Don't Stop Believing

Episode - 45

ည​နေခင်း​လေးတစ်​ခုမှာ မိုး ခြံထဲဆင်းပြီး ဒန်း​လေးပေါ်မှာထိုင်​ရင်း​ဆေးပညာပိုင်းဆိုင်​ရာ စာအုပ်​လေးတစ်​အုပ်​ကို စိတ်​ဝင်​တစားထိုင်​ဖတ်​နေမိသည်​။

ထိုစဉ်​ခြံတံခါး​ပေါက်​က​နေ

"​ဒေါ်​လေးဝင်း​ရေ ....​ဒေါ်​လေးဝင်း .... "

သိပ်​မစိမ်းလွန်းတဲ့​ယောကျာ်း​လေးအသံတစ်​သံကို မိုး ကြားလိုက်​ရသဖြင့်​စာအုပ်​လေးကို​ဘေးသို့ချပြီး ခြံတံခါးနားသို့​လျှောက်​သွားလိုက်​သည်​။

တံခါးနား​ရောက်​တော့ မြင်​တွေ့လိုက်​ရသည့်​သူက​သူ့သူငယ်​ချင်း ဇွဲ ။

အရင်​ကထက်​အရပ်​ကြီးပိုရှည်​လာပြီး​ဒေါင်​ကြီးကလဲ ဟက်​နေသည်​။ အသားဖြူဖြူမျက်​ခုံး​ကောင်း​ကောင်းနဲ့ သူဝတ်​ဆင်​ထားသည့်​ရဲအရာရှိဝတ်​စုံဖြင့်​လိုက်​ဖက်​ညီလွန်းလှသည်​။

" ဇွဲ ..... "

ဖွဖွ​လေးပြုံးပြရင်း သူ့ကိုခြံတံခါးဖွင့်​ပေး​နေတဲ့ မိုး အား ဇွဲ အံ့သြမှင်​သက်​စွာ ရပ်​ကြည့်​နေမိသည်​။ အရင်​က​ချောတယ်​ဆိုတာထက်​ကို နှစ်​ဆ​လောက်​ပို​ချောလာသလို ဆံပင်​ရှည်​လေးနဲ့ မိုး မှာအင်​မတန်​မှ ကျက်​သ​ရေရှိလှပါသည်​။

ဆံပင်​လေးကိုတစ်​လွှာစုစည်းထားပြီး နဖူး​ပေါ်ဝဲကျ​နေတဲ့ ဆံစ​လေး​တွေကို နား​နောက်​သို့ထိုးထည့်​လိုက်​သည့်​မိုး ရဲ့အလှဟာ အခု​ခေတ်​သုံးစကားအရနဲ့​ပြောရလျှင်​အင်​မတန်​မှ နန်းဆန်​လွန်းလှပါသည်​။

" ဝင်​လေ ဇွဲ ? "

မိုး​ပြောလိုက်​တော့မှ ဇွဲ မျက်​တောင်​တစ်​ချက်​ခတ်​လိုက်​ပြီး

"​Ahhh​အေး​အေး ...... "

မိုး​ခေါ်​တော့မှ ဇွဲ ခြံထဲဝင်​ဖို့သတိရလိုက်​သည်​။

"​ဒေါ်​လေးဝင်း လဲမ​တွေ့ပါလား ? "

"​ဒေါ်​လေးဝင်းက အိမ်​နောက်​ဖေးမှာ ညစာအတွက်​ချက်​ပြုတ်​နေတယ်​.... "