Bölüm 7

1.2K 57 0
                                    

Karşımdaki kişi Meriç'ti.

Gözlerime inanamıyordum.

Onun bu evde ne işi vardı.

Tepkisizce kapının önünde dikili kalmıştım.

Meriç bizi görünce kulağındaki kulaklığı çıkarmıştı. Oturduğu yerden fırlayıp babaannesinin elinden öpüp, sarılmıştı.

Ben hala şoktaydım.

Meriç beni gördüğüne şaşırmak yerine aksine çok rahat davranıyordu.

Anlam veremediğim bu durumun içerisinde Meriç'in sesi irkilmeme neden olmuştu.
"Babaanne gel seni odana götüreyim"

Ayşe teyzenin kolundan tutup kapıya yönelmişti.

Ne yapacağımı bilemez bir haldeydim.
Refleks olarak kenara çekilip yol vermiştim.

Meriç dibimden geçerken dilinin ucuyla
"Sen burada kal" diye mırıldanmıştı.

Bilincim yerinde değildi.

Ne yaptığına ne de söylediğine tepki verebilmiştim.

Odadan çıkan Meriç ve Ayşe teyzenin arkasından boş boş bakıyordum.

Bir kaç dakika sonra Meriç odaya gelip beni ileri doğru ittirip kapıyı hızla kapatmıştı.

Kapının kapanmasıyla kendime gelmiştim.

Kapıyı açmaya yeltendiğimde Meriç kapının önüne geçip sessiz ama sert bir üslupla
"Ayağıma kadar geldikten sonra böyle kolay kaçamazsın" demişti.

Aklımı başıma toplamam gerekiyordu.
Plan yapayım derken bambaşka bir planın içine düşmüştüm sanki..

Derin bir nefes aldıktan sonra sert bir üslupla
"Kapının önünden çekil!
Bu evden hemen gitmek istiyorum" dediğimde Meriç başını sallamıştı.

Yüzünde alaycı bir gülümseme vardı.

"Odama kadar gelen sensin. Şimdi değişen ne küçük hanım? Anlamadım"

Ben onun için bu odaya gelmemiştim ki!

Onun yaptıklarımı üstüne alınması ve verdiği ukala cevaplar sinirimi bozuyordu.

Yüksek ses tonuyla
"Senin için değil, Efe için gelmiştim" dediğimde Meriç konuşmamı kesip
"Meriç Efe için olmasın"
derken gözlerimin içine bakıyordu.

Sinirle devam etmiştim.
"Ben Meriç falan bilmiyordum. Bu evde yaşadığına dair en ufak bir bilgim olsa adımı mı bile atmazdım"

Meriç parmağını dudağımın üzerine koyduktan sonra kısık bir sesle
"Şiiii.. Sakin ol sokakta değiliz" demişti.

Parmağının dudağıma değmesi ile geri adım atmıştım.

Ses tonumu biraz daha yumuşatarak
"İnsan gibi soruyorum Meriç bana dürüstçe cevap ver. Neden böyle davranıyorsun? Ben sana bilmeden bir şey mi yaptım?" demiştim.

Meriç'in boyu benden uzundu.

Kafasını yavaşça yüzüme doğru yaklaştırıp soruma soruyla cevap vermişti.
"Ben sana ne yaptım?"

Gerçekten Meriç'le konuşamamaktan yorulmuştum.

Sinir boşalması yaşıyordum ve sinirle ağzıma gelen her şeyi saydırmaya başlamıştım.

"Sen bana ne mi yaptın?
Görende seni çok masum sanar.
Gerçekten hayatımı mahvettiğini görmüyor musun?
Geceleri karşıma çıkmalar.. yok efendim beni takip etmeler.. sen kimsin ya.. Kimsin! Ne sanıyorsun kendini? Ne ha.."

Geceye Bir ÇAY (Tamamlandı)जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें