Sarpişkom || Texting

Y İ R M İ A L T I

Kokskoca iki ka olmuşak djjfjfjdkjdhbs

Halay çekme seromonisine devam....

...

Aksınmete: Kerem

Aksınmete: Ben Sarp

Aksınmete: Okulda soyunma odasında kapalı kaldık gelip kapıyı açman gerek okulda kimse yok

Askınmete: Soru sorma sadece gel hemen

Keremkarderen: Geliyorum

"Evleri okula çok yakın gelir beş dakikaya"
Diyen Sarp'ı başımla onayladım. Oturduğum yerde ayaklarımı sallarken "sen iyisin değil mi?" Diye sordu. Ona baktım. "İyiyim" dedim. Kerem'in profiline girdiğimde direkt olarak telefonu elimden alıp kendi mesaj atmıştı. Bu hareketi kafamı kurcalarken hiç bir şey söylememiştim.

Konuşmadan bir kaç dakika oturmuştuk. En sonunda o dönüp "bence çıktıktan sonra eve git. Yorgun görünüyorsun. Temizliği sonra birlikte halledebiliriz" demişti. Kafamı olumsuz anlamda salladıktan sonra "Olmaz, hem senin bana yardım etmene gerek yok. Cezayı ben aldım sonuçta" dedim.
O ise tamamen bana dönüp yaklaşmıştı "hayır Akşın, o cezayı benim yüzümden aldın ve evet, eve gidiyorsun" demişti. Bunları söylerken istemsizce bana yaklaşmıştı.

Ama bir günde ona bu kadar yakın olmak bana fazla geliyordu.

Tam kafamı geri çekecekken odanın kapısı açılınca ikimizde o tarafa döndük. Kerem kapıyı açıp içeri bakındı. O bakarken şükür ki Sarp çoktan ayağa kalkmıştı. Keremin üstünde bol bir swet altında ise gri bir eşofman vardı ve cool görünüyordu. Onu görünce aklıma direkt olarak benle tanışmak istemesi geliyordu.

"Nasıl başardınız burda kalmayı"

Dedi Kerem. Sırıttım ve onu izlemeye devam ettim. Güldüğümü görüp gülünce Sarp "ya temizlik işi vardı ya üstümüzü falan değişmek için soyunma odalarına geçtik. Akşın içeri girerken düşüyordu az kalsın. Bende onu tutayım derken kapıya vurmuş olmalıyım. Kapı kanadı. İçerde kaldık. Olay bu" deyince Kerem sırıtıp "ulan civciv gene yaptın yapacağını" deyince ağzımdan küçük bir kıkırtı çıktı. İkiside bana dönünce Sarp aldatılmış bir ifadeyle bakıyordu. Daha çok güldüm.

"Komik mi ha?" Deyince ise saha çok güldüm. Kerem ise bana daha yeni katılıyordu. Aynı zamanda kapıyı tutuyordu. Oturduğum yerden kalkıp kapıya doğru yürürken çantamı almayı unuttuğumu fark ettim. Geri dönüp "çantamı un-" derken Sarp elindeki çantamı sallayarak "ben aldım, hadi" demişti. Hepimiz oradan çıkarken en kısa zamanda en az bin kişinin falan içerde kaldığını müdüre söyleyecektim. Bıktım artık şu kapıdan.

Bir yanımda Sarp diğer yanımda Kerem yürürken utana sıkıla okuldan çıkmıştık. Benim temizleme planıda çöp olmuştu. "Akşın doğru evine tamam mı?" Diyen Sarp'a kafamı salladım. Zaten yapacak başka bir şeyim yoktu ki.

"Kerem bizde çarşıda dolanalım mı? Eve gidersem annem spor salonuna giderken peşine takacak beni" demişti Sarp otobüs durağına yönelirken. Kerem "tamam ama önce bize bi geçelim üstümü değişeyim bide yemek yeriz dışarıda yemeye param yok yav" demişti. Söylediklerine içimden gülmüştüm. Evet içimden çünkü onları dinlediğimi düşünmelerini istemiyordum.

Otobüs durağının önüne gelince "teşekkür ederim Kerem ve tabi sanada Sarp" demiştim. İkiside "Rica ederim" derken Sarp'ın ne kadar aksanlı konuştuğunu bir kez daha fark etmiştim. Gelen otobüsle onlara veda edip otobüse binerken gün içinde olanlar aklımda bir bir sıralanmaya başladı.