CHAPTER 43: Apology

1K 37 0
                                    

AC's POV

Nagising ako sa isang puting kwarto at sobrang liwanag ni halos wala na akong maaninag.

"Anak are you ok?" naaninag ko ang mukha ni Mama na nag aalala.

Hindi ako agad nakasagot kaya tumango nalang ako.

"I'll call the doctor." sabi naman ni Kuya na naka upo sa couch. Bakit siya nandito? Wala ba siyang trabaho?

"Anak ano bang nangyari?" tanong ni Mama.

Hindi ko alam kung anong isasagot ko sa kanya kaya minabuti kong wag munang magsalita.

Dumating na ang dictor at chineck lang niya ako.

"She's fine but need to rest. Matinding pagod lang yan so you need to rest and also your heartbeat is not normal. Mas mabilis ito kumpara sa iba so kailangan mong mag ingat. If you feel pain pumunta lang kayo dito and will cure it right away." sabi ng doctor.

"Doc is everything's ok with her breathing? Wala bang diperesya or yung puso niya may magagawa ba kami para maging normal ang heartbeat niya?"tanong ni Mama na alalang alala.

"About her breathing is faster and heavier, and about her heart we can do something about it. She can undergo therapy hanggat maaga pa para maiwasan ang surgery." sabi naman ng doctor.

"Kailan po pwedeng magtheraphy?" tanong naman ni Kuya.

"As soon as possible, as long as wala naman siyang ginagawang makakasama sa kanya we can do it anytime she wants." ngiting sagot ng doctor.

"Ok Doc thank you for the information." pagpapasalamat ni mama.

"Anytime Mrs. Montenegro." sagot ng doctor at nagpaalam na.

Gaya nga ng sabi ng doctor na kailangan kong magpahinga kaya gagawin ko. Wala naman kaming pasok for three days eh kaya ok na siguro yon para makapagpahinga ako.

Ren's POV

"Guys listen, I want to make an public apology for AC. So are you going to help me with this?" tanong ko sa mga Clashers except si Matt kasi wala siya at sa mga kaibigan ni AC.

"Of course we are. So when we are going to start the plan?" tanong ni Alexa.

"Teacher's Month Opening." nakangiting sagot ko.

"Game!" sagot naman nila.

Dumaan ang ilang araw at natapos narin ang plano kailangan nalang naming mag set up at maghanda.

KINABUKASAN

Kinakabahan ako ngayon dahil sa plano namin mamaya. Sana maging successful ang plano para hindi masayang ang effort nila at effort ko.

Naghahanda lang kami sa backstage dahil sa stage ng gym namin gagawin ang plano. Naka set narin lahat at lahat ng pasabog namin ay naka handa na. Ang kulang nalang ay si AC.

AC's POV

Mejo late akong nagising ngayon kaya minadali ko nang maligo at magbihis. Nag white T-shirt lang ako and jeans tapos sneakers. Sinuklay ko lang yung buhok ko at tsaka bumaba na sa kusina para kumain.

Kumuha lang ako ng gatas at ininom ito alangan naman na kainin ko diba? At kumuha ng isang bread tsaka kinuha na ang bag ko nakisabay lang ako kay kuya dahil late din siya sa trabaho. Like brother like sister.

"Late ka din Kate?" tanong ni Kuya sakin.

"Obvious ba kuya? Tara na nga mas lalo akong malelate niyan eh!" sabi ko at pumasok na sa loob ng kotse niya. Nagdrive lang si Kuya at nang makarating na kami sa school ay bumaba na ako at nag paalam kay kuya.

"Bye Kuya love you!" sabi ko at tumakbo na papasok ng gate.

Buti naman hindi pa time. Naabutan ko ang mga estudyante na pakalat kalat kaya pumunta muna ako sa locker dahil may kukunin ako. Yun ay ang suklay ko dahil mejo magulo ang pagkakasuklay ko kanina dahil sa pagmamadali.

Habang nag susuklay ako ay may lumapit sakin na isang lalaki. Mukang grade 7 yata. At may binigay na sulat.

Agad ko namang binuksan ang sulat at may naka lagay na...

"HEY"

Habang tinitignan ko ang sulat ay may dumating na naman at may binigay na sulat ulit.

"GOOD MORNING"

"Bakit kaya nila ko binigyan ng ganito?" tanong ko sa sarili ko.

May dumating na naman at may binigay ulit na sulat.

"Kanino galing to?" tanong ko sa lalaki.

"Binigay lang po sakin eh" sagot niya at umalis na.

Binuksan ko ulit ang sulat.

"MISS BEAUTIFUL"

Hinayaan ko lang yon at nilagay ang mga sulat sa locker ko. Naglakad lang ako papunta sa room namin at habang naglalakad ako ay may nag abot sakin ng Pink Rose. Favorite flower ko to ah. Sino kaya yung nagbigay?

Nagpatuloy lang ako sa paglalakad nang may mag abot ng isang box ng Dairy Milk Chocolate. Favorite chocolate ko to ah. Ang wierd naman ng araw na to.

Nagpatuloy ang ako sa paglalakad at nang malapit. Na ako sa room ay biglang may tumawag at agad ko naman itong tinignan kung sino. Si Alexa lang pala. Kaya sinagot ko agad.

"Hello? "

[Kate nasan ka?]tanong niya.

"Dito malapit sa room bakit? " tanong ko naman.

[Pwede mo ba akong tulungan dito sa gym? May pinapagawa kasi sakin si Ms. Santos eh hindi ko naman kayang gawing mag isa.]

"Ah sige pupunta na ko." sabi ko at pinatay na ang tawag.

Ang wierd ah. Kanina nagkalat ang mga estudyante dito tapos ngayon wala na? Nasaan na kaya sila? Hays makapunta na nga lang sa gym.

Nagulat ako ng may tao sa likod ko at agad akong piniringan.

"Don't be scared." bulong niya sakin. Sino kaya to? Parang kilala ko kung sino to ah. Inalalayan niya lang ako habang naglalakad at bigla akong may narinig na kanta.

There goes my heart beating

Wait! Thats my favorite song!

'Cause you are the reason

Sino ba yung kumakanta?

Nagpatuloy siya sa pagkanta habang nakapiring parin ako.

I'm losing my sleep
Please come back now
There goes my mind racing
And you are the reason
That I'm still breathing
I'm hopeless now

Nang chorus na ay may nagtanggal ng piring ko.

I'd climb every mountain
And swim every ocean
Just to be with you
And fix what I've broken
Oh, 'cause I need you to see
That you are the reason

Pagkatapos ng chorus ay tsaka lang nagpakita kung sino ang kumakanta.

Ren?

"I know I caused you so much pain, but let me take this chance to say sorry for everything. You may not forgive me but I'm not going to give up. Sorry sa lahat ng nagawa ko sayo. Balang araw maiintindihan mo rin lahat ng ginagawa ko. I need my bestfriend back. I need the old AC back. Please forgive me!" mahabang sabi ni Ren at lumuhod.

"Ano bang ginagawa mo? Tumayo ka nga jan!" saway ko sa kanya. Napapaligiran na kami ng mga estudyante at nakakahiya.

"No! Hindi ako tatayo hanggat hindi mo tinatanggap ang sorry ko." matigas niyang sabi

"Tatayo ka? o tatayo?" inis kong tanong.

Ano ba kasing ginagawa niya? Tsaka ano bang nangyayari? Tsaka ano to? Bakit may ganito? Kailangan talaga Public Apology ang gawin?


My Gangster BestfriendWhere stories live. Discover now