Güneş ışıkları nazlı nazlı ağaçların yapraklarından süzülerek yüzüne değmişti usulca.Ne kadar yürüdüğünü bilmiyordu lakin bununda pek bir önemi yoktu.Yürümeyi seviyordu.Ayaklarının altında ezilen kurumuş yaprak ve ağaç dallarının sesi kulaklarına ulaştı.Uzun zamandır yürümesine rağmen zihni bu sesi yeni fark etmişti.Adımlarını yavaşlatarak olduğu yerde durdu.Gözlerini kapatıp çam kokusunu derince içine çekti.
"Çok güzel."
Gözlerini açıp birkaç adım gerisinde dikkatlice onu izleyen adama çevirdi bakışlarını.Gülen gözleri adamın toprak rengi gözlerinde oyalandı.
"Senden güzel değil."
Adamın bu itirafı genç kızın yüzünde derin bir gülümseyişe ev sahipliği yaptı.Adam usulca yaklaşıp genç kızın tam karşısında durdu.
"Gerçekten mi?"
Adam, genç kızın masum sorusuna gülerek başını sallayarak onayladı.
"Gerçekten."
Adamın sağ eli genç kızın sol elini parmaklarına hapsettikten sonra tekrar yürümeye devam etti.
"Artık geri dönelim.Kızımı özledim."
Genç kız kıkırdayıp adama biraz daha sokuldu.Kızına olan sevgisi karısını çoğu zaman şaşırtsa da alışmıştı.Bir babanın kızını bu denli sevdiğini üzerine bu kadar düştüğünü görmemişti.Kendi babasından göremediği sevgiyi hayat arkadaşı kızına bolca ikram ediyordu.
"Oda seni özlemiştir.Gerçi Hamza onu oyalamıştır.Senin yokluğunu fark etmemiş olabilir."
Adamın aniden durmasıyla genç kızda ona itaat edip şaşkın bakışlarını ona yöneltti.Adam sinirle soluyup bakışlarını ormanda gezdirdi.
"Ne oldu?"
Poyraz karısının sorduğu soruyla gözlerini Beyza'nın gözleriyle buluşturdu.
"Kızım babasını unutmaz.Artık Kağan'la konuşacağım oğlunu kızımdan uzak tutsun."
Beyza şaşkınlıkla açılan ağzını eliyle kapattı.
"Ayy yok artık! 2 yaşındaki kızını 5 yaşındaki çocuktan mı kıskanıyorsun?"
Poyraz abartıyla gözlerini devirip yürümeye devam etti.Beyza peşi sıra sürüklenirken onun hızlı adımlarına uyum sağlamaya çalıştı.
"Ne alakası var.Ben korumacı bir babayım."
Beyza yüzüne yerleşen gülümsemeyle Poyraz'ın yüzüne bakmaya çabalarken bir yandan da hızlı adımlarına eşlik ediyordu.
"Onlar daha çocuk.Hatta senin kızın bebek sayılır.Koskoca adamsın hiç yakışıyor mu bu haller sana?"
Beyza'nın alayla karışık cümlesine karşı ters ters baktı.Kendince haklı sebepleri vardı.Kendi de fazla korumacı ve kıskanç bir adam olduğunun farkındaydı lakin elinde değildi.Ona kalsa şuan elini tuttuğu kadını ve burnunda tüten kızını göğsünde ölünceye kadar saklayabilirdi.
Bir müddet daha yürüdükten sonra piknik alanına ulaşmışlardı.Poyraz'ın keskin bakışları geniş alanda sarı saçlı,kahve gözlü tatlı kızını aradı.Bakışları bir noktada sabit kaldığında Beyza gözlerini Poyraz'ın yüzünden çekip, adamın bakışlarının odağına yerleştirdi gözbebeklerini.
Küçük kızları çimenlerle aynı renkteki kilimin ortasında oturmuş karşısındaki küçük çocuğun yaptığı komikliklere kahkahalarla gülüyordu.O kadar çok gülüyordu ki bir an geri düşecekmiş gibi olup tekrar toparlanıyordu.
Kızının kahkasının sesini duyunca onunda yüzünde tebessüm peyda olmuştu.Bir an gözleri, ormana yürüyüşe çıkmadan hemen önce verdiği sarı papatyaya kaydı.Tombul parmaklarıyla sıkı sıkıya tuttuğu sarı papatyayı Hamza'nın ona uzattığı mavi çiçeği almak için yanındaki boşluğa atmasıyla Poyraz kaşlarını çattı.Beyza şaşkın bakışlarını kızından alıp elini tuttuğu adama çevirdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SABIR "TAMAMLANDI"
SpiritualMis gibi kokular geliyorken mutfaktan yine Saadet hanımın gözleri dolmuştu.Allah'a binlerce kez şükrediyordu böyle hayırlı bir evlat nasip ettiği için.Düşünmeden edemiyordu acaba ne yapmıştı da ona böyle hediye vermişti Rabbi? Dolan gözleri şimdi ta...
