Chasing Chances [TSC Book 2]°KathNiel° ✓COMPLETE

Chapter Thirty: A Night to Remember

Arlo's Point of View:

Hindi ko nagawang sagutin ang tanong ni Mirana. Una, hindi ko alam ang sagot. Pangalawa, dumating si Chances kasama ang isang babaeng hindi ko kilala. Bakas ang pag-aalala sa mga mata niya.

"Chances?" Tawag ni Mirana sa kanya.

"A—anong ginagawa niyo dito?" Tanong niya. Nagtinginan kami ni Mirana. "Nasa loob ba si Zacc? Nakausap niyo ba siya? Ang mga anak ko? Nandiyan din ba?" She asked continuously and tears streamed off her face without halt. "Galing ako sa bahay e, walang tao do'n. Tumakas lang ako sa hospital. Nero made me promise to stay there until he gets back but I really feel that something wrong is going on."

"Hospital? Galing ka ng hospital? Bakit? Ano'ng nangyari?" Concern na tanong ni Nana sa kanya. "Okay ka lang ba, Chances?"

"Mirana, please just answer my questions? Kasama niyo ba kanina si Zacc? Galing ba kayo sa loob? 'Yong mga anak ko?"

"Sky. It'll be okay." Singit ng babaeng kasama niya. Kasabay no'n ay ang pagtunog ng phone. Nag-unahan kaming tatlo sa pagcheck. It's not mine. "Here. Tumatawag si Jax. Baka alam na niya kung nasa'n si Nero." Sinagot ng babae ang tawag. "Jax? Ano'ng balita? Were you able to find his location?... Ha?... Factory? No—You're not going there. Jax! Ajax!"

"Sephy? What happened?"

"Sky, Ajax found his location and he's going there. Binabaan pa ako!"

"Ano? Ba't niya gagawin 'yon?"

"He talked to your husband. Iyan 'yong narinig ko kahapon. Tinawagan niya 'yong asawa mo. Maybe, they have plans?" Natatarantang pahayag ng kaibigan ni Chanchan.

"I'm sorry to interrupt. Chances?" I intervened their conversation. "Who is she?"

"Ah... Arlo, Mirana. This is Sephy, Symphony Anderson, kaibigan ko. Sephy, they are my husband's friends."

"It's nice to meet you. So Symphony, ano'ng factory ang sinasabi ng kausap mo? I might know that place. Sigurado ako pagmamay-ari nina tito 'yan."

"Tito?" Chances iterated.

"Si tito Gary. Chances, we have to tell you something." I said, ready to tell her the truth that Mirana has kept for so long.

"Ano 'yon—" She stopped before she could finish her statement because it's her phone that rang this time. "Si Zacc." Nakangiting sambit niya. "Babe?"

The smile on her lips faded and the colors on her face ran away after mumbling that endearment she used to call her husband. At that moment, I know that something is wrong. Hindi na ako nakapaghintay kaya hinablot ko ang phone para malaman kung bakit gano'n ang reaction niya. I placed it on speaker.

"Chances, anak? Why are you not talking to me? Are you still there?" It's tito Gary's voice. Nawalan ng kulay ang mukha ni Mirana. Napahawak siya sa braso ko ng mahigpit. "Kasama ko ang asawa mo. Magkita tayo Chances. May ipapagawa ako sa'yo."

"Tito, ano'ng... Ano'ng ginagawa niyo? Ano'ng ipapagawa niyo? Bakit niyo hawak ang phone ni Zacc?"

"Hindi mo pa ba alam? Tsk. Okay, it's an honor to tell you what you haven't known." Sabi nito sa kabilang linya. Kahit hindi ko siya nakikita, naiimagine kong nakangisi siya ngayon. Napaisip ako sa sinabi ni Mirana. Hindi nga imposibleng totoo ang kuwento ni Nana tungkol sa nakita niyang ginawa ni tito. "Ako ang nag-utos na ipapatay ka."

"Ba—bakit niyo po 'yon gagawin?" Lumuluhang tanong ni Chances. My heart twinged in pain seeing her cry. That is my bestfriend's wife whose life is ruined by her husband's father.