The LeFevre Mafia (1): Sold to the Mafia Boss [PUBLISHED UNDER POP FICTION]

44

AN: Surprise update. Lol. Nasa mood ako eh. :"> Hihihi. 

Anyways, after reading this chapter please answer this..

Eh kasi I'm thinking of making a short story, tungkol sa love affair ni Don Antonio pati na rin ng papa ni Natalia. You want? Yes or No? Please answer! Thank you!

CHAPTER 44

My knees were trembling as the captain announced that we will be landing in approximately 1 hour. I have gained a pretty good amount of self confidence when I was in California pero ngayon ko lang talaga narealize na babalik na ako sa lugar na pinaka ayaw ko nang balikan. But what can I do? I need to keep mama and myself safe at yun lang ang lugar na ligtas kami. I sighed.

When I called Theo, hindi sya nag aksaya ng oras at ipinasundo kami within an hour sa bahay. Mama had a lot of questions pero iisa lang ang sagot ko, "the mafia and the organization" and boom, naintindihan na nya iyon at halos hindi na sya magkanda ayos sa pagligpit ng gamit namin.

We used one of the private and personal jets of Don Antonio. Isa pa sya, hindi ko pa sya nakakausap at kailangan ko talaga syang kausapin. Of course he is the big boss pero walang boss boss sakin pag ganitong hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Gusto kong sumabatan si Don Antonio dahil sa ginawa sakin ng anak nya, gusto ko syang sumbatan dahil sa pagbuo nya sa mafia because I can't deny the fact that I blame the mafia sa pagpatay kay papa at sa lahat ng kamalasan ko sa buhay, gusto ko rin sabihin kay Don Antonio na isa syang malaking gago dahil pakiramdam ko inuto nya ako sa buong stay ko sa California. I sighed again. But then, he still kept me safe at gaya nga ng sabi nya, he promised papa that he will protect us at ginagawa naman nya iyon.

"Nakailang buntong hininga ka na ba, Natalia?" Mama suddenly asked. I looked at her. "Hindi pa pala tayo nakakapagusap ha." She said. Andito kami ngayon sa isang maliit na kwarto ng jet. Mamaya na lang siguro kami lalabas kapag maguumpisa na ang descend.

"Mama.."

"Bakit at paano mo nalaman ang mafia?" Tanong nya.

"Noong sinabi kong mag a-abroad ako, I lied. I sold myself." Narinig ko ang kanyang pagsinghap. "No ah, hindi ako nagpakapokpok. Naisali ako bilang isang human item sa isang auction. And apparently, a mafia boss bought me." I sighed as I remembered how we met. "Hindi ko alam noong una, pero noong nalaman ko na, nagulat din ako. Ginutso kong umayaw pero binili nya ako kaya sakanya na ang buhay ko." Pagpapaliwanang ko.

"Sana sinabi mo na lang sakin!"

"And then eventually, that mafia boss told me everything." Malungkot kong sabi. "Ang hirap pala kapag babalikan ang nakraan, mama. I was filled with too much hatred noong naalala ko ang mga nangyari noong gabi na iyon."

Nang tignan ko si mama, nanlambot ang kanyang paningin. She's still affected, I know. Sino ba namang makakagetover kapag pinatay sa harap mo ang asawa mo at paulit ulit kang ginahasa ng ilang lalaki? I wish I could mend mama's pain, pero hindi eh, dahil maski sarili ko ay hindi ko magawang gamutin. I am a wreck. Broken na nga ako noon, lalo pa akong dinurog ni Marcus. I was left with nothing. I only had my mom and we were both broken.  But we managed to at least heal ourseleves a bit pero hindi sapat.

"Huli naming pag-uusap ng papa mo ay iyong noong gabi bago sya umalis para sa huli nyang misyon para sa mafia." Aniya.

"Huli?" I asked.