Section E (New Generation) [COMPLETED ✔]

50 /Visit/

Daniela's POV

Natapos ang tatlong klase namin sa hapon at may isa pa kaming subject pero homeroom na at mabilis kaming kumilos para mag-ayos at maglinis ng room namin.

Himala din na hindi tumakas ang mga depungal dahil kadalasan iniiwan nalang nilang parang dinaanan ng bagyo ang room namin. Wala rin namang pakialam yung iba naming teachers dahil nga hindi kami priority.

Mabilis din kaming natapos at nagsiuwian na din yung iba, ayoko pang umuwi dahil wala naman akong gagawin sa bahay at masyado pang maaga.

"Hindi ka'pa uuwi?"

Napatingin naman ako sa nagsalita at nakita ko si Marcus na nag-aayos ng gamit.

"Hindi pa, atsaka ayoko pang umuwi." sagot ko.

"Ahh ganon ba? Ako din ehh..." asik din niya.

Katahimikan ang namutawi saaming dalawa at walang nagsasalita. Nakasandal siya sa table habang nakapamulsa at ako naman ay parang tangang palinga-linga.

"Ahm... Sorry!"

Isang salita ang bumasag sa nakakamatay na ingay sa pagitan namin ni Marcus kaya kunot-noo akong napatingin sakanya.

"Sorry? Huh bakit ka nagso-sorry?" asik ko.

"Kasi nagsinungaling kami sayo." diretso niyang sabi pero sa sahig nakatingin.

Napaisip naman ako sa dahilan ng pagsisinungaling niya sila. Anong dahilan ba?

"Hindi kita maintindihan..." sagot ko atsaka siya napatingin saakin.

"Seryoso? Diba nga nagsinungaling kami sayo at ginawa ka naming pain kay Raquim para matalo namin siya." sagot niya at unti-unting nag-sink in sa utak ko.

Yun yung time na kinompronta ako ni Raquim at sinabing may deal siya at ang mga depungal. Gustong angkinin ni Raquim ang position ni Raven bilang first leader gangster at ako bilang kabayaran niya kapag hindi sila tumupad sa usapan.

Nakaramdam naman ako ng konting guilt sa kadahilanang yun. Nawala sa isip ko yun kaya siguro siya humihingi ng sorry saakin.

"It's okay, you're forgiven." nakangiti kong sagot.

"Talaga? Pinapatawad mo'na kami?" asik niya atsaka napatayo.

"Well ikaw lang, ikaw lang naman ang humingi ng sorry eh."

"Ahh, so galit ka'sa iba?"

"Hmm hindi naman sa galit, maybe tampo dahil sa ginawa niyo. Hindi naman ako marunong magtanim ng galit sa totoo lang..." nakangiti kong sagot.

"Totoo nga, ang bilis mo nga akong pinatawad ehh, thanks anyway!" asik niya kaya tumango nalang ako.

Katahimikan ulit ang namutawi saamin pero hindi ko kinaya ang nakakabinging katahimikan.

"Alam mo kung saan nakatira si Cholo?" tanong ko at napatingin naman siya saakin.

"Yeah why?"

"Gusto ko siyang bisitahin at kamustahin, ilang araw na kasi siyang hindi pumapasok." realtalk ko dahil siya ang mas naapektuhan sa naganap na pag-kidnapped saamin.

"Kung gusto mo puntahan natin siya." sabi niya kaya nagliwanag naman ang mukha ko.

"Really? Sige ba, nami-miss ko'na din kasi ang kakulitan niya." sabi ko at mabilis na tumayo.

"Okay, let's go!"

Mabilis kaming lumabas ng room at palabas na kami ng gate ng makasalubong namin si Raven.