Bırakma Beni

-32-

HİÇ İÇİME SİNMEYEN,KISA BİR BÖLÜMDÜ.SIRF VERDİĞİNİZ VOTELER VE YORUMLAR İÇİN SİZİ  DAHA FAZLA BEKLETMEK İSTEMEDİM.KÖTÜ DE OLSA YORUMLARINIZI BEKLİYORUM YİNE DE.İYİ OKUMALAR.

Uyurken birine sarılmak,insanın daha rahat ve kolay uykuya dalmasına yardımcı olurmuş.

25 gündür uyuduğum en güzel uykuydu.

Gözlerimi yavaşça araladığım da yanımda ki boşlukla anında kaşlarımı çattım.Sırt üstü uzanıp,odayı taradığım da,Aras’ı camın önünde sigara içerken görünce kaşlarım hemen eski haline gelip,gevşedim.

“Günaydın.” Dedim mırıldanıp,sırtımı başlığa dayayarak.Aras bana yandan bir bakış atıp,kafasını salladı sadece.Bunu umursamamaya çalışıp,ayaklarımı sarkıttım.

“Emel teyze geldi mi?” Başımı kaşıyıp,ayağa kalktım.Bir şekilde Aras’ın sesini duymak istiyordum.Berk’in boy aynasına gözüm takıldığında dudaklarım şaşkınlıkla aralandı.

Allah’ım bu tip ne?

Saçlarım elektriklenmiş,dudaklarım şiş,gözlerim Japonların ki gibi.

Tövbe.

Aras’a saçlarımın arasından baktığımda sırtını duvara yaslamış,eğlenir bir şekilde bana bakıyordu.Yüzünde ki her kas soğukça bakıyordu aslında,eğlendiğini gözlerinde gördüğüm o küçücük parlaklıkla anlayabilmiştim.Ya da sadece saçmalıyordum işte.

“Geldi.Annen evde.”  Gözlerimin kaçırıp,sevdiceğimin daha fazla benden soğumasını sağlamamak için, “Görüşürüz.” Diyip hızla kapıdan çıktım.Koşarak merdivenlere geldiğimde,aklıma gelen soruyla aynı hızla odaya daldım.

“Be-“  Ben girdiğim sırada da Aras’ın üstünü değiştirdiğini görünce ne yapacağımı bilemeyip arkamı dönüp gözlerimi kapattım. “Ben,şe-şey…” hızlı çarpan kalbimi düzene sokmaya çalışırken cümleyi nasıl toparlayacağımı düşünüyordum.Ben tam girerken kemerini çözüyordu ya!

“Sen,ne?” Aras’ın kokusu sesinden önce gelince,ne yapacağımı iyice şaşırdım.

Hadi ama onu deli gibi özlemiştim ve şimdi ona ‘seni seviyorum.’ Dedikten sonra nasıl davranacağımı bilmiyordum!Bu kadar heyecanım gayette normaldi.

Nefesi saçlarıma çarparken,gözlerimi yumdum. “O-okula gelicek misin?”

Aras ellerini belime yerleştirip,çenesini de başımın üstüne koydu.Vücudum benden bağımsız Aras’ın göğsüne yaslanmıştı bile.Aras sağ omzumda olan saçlarımı sol omzuma koyunca,kalbimin sesini duyabiliyordum.Bakışlarım Berk’in beyaz kapısına sabitlenmişken,ellerimin titremesini durduramıyordum. “Gelmemi ister misin?”

Suratımı buruşturdum.Ah,benimle oyun oynuyordu! “Geleceğini düşündüğüm için,evet.”

Aras’ın boğuk kıkırtısını işittiğimde,Aras’ın kolları belimde olmasa düşüp bayılacağımı hissettim. “Yalancı.”

Aras kulağımın arkasında o hassas noktayı öpünce,belimden aşağısı uyuştu. Boynumu ateşli bir öpücük kondurduğunda inlememek için dudaklarımı ısırdım.Beni baştan çıkarmak istiyordu.

Başarıyordu da piç!

Omuzlarım hızlı nefes alıp vermemden dolayı bir inip bir kalkıyordu.Heyecanımı daha fazla ne kadar belli edebilirdim acaba.

Aras birden beni döndürüp,kapıya yapıştırınca gözlerim şaşkınlıkla büyüdü.Ne kadar hızlı yapmıştı.

Gözlerinin koyulaştığını görünce,bu gözlerden uzun zamandır nasıl ayrı kaldığımı düşündüm.Gözlerini görünce birden durgunlaşıp,başımı hafifçe sol omzuma eğerek gözlerine baktım sadece.