Geceye Bir ÇAY (Tamamlandı)

Bölüm 12

Sessiz sedasız bahçeye geldiğimizde kolumu çekiştiren Meriç'e sitemkar bir tavırla
"Kolumu bırak! Ne söyleyeceksen burada söyle!" demiştim.

Meriç ise söylediğimi hiç umursamadan beni yola doğru sürüklemişti.

"Bırak Meriç! Seninle gelmek istemiyorum"
diye söylenirken sıkı sıkı tuttuğu kolumu elinden kurtarmaya çalışıyordum.

Harcadığım bütün çaba boşa gidiyordu.

"Boşuna debelenme Mihrimah.
Benimle geliyorsun"
diyen Meriç'e ters ters bakıyordum ama o yüzüme bakmadan arabasının yanına doğru beni sürüklüyordu.

Arabanın yanına geldiğimizde "Gelmeyeceğim"
diye sert bir çıkışta bulunmuştum.

Kapıyı açtığı gibi beni hızlıca ön koltuğa oturtmuştu.

Çelimsiz çok zayıf bir çocuk olmaması işimi zorlaştırıyordu.

Fiziksel olarak hiçbir şekilde onu yenemiyordum.

Alt tarafı 1,68 boyunda 55 kilo bir kızdım.

Kemiklerim falanda çok kuvvetli sayılmazdı.

Annemin
"Çok çelimsiz, dayanıksızsın kızım. Biraz şu sağlıklı şeylerden ye"
diye söylenmelerini şu an çok iyi anlıyordum.

Evet annecim kızın seni dinlemediği için zorla istemediği şeylere boyun bükmek zorunda kalıyor..

Beni zorla ön koltuğa bindiren Meriç hızla şöför koltuğuna geçip arabayı çalıştırmıştı.

Gidiyordum.

Gecenin bir yarısı arkadaşımın evinden zorla alınarak hiç bilmediğim bir yere doğru gidiyordum.

Ne düşünmeliyim Meriç..

Beni çok sevdiğine mi inanmalıyım.

Bu tavırlarınla ve bu zorlamalarınla seni mükemmel bir insan olarak mı görmeliyim?

Arabada hiç konuşmadan ilerliyorduk.

Bir süre sonra Meriç sahil tarafında kimsenin olmadığı bir yere denizi görebileceğimiz şekilde arabayı park etmişti.

Ben içimden hiçbir şey yapmama kararı almıştım.

Sessizce otururken Meriç birden bana doğru dönüp
"Sen kime sarıldın?" diye sormuştu.

İçimden gecenin bir yarısı bunu sormak için mi beni buraya kadar sürükledin diyordum.

Cevap vermeden sessizce oturmaya devam etmiştim.

Cevap alamayan Meriç
"Sana soruyorum Mihrimah kime sarıldın?"
diye çıkışmıştı.

Ben konuşmadan sadece denize doğru bakıyordum.

Meriç hafif bir tebessümle
"Tahmin ettiğim gibi yalan söyledin dimi" derken istemsizce
"Ben yalan.."
derken birden duraksamıştım ve cümlemin sonunu getirmemiştim.

"Yalan değilse söyle kim o zaman?"
diyen Meriç'e bakmıyordum.

Meriç sessiz halimden sıkılmıştı.

"Benimle konuşmaman yanımda daha fazla kalacağın anlamına geliyor." demişti.

Beni konuşmam için kışkırtmaya çalışıyordu ama kararlıydım konuşmayacaktım.

Meriç önüne doğru dönüp
"Yanımda kalmayı istiyorsan konuşma tabi sen bilirsin" demişti.

Her yaptığımı fırsata çeviriyordu.

Ne yapacağımı bilmiyordum.

Her istediğini yapıyordu.

Beni görmek isteyince karşıma çıkıyordu.