Legend of Divine God [Vol 2: Trial by Fire]

Chapter XXXVIII

Chapter XXXVIII: Terrifying Aura

Alam ni Finn Doria na walang magandang maidudulot kung papatakasin niya ang huling halimaw na ito. Pinatay niya ang dalawa nitong kasama kaya naman naiintindihan ng binata na ang poot at galit ng unggoy na ito ay hindi dapat balewalain. Ayon sa system, ang Four-Armed Golden Apes ay may marahas na kaugalian. Hindi nila titigilan ang sinumang gumalit sa kanila. Mayroon din silang pinuno at sa lakas ng mga halimaw na ito, kung hindi nagkakamali si Finn Doria, ang pinuno ng mga ito ay isang Sixth Grade Vicious Beast na Six-Armed Ape King at ang lakas nito ay maikukumpara sa isang Sky Rank.

Malinaw kay Finn Doria ang kaniyang kabuuang lakas. Naiintindihan niya rin ang kaniyang limitasyon. Kung sakaling papakawalan niya ang halimaw na ito, hindi imposibleng magsumbong ito sa kanilang pinuno na maaaring maging dahilan ng pagkakalagay ng binata sa panganib. Kaya naman upang makaiwas sa mas malaking gulo, hindi na nagdalawang isip si Finn at buong lakas na hinabol ang tumatakas na unggoy.

Malakas niyang ipinadyak ang kaniyang kanang paa sa lupa na naging dahilan ng pagkakabitak-bitak nito. Ang kaniyang kabuuan ay nabalutan ng marahas na kulay asul enerhiya at habang mahigpit na hawak-hawak ang kaniyang malaking espada, sumugod siya sa tumatakas na halimaw.

Nang magsimula siyang kumilos, isang napakalakas na ihip ng hangin ang pumalibot sa kaniyang katawan. Seryoso rin ang kaniyang ekspresyon habang ang kaniyang mga mata ay nakatutok sa mabilis na tumatalong unggoy.

Naramdaman ng Four-Armed Golden Ape ang marahas na aura sa kaniyang likuran kaya naman agad niyang binalot ang kaniyang sarili ng kulay gintong aura. Bumilis din ang kaniyang pagkilos at mabilis na tumalon sa mga sanga ng puno. Ang mata nito ay punong-puno ng takot, hindi niya inaasahang ang mukhang ordinaryong binatang iyon ay ganito kalakas. Kung alam lang nila, siguradong hindi sila mangangahas na atakihin ito ng palihim.

Ngunit, walang gamot sa pagsisisi. Ang tangi niya na lang magagawa ay tumakbo at tumakas upang mabuhay. Kailangan niya pang hanapin ang kanilang pinuno upang ipaghiganti ang pagkamatay ng kaniyang mga kasamahan. At sa oras na matagpuan niya ang kanilang pinuno, siguradong hindi na makakatakas ang kasuklam-suklam na taong ito. Pumatay siya ng uri nila kaya naman siguradong ikakagalit ito ng kanilang pinuno.

Sa likod ng halimaw, patuloy pa ring humahabol si Finn Doria. Hindi siya nagpapaiwan sa halimaw sa larangan ng bilis, sa halip ay unti-unti ng lumiliit ang pagitan ng dalawa. Hindi maaaring mawala sa paningin niya ang unggoy na ito kaya naman buong lakas niyang hinahabol ang halimaw.

Nabalutan ng asul na liwanag ang buong katawan ni Finn Doria at ilang saglit pa, bigla siyang naglaho na parang bula. Kahit ang kaniyang presensya at aura ay bigla na lamang nawala.

Napansin ito ng halimaw na unggoy at nakaramdam siya ng ginhawa dahil sa pag-aakalang nailigaw niya na ang binata. Ngunit bago pa man siya makapagsaya, isang espada ang bigla na lamang sumaksak sa kaniyang likuran.

ROAR!

Huminto ang halimaw at nanginig ang buong katawan nito. Umungol ito ng malakas at umiyak ng dahil sa sobrang hapdi ng pagkakatarak ng malaking espada. Maraming dugo ang tumilamsik sa buong paligid at binalutan nito ang ilang sanga ng mga puno. Ang kaniyang pares ng pulang mata ay punong-puno ng hindi pagtanggap sa pangyayaring ito. Kailanman ay hindi niya naiisip na magwawakas ang kaniyang buhay sa isang tao. Hindi ito ang unang beses na nakakita siya ng tao at sa tuwing nakakita siya noon, walang awa niyang pinapatay ito. Hindi niya inaasahang sa kamay rin ng isang tao magwawakas ang kaniyang buhay.

Walang pakialam si Finn Doria sa malakas na pag-ungol ng halimaw. At gamit ang kaniyang buong lakas, iniangat niya ang kaniyang espada at hiniwa sa dalawa ang katawan ng halimaw. Hindi siya kumurap man lang habang pinagmamasdan ang pagbagsak ng nahating katawan ng halimaw. Hindi niya kailangang maawa habang hinaharap ang ganitong klase ng halimaw dahil kung siya ang mas mahina siguradong hindi rin maaawa ang unggoy na ito.