The Thief Red Riding Hood ✔

#Chapter65

#Chapter65

Zyryl's POV

Kinaumagahan ay agad ko naman hinanap ang cellphone ko at tinawagan si Lea

"Ley"

"Good Morning" malumay nitong sabi halatang kagigising lang

"Yeah good morning"

"give me five minutes more Hilgen, 12 na ako natulog kagabi dahil sa kakornihan mo"

"Fine I'll give you five minutes but please"

"Yeah whatever mamayang gabi pa yung plano mo masyado ka namang excited eh"

"Remember marami pang kulang?"

"Ako lang ba kaibigan mo sa mundong to?"

"Oo"

"tawagan mo kaibigan ni Alice"

"Walang kaibigan yun"

"Edi yung Belle Kyril, yung pinsan niya"

"Fine"

"K bye inaantok pa ako"

Alice' POV

Umalis naman agad si Belle ng makatanggap siya ng tawag may importante daw siyang gagawin at isa pa nung umuwi ka galing L.A naging bakante yung schedule namin this week pero next week may schedule ulit kami.

Uuwi na sana ako ng Korea at si Belle France balik sa dati niyang buhay pero dahil ayokong mag pakulong ulit sa nanay ko ito ako bumalik sa bansang wala ng rason para balikan pa, at pinilit ang kuya ko na bigyan kami ng trabaho kahit ayaw niya.

Pumunta palang L.A ang magulang ko nung nabalitaan nilang na baril ko at pinagalitan ang kuya ko pero umuwi din sila dahil sa trabaho nilang dalawa pero bumalik din naman sila dalawang araw ng nakalipas simula nung nagising ako.

Sinabihan ako ng nanay ko na sasama nalang ako sakanila at si Belle uwing France pero nung lumabas lang saglit ang mga magulang ko ay sinabihan ako ni Belle na ikukulong na naman ako ng nanay ko kaya binawi ko naman yung sinagot ko sa nanay ko.

Nadakip na ang may sala ng pagkabaril saakin pero ang sinasabi niya inutosan lang siya ng kung sino at di niya masabi kung sino dahil di naman ito nag pakilala binigyan lang siya ng pera.

Pero bago siya madakip ay muntikan na siyang mamatay kung di lang dahil sa kuya kong pinahuli siya edi sana nasa morgue na katawan niya. Ang sabi ni Belle inutusan daw yun ng tatay niya. Ghad this family.

Marami ngang nagagawang mabuti pero tinatago naman ang masasamang gawain.

Sa totoo lang ayaw ko ng bumalik dito sa bansang to, masyadong maliit ang bansang to para di kami magkita ni Zyryl.

Nung nagpaliwanag siya saakin, nung makita kong lumuhod siya sa harap ko at humingi ng tawad yung umiyak siya sa harap ko parang pinipiga yung puso ko sobrang sakin na dumating sa puntong gusto kong tumayo at lapitan siya para yakapin para patawarin.

Pero yung nakakatawa sa lahat bigla nalang daw akong nawalan ng malay, imagine nasa kalagitnaan kami ng pag dadrama pero bigla akong nawalan ng malay, kinabukasan si Zyryl ang bumunga saakin, natutulog sa tabi ko pero pinaalis ko siya, pinili kong di siya makita, pinili kong hindi siya patawadin at pinili kong hindi siya bigyan ng pangalawang pagkakataon.

Yung makita mong umaalis yung mahal mo? yun yung pinaka masakit sa nangyari saakin, parang sinisisi ko sarili ko na pinaalis ko siya, no i mean hindi parang kundi sinisisi ko talaga sarili ko.

Tinanong ko si Belle kung bakit ganito ang sagot niya.

"Kaya di mo pa siya mapatawad dahil nasasaktan ka pa, mag hintay ka lang Alice wag mong pilitin ang sarili mong patawarin siya trust me dadating ka din sa puntong yan"