Excelium [Editing]

Kabanata 45

"Already tired?! Get up Zera! Move!" sigaw ni Zai habang nakatingin kay Zera na nakaluhod na sa buhangin at hinihingal na.

Kasalukuyan silang nasa dagat na nasa likod lamang ng academy. Dito napiling mag-ensayo ng kanilang captain. Pinatakbo sila nito sa buhangin ng halos isang oras na. Walang tigil. Walang pahinga.

"But Zai! We've been running for an hour already!" tila nagmamakaawa na sigaw ni Zera.

"I don't care! You agreed to let me handle you, then endure all what I want you to do! Now run!" ikinuyom ni Zera ang kaniyang mga kamay at walang nagawa kundi ang tumakbo na lang.

Lahat sila ay pagod na at kapos na sa hininga. Isang oras na silang tumatakbo at ang mas malala pa ay sa buhangin sila tumatakbo kung saan mahirap kumuha ng lakas ang mga paa nito.

Nasa gilid lamang si Zai at pinagmamasdan sila. Zai can see that they are all suffering because of fatigue but she remained tough. Hindi siya naawa at hindi rin niya pinayagan ang mga ito na magpahinga kahit isang minuto.

"Zai. Why aren't you running?" halata ang kapaguran sa mga mata ni Vyann habang tinatanong iyon. Kanina pa iyon nasa kanilang isipan pero walang naglakas loob na sabihin. Lahat sila ay tumingin kay Zai habang tumatakbo. Hindi nagbago ang ekspresyon ni Zai, she remained her strict face while her arms are crossed on her chest.

"If you have the energy to talk, you better just reserve it" ito lamang ang sinagot ng dalaga. Aaminin nila na naiinis sila sa inaakto ng dalaga. Pinatakbo sila nito ng isang oras ngunit ito'y nakatayo lamang doon at pinagmamasdan sila. Hindi porket ito'y isang captain, maaari na lamang nitong gawin ang mga gusto nito.

They hissed at her answer and just keep on running. Pagkalipas ng kalahating oras ay pinagpahinga na sila nito. Lahat sila ay bumagsak sa buhangin at hinabol ang sari-sariling hininga. Si Ace naman ay nakaluhod habang nakatungkod ang mga kamay sa buhangin at umuubo.

"It's almost sun down. Go back to the dormitory and rest. You'll only run for the whole week. Make sure to reserve your energy. I won't show mercy. Even though your injured, I'll make you run" sabi ni Zai at naglakad na palayo. Masasama ang kanilang tingin habang pinagmamasdan ang likod ng dalaga. Nang mawala na ito sa kanilang paningin hindi mapigilan ni Jebal ang sumigaw.

"Who the hell does she think she is?! F*ck!!"

"She was saying something about my noble attitude but here she is, acting like she's in charge just because she's the Captain and General Yan's daughter" umuubong sabi ni Ace at pinunasan ang kaniyang bibig.

"F*ck! I'm so frustrated! Tara na nga!" pag-aya ni Axen at tumayo na nga sila. Ang natira lamang na nakaupo ay sina Layn at Trois.

"They don't understand, do they?" biglang sabi ni Trois habang nakatingin sa mga likod nito. Ngumiti naman si Layn.

"Zai made us run for one hour and thirty minutes because she thinks that's what we need and she's not wrong."

"By running on the sand where you use more power to run, your speed and agility improves. They didn't realize it" sabi ni Trois at tumayo.

"You're not mad at her?" nakangiting tanong ni Layn at tumayo na rin.

"I respect her because of her abilities. I'll follow her if I must. Hindi lang halata pero Zai is willing to train us harder even if it means that we'll hate her." sabi ni Trois at naglakad na sila palayo.

"This is rare. Ngayon na lang ulit kita narinig na magsalita ng matino" Layn chuckled. Hindi na lamang muli nagsalita si Trois at tahimik silang bumalik sa dormitoryo.

Malakas na binuksan ni Jebal ang pintuan ng dormitoryo at padabog na umupo sa sala.

"Damn it! Hindi talaga ako sisipot bukas!" sigaw niya at tumango naman ang iba.