Büyük Patron (!)

13/ İzmir' in Kızları

Dokuz Eylül İzmir' in Zaferi Kutlu Olsun. İzmir 92 Yaşında!

Özgürlüğün Şehri İzmir, Fikirlerin Ölümsüz Olduğu Şehir İzmir!

-İyi Okumalar-

***

''Arslan... Uyan sevgilim.''

Genç adam yavaşça gözlerini açtı. Karşısında sevdiği kadını görmeyi beklerken eski nişanlısı Ahu' yu gördüğün de yerinden sıçradı.

''Ne işin var kızım senin burada? Gözde nerede? Bir şey mi yaptın lan ona!?''

Genç adam sinirle yattığı yerden kalktı. Etrafa bakındı. Gözde neredeydi?

''Gitti. Seni sevmediğini, istemediğini fark etti ve gitti.''

Genç adam, sarı saçlı kızı omuzlarından ittirdi. ''Zaten o beni sevmiyordu ki!'' diye bağırdı.

Yataktan hızlıca kalktı. Üstündeki tişörtü çıkarıp dolabından siyah renkli bir tişört çıkarıp üstüne geçirdi. Altındaki şortu çıkardı. Şu anda o kız buradaymış da onu röntgenliyormuş da falan düşünemezdi.

Altına bir kot pantolon geçirdi. Arabasının anahtarını ve telefonunu alıp cebine koydu. Hızlıca odasından çıktı. Eski nişanlısı arkasından koşturuyordu.

''Arslan nereye?''

Genç adam durdu ve kızı kolundan tutup evden çıkardı. Kapıyı kilitleyip kıza döndü ve tekrar kolundan tutup kapıya sertçe yasladı.

''Bana bak kızım. Tepem attığı zaman neler yaptığımı az çok biliyorsun. Söz konusu Gözde' yse, seni de aileni de gelmişini de geçmişini de yakarım. Rahat bırak lan bizi. Rahat bırakın. Ahu. Seni. Öldürürüm.''

Genç kız gözlerini sinirle kısmıştı. ''Sen benimsin Arslan.''

''Ulan nişanlandığımız da bile bir kere öpmedim seni, sevdiğimi bile söylemedim. Kim senin lan? Ben birine aitsem sadece Gözde. O da bana ait.''

''Göreceksin tamam mı? Göreceksin.''

''Ya bi siktir git.'' Genç adam geriye dönüp arabasına yürüdü. Binip çalıştırdı ve gaza bastı. Şehir merkezine hızla sürmeye başladı.

Gururu falan kalmamıştı bu işin, hatta gün geçtikçe boku çıkıyordu. Ulan bir taraftan Ahu, bir taraftan Furkan. Sikerim lan gelmişlerini geçmişlerini. Gözde benim. Hayatım da kimseye bir kere bile söylemediğim o kelimeleri Gözde' ye söyleyecektim. Yapacaktım.

Genç adam sinirden köpürüyordu.

(...)

Ölüyorum Allah' ım! Sanırım geliyorum yanına. Bu genç yaşımda, sana ulaşmak mı vardı Yarabbim?

Ciğerlerim resmen ağlamaktan kan bağlamış, başım çatlayacak duruma gelmiş, migrenlerim resmen beynimde bir fil gibi tepiniyordu.

Ellerimin tersiyle bir kez daha sildim ıslak yüzümü. Kim bilir Arslan ve Ahu' su şu anda neler yapıyorlardı. Dün bizim uyuduğumuz yatakta şimdi fanfiş mi yapıyorlardı. Ay kusacağım, çekilin.

''Gözdee! Evde misin asker!''

Aha babam. Gideyim de biraz onun göğsünde ağlayayım.

Yatağımdan kalktım. Saçım başım dağılmış, üstüm de en sevdiğim depresyon picamalarım odamdam çıktım. Koridorun başındaki babam sanki hortlak görmüş gibi gözlerini açtı.