Ο Γείτονας!

(48)

Harry's pov

Το επόμενο πρωί έρχεται και δεν έχω όρεξη να σηκωθώ απο τον καναπέ. Το σπίτι ειναι τοσο άδειο χωρίς εκείνη. Η μυρωδιά της ήδη εχει εξαφανιστεί. Γενικά στο χώρο επικρατεί μια μελαγχολία που εγώ ο ίδιος έχω εξαπλώσει. Μου λείπει τόσο γαμημένα πολύ και έχουν περάσει μόνο μερικές ώρες. Γαμώ το κέρατο μου! Είμαι τόσο μαλάκας... καμία μέρα θα με παρατήσει για τα καλά με τις βλακείες που κάνω. Το αποφάσισα όμως, θα πάρω αυτό το ζώο την Σούζι να της το ξεκόψω. Μετά το δεύτερο χτύπημα το σήκωνει. Ευτυχώς! Θα έρθει από εδώ σε λίγα λεπτά. Δεν έχω αλλάξει και δεν σκοπεύω κιόλας. Απλά πλένω τα δόντια μου και μόλις χτενίσω λίγο τα μαλλιά μου ακούω το κουδούνι να χτυπάει. Ανοίγω την πόρτα και εκείνη με παίρνει αγκαλιά. Την απομακρύνω και καθόμαστε στον καναπέ.

«Μωρό μου... μου έλειψες τόσο πολύ!» πάει να με αγκαλιάσει, όμως την αποφεύγω.

«Θέλω να μιλήσουμε.» λεω σοβαρά.

«Πες μου.»

«Θέλω να το τελειώσουμε οτι κι αν είναι αυτό που έχουμε.»

«Εεε γιατί;» λέει ναζιάρικα. Μου την σπάει που δεν μπορούμε να κάνουμε μια σοβαρή συζήτηση σαν άνρθωποι.

«Το ήξερες από την αρχή πως μόνο σεξ έκανα μαζί σου. Δεν είχαμε τίποτα παραπάνω. Όπως επίσης ήξερες πως δεν σε θέλω και αγαπώ άλλη. Μου δημιούργησες ήδη πρόβλημα και σε θέλω μακριά μου.» λέω ειλικρινά και η έκφραση της αλλάζει ραγδαία.

«Αυτή είναι η τελευταία σου λέξη Στάιλς;» λέει απότομα.

«Ναι. Και τώρα φύγε και μην σε ξανά δω μπροστά μου ή ξανά μπλεχτείς με την ζωή μου, γιατί θα έχουμε άσχημα ξεμπερδέματα.» το ύφος και ο τόνος μου απειλητικός.

«Καλά...» λέει ειρωνικά και φεύγει.

Στο διάλο να πάει... όλο το υπόλοιπο απόγευμα το πέρασα περιμένοντας ένα τηλέφωνο ή ένα μήνυμα από την Φαμπιάνα.

Φαμπ'ς pov

Ξυπνάω ακούγοντας τον Τζειμς να με φωνάζει. Η ώρα ήταν ήδη έντεκα. Κοιμάμαι πολλές ώρες. Σηκώνομαι βαριεστημένα και πηγαίνω στη κουζίνα. Βλέπω τον Τζειμς με ποδιά να τυγανιζει αυγά. Μου φαίνεται κάπως γελοίο το θέαμα και αρχίζω να γελάω σαν υστερική.

«Σταματά να με κοροϊδευεις κακιά.» λέει και μου βγάζει την γλώσσα.

«Καλά, εντάξει.» συνεχίζω να γελάω πνιχτά μόλις γυρίσει την πλάτη του.