Chasing Chances [TSC Book 2]°KathNiel° ✓COMPLETE

Chapter Thirty-Two: Horrors of the Past

Tumigil ang mundo ko pagkatapos ng putok na 'yon. Napailing ako habang yakap-yakap ang lalaking mahal ko, habang nakatitig sa mga mata niya.

"Mahal na mahal kita, Chances."

"Hindi... Zacc. No, no, no!" Sigaw ko nang makumpirmang hindi sa'kin tumama ang bala. He made me shift his position earlier to block the bullet. "Babe, don't do this to me. You're going to be okay. Mahal ko, hindi pwede."

Nawawalan na ng lakas si Zacc at hindi ko rin siya kayang buhatin. Kaya naman pareho kaming bumagsak sa sahig.

"Umalis ka na, babe. Save yourself." Bulong ni Zacc sa'kin.

"Hindi! Hindi kita iiwan dito. Lalabas tayo ng sabay dito, Zacc."

Walang tigil sa pag-agos ang luha ko. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko para mailabas si Zacc kaya sumigaw ako para humingi ng tulong. Nakalimutan kong may demonyo pala kaming kasama sa loob dahil sa pag-aalala ko sa asawa ko.

"Zacc? Anak—"

"Wala kang karapatang lumapit sa kanya!" Sigaw ko rito habang niyayakap ko si Zacc upang 'wag mahawakan ng ama niya. "Wala kang kwentang ama! 'Wag kang lumapit!"

"Kasalanan mo 'to!" Sisi niya sa'kin. "Kung hindi ka dumating sa buhay namin, hindi mangyayari 'to!"

Galit ang nangibabaw sa'kin ng sandaling 'yon kaya bumitaw ako kay Zacc. Walang takot na lumapit ako sa ama niyang sinampal ko ng ilang beses.

"Napakasama mo! Kulang ang kamatayan bilang kabayaran sa lahat ng kademonyohan mo!" Matapang na singhal ko rito.

Muli niyang itinutok sa'kin ang baril na hawak niya.

"Iputok mo! Hangga't may pagkakataon ka, gawin mo! Dahil kung hindi mapapasa'kin ang huling bala, sisiguraduhing kong sa'yo 'yon mapupunta!"

"Matagal ko na dapat ginawa 'to!"

May namataan akong mahabang bakal sa paanan ni Zacc. Mabilis na kinuha ko 'yon at hinampas sa kamay niya bago pa niya maiputok ang baril. Iyon ang dahilan kung bakit niya nabitawan ang baril na agad ko namang pinulot.

"Wala na, Mr. Harrison. Tapos na. Tapos na ang pagkakataon mong patayin ako. This is for my parents, for Mirana, for Divina and for my husband. You're done here. Now, it's my turn."

"Babe, 'wag." Utal ni Zacchary na nagpagising sa'kin sa galit na naghahari sa puso't isip ko. "Huwag mong dudungisan ang kamay mo."

"No. No Zacc. This man took away my family. Six years ago, he did it again. He did it again tonight and he will never do it again! Ever!" I angrily shouted. I closed my eyes as I pulled the trigger.

Then a loud bang was heard. The thud I hoped inside my heart will be the end of everything.

"Chances..."

Nagmamadaling lumapit ako sa asawa ko nang marinig siyang tawagin ako.

"Babe, I'm sorry." Umiiyak na sambit ko. "I'm sorry."

"Shhh. You didn't do anything, love."

Napakunot ako ng noo. At a distance, I saw a silhouette of a man. Nero... No, I have pulled the trigger! It can't be him!

"It's over, Chances. It's over." Zacchary muttered as he reached for my cheeks. Nanginginig ang kamay kong hinaplos ko sa pisngi niyang basa ng luha.

"Mahal. Lalabas tayo dito. You'll be okay!" I told him hysterically. "Tulong! Tulungan niyo kami!"

"I love you, babe."

"Zacc! Don't say that! Don't... Just don't. Ayokong marinig 'yan sa'yo. I will hate you Zacchary. I will hate you. So please don't say it."