Sarpişkom || Texting

E l l i d o k u z

Herkese merhaba!

Çok beklettim biliyorum, bu yüzden özür dilerim. Ama bunun nedeni final yaklaştığından.

Bu durum beni üzmüyor değil. Sarpişko text türünde ki ilk çalışmam. Ve yeri bende hep ayrıydı. Şimdi bitiyor olması garibime gidiyor ama 100 bölüme kadar da uzatamayacağım için, uzatsam bile artık saçmalayacağım için mecburen finale gidiyoruz.

Huh, ağlayacağım şimdi.

Neyse ben ağlamadan, sizide daha fazla tutmadan

Haydeyiin yeebeyee!

Bu aradaa

Medyada Sarp'ın Akşın'a domates derken ki suratı ve Akşın'ın buna kızarken ki bakışı mevcuttur ndnckdkcmc

...

Derin derin nefesler alıp verirken gözlerimi yumdum ancak bana gönderme olan cümleyle gözlerimi sinirli bir şekilde açmam çok kısa sürmüştü.

"Son fotoğrafımı beğendiniz mi kızlar, benim en sevdiğim fotoğrafımdı."

Sarp, özür dilerim sevgilim.

Hızla masadan kalkıp bir kaç adımda karşımızda ki masaya ulaştım. Masamda ki herkes benimle birlikte ayaklansada ben Büşra'ların masasının önünde durup elimi sert bir şekilde masaya geçirince hareket etmeyi kestiler. Sarp hariç.

O tam yanıma gelip elini koluma sardığında dönüp bir kaç saniye yüzüne baktım. Derin bir nefes vererek önüme döndüm.

"Bana bak!"

Büşra'ya hitaben bağırdığımda gülerek ayağa kalktı. Bizim masanın aksine onun arkadaşları oturmaya devam ediyordu. Çenesini bana doğru kaldırıp dik başlı bir tavır sergilediğinde sinirli bir nefes verdim dışarıya.

"Benim için hiç bir değerin yok. Senin gibi değersiz biri yüzünden hayatımda ki en değerli insanlardan birine verdiğim sözü çiğnemeyeceğim ama.." diye konuşmama başladığımda Sarp'ın kolunun hareketlendiğini hissetmiştim. Bir kaç saniye geçmeden konuşmama devam ettim.

"Ama sana insanlık namına bir kaç tavsiye vermek istiyorum. Bu kadar basit hareketler sergileyerek bu kadar basit bir insan olduğunu insanların gözüne sokma. Çünkü bu seni daha da basitleştirir. Zaten yerin dibindesin bir de yerlerde sürünme. Çünkü yaptığın haraketlerin hiç biri Sarp'la aramı bozmayacak. Ve anlaşılan o ki 10. sınıfta kaldığın rüyadan hala uyanamamışsın. Bu beni üzer. Çünkü bir rüyaya takılı kalıp yaşamak seni çukura iter. Zira 10. sınıfta da olduğu gibi, Sarp beni seviyor ve asla senin ucuz numaralarınla beni sevmekten vaz geçmeyecek çünkü sen çok ama çok" deyip durdum ve ona doğru eğilip işaret parmağımla omzuna vurdum.

"Basit" bir kez daha omzunu dürtüp "bir insansın" deyip sözlerimi bitirdiğimde olabilecek her hangi bir muhtelif kavgayı olamdan bitirmek adına masadan uzaklaşmaya başladım. Benle aynı anda ilerleyen Sarp omzumu bırakmış bu kez elimi tutmuştu. Kantinden bahçeye çıkan kapıya kadar el ele tutuşup bahçeye çıktığımızda elini bıraktım ve doğrudan banklara ilerleyip oturdum. Sarp'ta yanıma otururken ona bakmaya çekiniyordum. Çünkü o sözlü bir kavga bile istemiyordu ama dayanamamıştım. Ne yapayım?

Boğazını temizleyen Sarp ile dudaklarımı birbirine bastırdım.

Kaçmak bir işe yaramazdı. Eninde sonunda konuşacaktık nasıl olsa.

Kafamı ona doğru çevirirken gözlerimi kapayıp "özür dilerim" dedim. Bir kaç saniye beklememe rağmen Sarp hiç bir şey söylemeyince yavaşça gözlerimi araladım. Gördüğüm manzara beni şaşırtmıştı çünkü Sarp gülümsüyordu. Şaşırdığımı görünce "ne için?" diye sordu.