွစိပွစိလုပ်​သေးတာ​ကြောင့်​မိုး နဲ့စကားများမလို​တောင်​ဖြစ်​ကြ​သေးသည်​။ လက်​မှာအပူ​တွေလဲ​လောင်​ခဲ့ရသည်​။