SABIR "TAMAMLANDI"

45.Bölüm

Zorunda olmak...Sevdikleri üzülmesin diye birçok şeye zorunda kalır insanoğlu.Ve bu zorundalıklar silsilesinin her bir halkası o insanın boğazına geçer.Gün geçtikçe nefes alamaz olur.Dayanılmaz hale gelir gelirde dışarıdaki insanlar onun boğulduğunu anlamazlar...

Genç kız şuan ne kadar o halkların daha bir sıktığını hissetsede belli belirsiz tebessüm kondurdu dudaklarına.İki haftadır odadan çıkmamış,yemeklerinin çoğunu geçiştirmişti.Hatta Nisa'ya bile kötü olduğunu anlamasın diye hergün konuştuğunda kısa kısa cevaplar verir olmuştu.Halbuki konuşmayı severdi o.Nisa birkaç kez neden böyle az konuştuğunu sorduğunda saçma bahanelerle konuyu kapatmıştı.Fakat bu kez farklıydı.Kağan onları davet ettiğinde ne kadar gelmek istemesede zorunda kalmıştı.Şuan zile basmış büyük demir kapının açılmasını bekliyorlardı.
Büşra şaşkın gözlerle etrafı inceledikten sonra yüzüne alaylı gülümsemesini takıp Beyza ve Saadet annesine baktı.

"Neden bu kadar çabuk evlendiği belli oldu.Ben de olsam evlenirdim"

Beyza sinirle gözlerini kapattı.Gerçekten bu kız sabır kotasını fazlasıyla aşmıştı artık.
Tam arkasına dönmüş ağzının payını vereceği sırada kapı açılmıştı.
Büşra ona sırıtırken Beyza sıkıntıyla nefesini verdi.Saadet hanım kolunu sıvazlayıp yanına çekti emanetini.Alışmıştı artık yeğeninin patavatsızlıklarına.

Cahide hanım gülümseyerek kapıyı açıp kenara geçti.Gelinin ailesini merak edip davet etmişti.Bu kadar terbiyeli bir kızı kimin yetiştirdiğin bilmek istiyordu.

"Hoş geldiniz."

Saadet hanım karşısında kendisinden yaşça büyük olan kadına bakıp onun gibi içten gülümsedi.Cahide hanım her birine sıkıca sarılıp içeriye buyur etmişti.

"Tekrar hoşgeldiniz.Nasılsınız?"

"İyiyiz.Elhamdülillah.Sizler nasılsınız?"

"Bizde iyiyiz.Bu arada ben Cahide Kağan ve Eylül'ün babannesiyim."

Saadet hanım elini uzatan kadının elini tutup sıktıktan sonra tebessüm etti.

"Tanıştığıma memnun oldum.Bende Nisa'nın annesiyim."

Cahide hanım iki genç kıza dönüp bakınca Beyza elini uzatıp kendini tanıttı daha sonra aynı şekilde Büşra da.

"Hoş geldiniz anne"

Saadet hanım kendisine ilk kez anne diyen damadına şaşkınlıkla bakarken Cahide hanımda ondan farksızdı.Genç adam tebessüm ederek annesinin elini öptükten sonra sıkıca sarıldı.Hasret kalmıştı anne sevgisine.Bu sevgiyi kayınvalidesinin ona bolca vereceğini iyi biliyordu...

Genç kız bütün odayı turlarken yandan arkadaşına baktı.Nisa'nın bu kadar sakin kalmasına bir türlü anlam veremiyordu.Tamam belki evlilikleri çok normal şartlarda gerçekleşmemişti lakin en nihayetinde onun kocasıydı.

"Seni anlayamıyorum Nisa nasıl böyle tepkisiz kalabiliyorsun?"

Aslında tepkisiz değildi sadece dışarıya yansıtamıyordu.Ne yapması gerektiğini bilmiyordu.Kafası zaten karışmış, kalbiyle aklı gardını almış birbirlerine bakıyorken bu da tuzu biberi olmuştu..

Eylül sessiz kalan Nisa'nın yanına gelip omuzlarından tuttu.Kendine çevirip yüzene baktı dikkatlice.

"Abimi seviyormusun Nisa?"

Genç kız hayretle gözlerini açıp Eylül'e baktı.

"Bakma öyle fark etmediğimi mi sanıyorsun.Burada kimse yok bana söyleyebilirsin."