56 /Fell/

11.6K 487 71
                                    


Daniela's POV

It's been a week since Raven acting weird and confessed his feelings that he liked me. Isang linggo na rin akong pinepeste ng depungal na'yon at hindi ko na alam ang gagawin ko.

He's getting into my nerves really. There's this time na palagi niya akong inaayang mag-lunch at hindi naman ako makatanggi dahil pipilit-pilitin parin niya ako hanggang sa pumayag ako.

Meron din yung time na may nantrip saaking mga barumbado sa quadrangle at hindi niya yun pinalagpas at pinagsasapak isa-isa. Wala ulit akong nagawa dahil sa gulat dahil ibang-iba na siya sa kilala kong Raven, yung Raven na walang pakialam sa paligid at higit sa lahat, yung Raven na may bored look.

I hate to admit it but i can't help it, meron sa parte kong gusto ko yung mga ginagawa niya at biglaan niyang pagbabago kuno, at natutuwa ako dahil kahit papaano ay feeling ko malaking achievement na saakin na nagbago siya.

Hindi ko rin maiwasang matakot dahil baka palabas lang ang lahat? Malay ko ba kung totoo lahat ng pinapakita niya o may iba siyang intensyon? Hindi ko gustong maghinala sa mga gawa't kilos niya pero yun ang nararamdaman ko.

"Urgh! I don't know?" sabi ko at umiling-iling.

Palabas na sana ako ng CR ng sakto namang pumasok si Yngrid at nagkabungguan kami. Agad namang tumaas ang kilay ko dahil sa babaeng 'to. Alam niyo na. We're not in good terms y'know.

"Oh! It's you pala Daniela." nakangiti niyang sabi at literal akong napalaki ng mata dahil sa sinabi niya.

Ang inaasahan kong gagawin niya ay tarayan ako at okrayin pero hindi yun ang inaasahan ko. Anong nakain ng babaeng 'to at bumait yata?

"Y-yeah." awkward kong sagot at natawa naman siya.

"Hahaha! It's been a while Daniela. Kamusta ka?" tanong niya.

Siningkitan ko siya ng tingin at ineksamin siya mula ulo mukhang paa at feeling ko hindi siya si Yngrid na kilala ko at impostor lang siya. Nasaan na ang Yngrid na marinig palang ang pangalan ko ay kumukulo na ang dugo?

"Did you just ask me kung kamusta ba ako?" tanong ko at tumango naman siya.

"Bakit? Masama bang kamustahin kita?" nakangiti niyang tanong.

"H-hindi naman, it's just that--"

"Ahh? Maybe you're nagtataka kung bakit ako mabait today right?" conyo niyang sabi at daglian akong tumango.

"It's just nothing. Gusto ko lang mangamusta ng mga tao ngayon, especially sa mga malapit saakin."

Pagkasabi niyang yun ay agad na umarko ang kilay ko dahil alam kong may ibang pakay ang babaeng 'to. Ikaw ba naman hindi magtataka kung yung kaaway mo ay bigla kang kamustahin at umasta na parang walang away sa pagitan niyo.

'No way!'

"Excuse me! We're not friends!" taray ko naman atsaka nag-exclamation point pa.

"Awww... But it's okay, actually i don't want to be friends with you too." maarte niyang sabi atsaka nag-ayos ng itsura sa harap ng salamin.

Sinasabi ko na nga ba't may ibang intensyon ang babaeng 'to. Well I'm not that stupid to take her bait.

"Okay then, hindi kasi ako nakikipag-kaibigan sa mga plastic. You know naman girl, maraming pakalat-kalat diyan. Well then see you around..." maarte ko ding bulalas atsaka mabilis na umalis ng CR.

'She's so faked!'

"Ricci!"

Tawag ko kay Ricci pero hindi niya ako narinig. Nakatayo siya sa may gilid ng bleachers at may kausap na lalaki pero hindi ko mawari kung sino dahil nakatalikod. Nagkibit-balikat nalang ako at hindi na siya pinansin pa.

Section E (New Generation) [COMPLETED ✔] Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon