14. Aku Tak Berhak Kerana Aku Percayakan Dia

7K 161 18
                                    

Aku dan Daniel beriringan menuju ke pintu pagar rumah Hana dan Herri. Dah sebulan Hana bersalin baru aku ada kesempatan nak melawat. Aku sibuk menjejak Shahfri, sibuk turun naik jumpa peguam syariah kes hak jagaan Sofea dan Aiman ni. Terima kasih pada Daniel kerana tak pernah jemu menemaniku waalupun bekas kekasihnya sentiasa menganggu.

Baby boy, comel ya amat. Tapi aku masih memikirkan logiknya kenapa Hana letak nama anaknya Zeus. Zeus kan nama Greek God. Personally aku tak kisah tapi netizen? Well goodluck lah Zeus membesar dikecam ustaz ustazah sekolah.

"Apa maksud Zeus ni sebenarnya Hana? Herri? Aku tahu Zeus ni nama dewa, Greek God. Tapi .. Hmm entahlah." Mati akal aku nak meneruskan kata - kata.

"Herri la minat sangat Greek God. Tapi why not? Zeus ni maksudnya langit/ indah/bright. Bukan maksud tak elokpun." Hana sengih.

"Dah you ni kenapa Chyra? Sensitif pulak isu - isu nama ni." Herri letak sepiring anggur atas meja, sambil pelawa aku dan Daniel makan.

"Bukan. Just memikirkan nasib Zeus nanti kena kecam dengan ustaz ustazah kat sekolah dia. Anak i takpe, dah dibawa lari bapaknya ke oversea. Lagipun nama diorang tak awkward sangat." Aku tergelak dengan lawak sendiri, namun ketiga - tiga mereka memandangku dengan wajah serba salah.

"What?" Aku balas pandangan mereka bertiga, seorang demi seorang.

"Ada apa - apa berita tentang Shahfri and anak - anak you?" Hana kerut dahi. Aku geleng perlahan. Rasa sebak tiba - tiba menghantui.

"Tak ada sesiapa boleh bantu ke?" Soal Herri pula.

"Waktu i tanya lawyer i tu, dia explain kat i, kalau i tak failkan hak jagaan tu atas Sofea and Aiman takde sesiapa pun ada hak untuk dapatkan kembali anak - anak i."

"So hak hadanah tu you tak failkan? Why?" Hana masih kerut dahi seperti tak puas hati. Tahu pulak dia pasal hadanah dalam keadaan dirinya yang jahil sebegitu.

"Sebab i bodoh. I ingat Shahfri takkan bertindak sampai macam ni. Hmm you dapat contact Feena tak? Kalau pun nak anak - anak i duduk sana, i perlu pastikan semuanya dalam keadaan baik. Bukannya main bawak lari macam ni je." Aku mengeluh.

"Sabarlah Chyra, ada hikmah semua ni berlaku." Hana usap bahuku. Sekali lagi memujuk ala - ala ustazah.

"Dapat contact Feena tak?" Kuulang soalan sama sekali lagi.

"None of us are able to reach her, Chyra." Hana mengeluh perlahan.

"Hey, you should meet Malcolm. Dia rindu gila kat you." Herri tiba - tiba mencelah, tunjuk text whatsapp dia pada aku.

"Kenapa dia tak whatsapp i je? Pelik. You guys tak bagi number i dekat dia ke? Baklah nombor dia. I pun dah lama tak jumpa Malcolm. Seriously rindu gila kat dia." Aku bersedia mahu menyimpan nombor Malcolm dalam telefonku.

"Dah bagi dia itu hari. Tapi i rasa yang number lama. Malcolm baru balik dari Myanmar. Misi kemanusiaan kat sana." Herri tunjuk pula gambar - gambar Malcolm sedang mendukung anak kecil warga Myanmar.

"Tak payahlah whatsapp Malcolm. I ni ada macam takde function je. Dari dulu lagi bagai melukut di tepi gantang." Daniel yang dari tadi mengunyah anggur terus bersuara. Wajahnya jelas tak berpuas hati dengan Herri.

"Kita kan kawan je?" Aku jeling Daniel.

"Kawan ke Daniel? Kau punya confession practise hari - hari tu bila nak lancarkan?" Herri sengih. Namun Daniel hanya balas dengan tersengih juga.

"Chyra mana pernah nak kat aku." Daniel angkat kening pada aku.

"Dahlah. Hidup i ni dah memang messed up gila, jangan nak semak lagilah dengan benda - benda childish. Si Dani asyik acah - acah caring, si Malcolm konon rindu. Blahlah." Aku tiba - tiba rasa beremosi. Aku rasa macam semua nak dapatkan aku balik lepas tahu aku dah bercerai dengan Shahfri, in a nasty way. Rasa macam murah gila diri aku.

Happy ReunionWhere stories live. Discover now