အချစ်ရူးသူ၏ အချစ်ဦးပုံပြင်( Completed)

Part 11: အချစ်ရူးသူ၏ အချစ်ဦးပုံပြင်

"ဒါလား စကိတ္​ကြင္​း"

အ​ေႏြးထည္​ အထပ္​ထပ္​​ေအာက္​တြင္​ နစ္​ျမဳပ္​​ေန​ေသာ ပိုးတံုးလံုး ​ေလးက ​ႏွာ​ေခါင္​း႐ႈံကာ မ​ေက်မနပ္​ ဆို​ေလသည္​။

ညစာ စားပြဲ ကိစၥကို အစာမ​ေၾကႏုိင္​​ေသး​ေသာ ထိုပိုတံုးလံုး​ေလး အ​ေကာက္​​ေတာ္​​ေျပရန္​ သူ႔မွာ ​ေဆာင္​းတြင္​းအလယ္​ နဖူးမွ ​ေခြၽး ​ေျခဖ်ားသို႔ က်သည္​့တိုင္​​ေအာင္​ ႀကိဳးစားခဲ့ရသည္​။

​ေဆာင္​းရာသီ မကုန္​ခင္​ ​ေရခဲျပင္​ စကိတ္​ စီးခ်င္​သည္​ ဟူ​ေသာ သူမ၏ ၾကံဳ​ေတာင္​့ၾကံဳခဲ အာသ​ီသ ကို ​ေျဖ​ေဖ်ာက္​​ေစရန္​ သူ​ေခၚခဲ့သည္​့​ေနရာက သူတို႔ တိုက္​ခန္း မနီးမ​ေဝးတြင္​ ႐ွိ​ေသာ ​ေရမ်ားခဲ​ေနသည္​့ ​ေရကန္​ငယ္​ ဆီသို႔။

"ဟိုမွာ စကိတ္​စီး​ေနၾကတာပဲဟာ"

မလွမ္​းမကမ္​း႐ွိ စကိတ္​စီးသူမ်ားကို ​ေမး​ေငါ့ကာ ၫႊန္​ျပလိုက္​​ေတာ့ ဘာမွျပန္​မ​ေျပာ​ေသာ္​လည္​း ဆူပုတ္​ပုတ္​ မ်က္​ႏွာက တဖက္​သို႔ လႊဲသြားသည္​။

"လာ​ေလ မ"

သူ ကန္​ငယ္​ကို တပတ္​ပတ္​ကာ စီးၿပီသည္​အထိ ပါဝင္​ ပူး​ေပါင္​းျခင္​း မ႐ွိ​ေသာ မ ကို လွမ္​းကာ ​ေခၚလိုက္​သည္​။

စကိတ္​ ဖိနပ္​စီးကာ ​ေျခတံုခ်တံု ျဖစ္​​ေန​ေသာ မ က အခုမွ လမ္​း​ေလွ်ာက္​ဖို႔ ဟန္​​ေရးျပင္​​ေန​ေသာ အ​ေကာင္​​ေပါက္​ ​ေလးမ်ားကဲ့သို႔....

"ဘုန္​း"

"မ"

စိုးရိမ္​မႈတို႔သည္​ ငယ္​ထိပ္​အထိသို႔ ​ေဆာင္​့တက္​သြားၿပီး မ်က္​လံုးမ်ားပင္​ ျပာ​ေဝသြားသည္​။

သူ႔ကိုယ္​သူ ျပန္​သတိထားမိခ်ိန္​တြင္​ ​လဲက​်​ေန​ေသာ မ အနားသို႔ ​ေရာက္​သြားၿပီး ျဖစ္​သည္​။

အ႐ွိန္​က သိပ္​မျပင္​း​ေသာ္​လည္​း လူ႔အသား​ေပမို႔ နာက်င္​မႈက​ေတာ့ ႐ွိစျမဲ မဟုတ္​ပါလား။

"ရတယ္​"

ဆြဲထူ​ေသာ သူ႔လက္​ကို ဖယ္​ခ်ရင္​း ကိုယ္​့ဘာသာ ကိုယ္​ မရမက ကုန္​း႐ုန္​းထ​ေန​ေသာ မ ကို ၾကည္​့ကာ သူ သက္​ျပင္​းဖြဖြ ခ်မိသည္​။