Undercover Love ✔️ (DUTCH)

#48

Pov Ina:

Wanneer ik in het kantoor aankom zie ik al snel een paar ogen op mij richten. Ik geef ze een kleine lichaam en ga snel naar Lily. Onderweg kom ik Liv tegen. 'Hey girl, klaar voor de grote dag?' Vraagt ze me.

'Ik denk het. Is dit kleedje chic genoeg?' Vraag ik haar. Ik ben nog steeds niet helemaal overtuigd. 'Tuurlijk, je ziet er mooi uit. Ik moet nu gaan. Ik zie je straks wel. Veel succes.' En ze loopt naar de uitgang. Was het maar zo simpel.

'Hey Lily.' Ik begroet haar met een knuffel. We zijn best wel close door het hele gedoe met Sam. Ik ben haar ook een beetje als mijn moeder gaan zien. 'Je ziet er leuk uit.' Ze doet met haar hand en draai beweging waardoor ik me moet omdraaien om haar het kleedje te laten zien. Als mijn moeder hier nog zou zijn zou ze dat zeker hebben gedaan.

'Is dit oké voor de lezing?' Ik ben zo zenuwachtig. Ik weet dat ik hem gewoon moet vermoorden. Maar ik moet nog steeds niet te veel opvallen. Ik kan moeilijk met mijn spion/ huurmoordenares kleren komen. Dan heeft iedereen het door en zeker Sam.

'Dat is perfect, sweetie.' Ze heeft ook zo'n moederstem. Vreemd dat ze geen kinderen heeft. Ze is dan ook maar in haar late twintigs. Maar volgens mij heeft ze wel een vriend of een man. Waarschijnlijk wel want het is zo'n mooie en lieve vrouw.

'Alles is geregeld. Je kan straks vertrekken. Ik heb het adres gestuurd naar je gsm. Er kan niets fout lopen.' Ik zucht. Het stelt me wat gerust maar ik ben nog niet heleamaal overtuigd. Er kan van alles mis lopen. Het is nog altijd wel zijn vaders lezing. Wie weet dealt zijn zus of zijn vader mee. Er kan van alles fout lopen.

Ik knik gewoon maar als antwoord. 'Bel me nog een keer als je aangekomen bent.' 'Zal ik doen.' Ik loop terug naar de deur om me in de wapenkamer klaar te maken. Wanneer Lily haar keel schraapt draai ik me terug om naar haar.

'Ina, wees voorzichtig.' Ik knik alweer en open de deur. Om volledig voorbereid te zijn stop ik wat wapens onder mijn kleren in mijn schoenen. Ik heb hele hoge botten aan zodat niemand iets kan zien van messen of andere dingen.

Dat doe ik altijd als ik een missie heb. Geleerd van Zoey. Ze vertelde me altijd dat als je op een missie zou gaan je de hoogste botjes moest aandoen. Ik vroeg altijd of dat niet te hard op viel. En altijd antwoordde ze met:

'Opvallen? Girl, opvallen is de kunst van het spioneren.' Ik lachte altijd om haar antwoord. De bedoeling van spioneren is juist niet opvallen maar ze heeft gelijk. Je moet opvallen om gewoon normaal te doen.

Als ik klaar ben met mijn wapens ga ik naar mijn auto. Als ik in stap zucht ik nog een laatste keer. Als dit de laatste keer was dat ik in mijn auto stapte, of dat ik naar hier reed, ga ik dat niet overleven. Maar als dat zou gebeuren zou ik toch al dood zijn.

Ik moet eerlijk zeggen, ik denk altijd zo als ik een missie heb. Je kan nooit voorzichtig genoeg zijn met wat er je zou overkomen. Daarom neem ik ook altijd al eens afscheid van de dingen die ik lief heb. Voorbeeld: mijn auto, mijn appartement, mijn fotokader met mijn ouders, zo van die dingen

-

Ik parkeer mijn auto aan de rand van de straat die Lily me heeft gesmst. Ik heb geen idee of er parking is dus zet ik het maar aan het straat. Ik zie al veel mensen naar het gebouw lopen. Ik strijk mijn zwarte kleed nog eens glad. Hier gaan we, denk ik bij mezelf.

Ik stap in het gebouw en wordt al snel verwelkomt door de mensen aan de deur. Ik kijk om me heen en zie de grootste kroonluchters aan het plafond hangen. De ramen zijn gemaakt van puur glas. Het doet me denken aan zo'n rijke kamer van de Titanic.

Je weet wel als die domme echtgenote van Rose Jack uitnodigt op een diner. En Jack moest leren hoe hij zich moest gedragen. Die vibe heb ik ook in deze kamer. Er hangt wel een kleine sfeer maar het is meest gevuld met rijke mensen die roddelen over de andere rijke mensen.