Unicode
ခုချိန်မှာ ဘယ်သူမှ သေလို့ မဖြစ်ဘူး၊
ဘာမှ မသေချာ မရေရာသေးမယ့် အချိန်မှာ
တစ်ယောက်ယောက်သေသွားတာနဲ့၊
ဂျူးကို ဆုံးရှုံးရလိမ့်မယ်။
အတွေးတို့နှင့် အတူ နေရာမှ ဝုန်းခနဲထကာ
ဂျူးခန္ဓာကိုယ်ရှိရာ အခန်းသို့ ခပ်သွက်သွက်
လျှောက်လာခဲ့မိသည်။
အခန်းထဲရောက်တော့ အန်တီမေရှိနေသဖြင့်၊
"အန်တီ ... ဂျူးကို ဆရာဝန်ခေါ်လို့.. ၊
ကျွန်တော် ခဏခေါ်သွားမယ်နော်...."
စိုင်းနေ ထိုသို့ပြောကာ ကုတင်ပေါ်တွင် လှဲနေသော
ဂျူးခန္ဓာကိုယ်ကို အပိုင်စီးထားသည့် ဇေသူအား
ပွေ့ချီလိုက်ကာ ဘေးရှိ ဝှီးချဲပေါ်တင်လိုက်သည်။
ဇေသူက ထိုအခြေအနေကို နားမလည်ဟန်နှင့်..
"ဘယ်သွားမလို့လဲ...??"
သူလည်း ရုန်းကန်နိုင်စွမ်းမရှိတာကြောင့်
အလိုက်သင့်ပါလာရသည်။
အပြင်ကိုရောက်တော့မှ....
"မင်း ခန္ဓာကိုယ်ကို တွေ့ပြီ.... ၊
မင်း မြန်မြန် ပြန်ဝင်ဖို့ လိုမယ်...."
"ဟင်... ဘယ်မှာလဲ...??
ကျွန်.. ကျွန်တော် မသေဘူးလား....??"
"မသေဘူး.. မင်းလည်း ကိုမာဝင်နေတာ...."
ခပ်မြန်မြန်ပင် ဇေသူခန္ဓာကိုယ်ရှိရာ အခန်းကို
လျှောက်လာရင်း အခန်းထဲဝင်ခဲ့တော့
ကံကောင်းသည်က ဘယ်သူမှ ရှိမနေသေး... ။
"ဒီမှာ မင်း ခန္ဓာကိုယ်၊
မင်း အခု ချက်ချင်း ဝင်ရမယ်..!
မင်း မြန်မြန် ဝင်မှရမယ်....!"
သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို သူ ကြောင်အစွာ ကြည့်နေသော
ဇေသူ့အား စိုင်းနေ စိတ်မရှည်တော့သဖြင့် ဝှီးချဲပေါ်မှ
ဆွဲမ လိုက်ကာ..
"ဝင်လေ... !!!!"
ကုတင်ပေါ်လှဲလျောင်းနေသော ဇေသူ့ပေါ်သို့
ဂျူးခန္ဓာကိုယ်လေးကို မညာမတာ ပစ်လှဲလိုက်ရင်း
စိုင်းနေ စိတ်တို့လည်း ဂယောက်ဂယက်... ။
ဘယ်လိုပဲ တစ်ခြား လူတစ်ယောက်
ဖြစ်နေဦးတော့ မိမိရှေ့တွင် မြင်နေရတာက
မိမိ၏ ချစ်သူ ဂျူးပဲ မဟုတ်ပါလား...။
စိုင်းနေ တွန်းလိုက်သော အရှိန်နှင့် ကြမ်းပြင်ထက်
လဲကျသွားသော်လည်း ပြန်ထမလာသေးပဲ
ခေါင်းကို ငုံ့ကာ ငိုကျွေးနေသော ထိုသူကို ကြည့်ပြီး
ရင်ထဲ နင့်ခနဲ..။
YOU ARE READING
လရိပ်
Fantasy"ကျွန်တော့် အတွက် မဟုတ်တဲ့ အရာတွေကို ကျွန်တော့် အတွက်လို့ ထင်ယောင်ထင်မှား ဖြစ်ပြီး ပျော်ခဲ့ဖူးတယ်"
