My Gangster Bestfriend

CHAPTER 42: Pag iwas

Ren's POV

Bakit ganon? Bakit siya umiiwas sakin? May nagawa ba akong mali?

Una magkasama sila ni Matt, pangalawa hindi niya ako kinakausap, pangatlo hindi siya sumakay sa kotse ko para umuwi, tapos ngayon hindi pa siya lumalabas sa kwarto niya. Tinanong ko na yung mga girls pero ok lang naman daw siya.

Ano kayang problema niya? Bakit hindi niya sabihin sakin? Mababaliw na ako sa kakaisip ah.

"Ethan uuwi na pala kami mamaya, kailan ba kayo uuwi?" tanong ni Blake sakin.

"Hindi ko pa alam. Siguro bukas." sagot ko naman.

"Bro sunday na ngayon. May pasok na bukas. "agad naman niyang sagot.

"We have no classes tomorrow until Wednesday, sa monday faculty meeting and sa afternoon may seminar sila. Tuesday continuation of the seminar whole day and Wednesday preparation for the teachers month opening." sagot ko.

"Oh I see pero uuwi na kami mamaya ng mga girls isasabay na namin sila" sabi niya at nagtungo sa sala para manood.

Pumunta lang ako sa kwarto at humiga sa may couch. Napapaisip tuloy ako.

"What have I've done wrong? Bakit siya nagkaganon? Ok naman na kami this past few days ah?" tanong ko sa sarili ko.

"Pano kaya kung puntahan ko siya ngayon?" tanong ko ulit sa sarili ko.

Nagpasya nalang ako na hindi siya puntahan at kakausapin ko na lamang siya pag naka uwi na sina Blake.

AC's POV

"Bye Kate ingat ka dito ah!" sabi ni Alexa.

"Sige kayo din ah, oh Xander bantayan mo sila ah pag may nangyari sa mga yan lagot ka sakin!" pagbabanta ko kay Xander.

"Of course!" ngiting sagot niya.

"Oh sige na mauna na kami!" sabi naman ni Lexie at tsaka nila ako niyakap.

Bumaba lang kami sa sala at hinatid ko sila sa labas. Buti naman at uuwi narin tong si Angel. Nang maka sakay na sila ay pumasok na ulit ako sa loob. Nararamdaman kong sumusunod si Ren sakin kaya mas binilisan kong umakyat at nagtungo sa kwarto.

Habang naka upo ako at tulala ay may pumasok sa kwarto.

"AC!" mahinang sabi ni Ren.

Hindi lang ako nagsalita. Sa halip ay kinuha ko lang yung cellphone ko at tinawagan si Matt.

"Hello"

[Hey what's up? May problema ba?]

"Wala naman. Nabored lang kasi ako eh wala naman akong kausap so tinawagan kita."

[Is everything ok?]

"Yeah are you not driving?"

[Nope, si Kurt yung nagdrive]

Habang kausap ko si Matt ay nakikita ko si Ren sa gilid ng mga mata ko na parang naiinis.

"Oh I see, nasaan na ba kayo? "

[Hindi pa kami nakakalabas ng boundery]

"Ah kala ko nasa malayo na kayo."

[Hindi naman, pahinga ka na muna I'll just text you pag naka uwi na kami.]

"Sige bye keep safe."

[Bye!]

Narinig ko ang malakas na pagsara ng pinto. What? Ano naman ngayon? Hindi niya hawak ang buhay ko. Hindi niya pwedeng sabihin sakin kung anong gusto kong gawin at kung sino ang mga dapat kong lapitan o tawagan.

Natulog lang ako at mejo napasarap yata ang tulog ko dahil gabi na ng magising ako. Nagtungo lang ako sa banyo to fix my face and nagpalit lang din ako ng damit at bumaba na. Nadatnan ko naman si Ren na nanonood kaya nagtungo nalang ako sa kusina.

Binukasan ko ang ref at kumuha lang ng juice and bread. Hindi naman ako masyadong gutom eh. Nagdecide ako na dito nalang kumain at nang matapos na ako ay umakyat lang ulit ako sa kwarto.

Habang naka higa ako ay biglang bumukas ang pinto.

"AC please talk to me" sabi niya habang nasa may pintuan.

"Talk about what?" malamig kong tanong.

"Why are you ignoring me?" tanong niya habang papalapit sa akin.

"Am I ignoring you?" walang emosyon kong sabi

"AC please stop being like this!" sabi niya habang naka upo sa tabi ko.

"Being what?" walang emosyon ko ulit na tanong.

"I know you know what am I talking about AC." sagot naman niya.

"No I don't." malamig kong sagot.

"Just tell me the reason AC, bakit ka ba ganito? May nagawa ba akong mali?" tanong niya ulit.

"Why didn't you ask yourself, bakit hindi mo tanungin ang sarili mo kung may nagawa ka bang mali o wala. Kung alam mong wala edi wala." sabi ko at tumayo na para lumabas. Agad naman niyang hinawakan ang braso ko.

"AC stop being immature!" sabi niya at mas hinigpitan ang paglakahawak sa braso ko.

"Get off me! Tsaka ako pa talaga nag immature dito? Bakit Ren do you think you are mature enough to handle things? I know what I am doing! At hindi ko kailangan ng opinyon mo. Kaya pwede ba gusto ko ng umuwi. Sawang sawa na ako na makita ka. So please iuwi mo na ako at tuparin mo nalang yung nga pangako mo!" mahabang sagot ko. Hindi ko alam pero galit na galit ako ngayon.

"No AC hindi kita iuuwi hanggat hindi mo sinasabi sakin kung anong problema!" sabi nama. Niya at hindi parin binibitawan ang pagkakahawak sa braso ko.

"Do you really want to know what's the problem here? Anong meaning ng mga paghalik mo sakin?" tanong ko sa kanya.

"AC isn't it obvious that I like you?" tanong naman niya.

"Oh really Ren? Talaga ba? Well I guess you are a liar!" pasigaw kong sabi sa kanya.

"But why?" takang tanong niya.

At this point tumulo ang mga luha ko ng hindi ko namamalayan. Sobrang nasasaktan ako. Hindi ko kaya to.

"What's wrong?" tanong niya at hinawakan ang pisngi ko. Agad ko naman iyong tinanggal.

"Wag mo akong hawakan." sabi ko sa kanya at tinanggal ang kamay niya sa pisngi ko.

"Ano ba talagang problema?" tanong niya ulit.

Dahil sa galit at sakit na nararamdaman ko ay agad kong kinuha ang phone ko at hinanap ang picture nila ni Angel.

"Yan! Yan ang problema! Alam mo ba na ang sakit! Paano mo nga naman malalaman! You are such an idiot Ren. Wala ka nang ginawang tama. Kung dinala mo ako dito para sa mga plano mo, sorry pero mukhang kailangan na nating tapusin ang pag kakaibigan natin. Let's just be real here. Ayoko nang makasama ka Ren. Tama na to! Hindi ko na alam ang gagawin ko! Sobrang naguguluhan at nasasaktan na ako Ren please!" tanging nasabi ko nalang at umiyak ng umiyak.

"I'm sorry AC I didn't mean to do it, hindi ko yon gusto at siya ang humalik sakin!" pagpapaliwanag niya.

"Tama na yang mga kasinungalingan mo Ren rindingrindi na ako sa mga sinasabi mo!" sagot ko naman. At that time i found myself na parang nahihilo at bigla nalang akong nawalan ng malay.