Geceye Bir ÇAY (Tamamlandı)

Bölüm 11

Can yüzünde pis bir tebessümle yüzüme doğru yaklaşıyordu.

Bu işin sonucu hayır değildi.

Korkuyordum.

Yeliz ve Zehra kollarımdan tutan Osman ve Kaan'ı çekiştirirken
"Saçmalamayın bırakın kızı!"
diye bağırıyorlardı.

Gecenin bir yarısı tanımadığım insanlarla böyle oyunlar oynarsam olacağı buydu.

Hak etmiştim ben bunu.

Bu da bana ders olsun demek isterdim ama birinin beni zorla öpmesine izin veremezdim.

Hayatta bazen tercih edebileceğiniz iyi bir seçenek olmaz.

Kötü seçenekler arasında iyi olanı ararsınız.

İşte tam şu an öyle bir durumdaydım.

Kötünün iyisini seçmeliydim.

Yüzüme doğru yaklaşan Can'a birden
"Dur bir dakika"
diye bağırmıştım.

Bağırmama tepkisiz kalmayan Can
"Ne oldu" demişti.

Kollarımı iki adamın elleri arasından çekiştirirken
"İlk söylediğini yapacağım" diyebilmiştim.

Can iki kaşını kaldırıp
"Nasıl yani? Hani onu asla yapamazdın" demişti.

Çaresiz ve zoraki bir şekilde
"Yapamazdım ama yapmak zorundayım" diye mırıldanmıştım.

Can gülümseyerek
"Beni öpmen bu kadar mı zor" demişti.

Can'ın bu rahat tavrı sinirlerimi bozuyordu.

Can'da Meriç kadar pislik bir insandı.

İstemediğim birini öpmek yerine, istemediğim birine sarılmayı tercih etmiştim.

"Bırakın kollarımı"
diye yanımdakilere bağırırken bir yandan da
"Bankta ki adama sarılacağım" demiştim.

Can, Osman ve Kaan'a
"Bırakın"
dedikten sonra kollarımı bırakmışlardı.

Sinirle bankta oturan Meriç'e bakıyordum.

Meriç'te bana bakıyordu.

Allah'ım nasıl gidip bir pisliğe sarılacaktım.

Lanet olsun şu oyuna girdiğim zamana..

Sinirli ve hızlı adımlarla Can'ın yanından uzaklaşırken Can arkamdan bağırıyordu.

"Biz seni çağırana kadar sarılı duracaksın"

"Oldu" diye umursamaz bir cevap verdiğimde Can gülümseyerek
"Olmazsa beni öpmek zorunda kalırsın" demişti.

"Çok beklersin"
diye içimden geçirirken ayaklarımın beni kabusumun yanına bu kadar hızlı getireceğini tahmin edememiştim.

Meriç'in karşına geçip durduğumda sadece anlamsızca yüzüme bakıyordu.

"Baştan söylüyorum bu sadece bir oyun"

diye söylendiğimde, Meriç kaşlarını kaldırıp gözlerimin içine bakarken
"Ne oyunu?" diye sormuştu.

"Sana sarılmam gerekiyor. Ayağa kalk" demiştim.

Normalde kaba bir kız değildim ama bazı insanlar nezaketi hak etmiyordu.

Yüzüme anlamsızca bakan Meriç'e "Karşında olmaktan bende memnun değilim ama mecburum. Ayağa kalkar mısın" diyebilmiştim.

Arkamdan Can pis pis bağırıyordu.