To Reunión

Part 7

Iasonas POV

Γύρισα σπίτι μετά από 7 βασανιστικες ώρες. Καλά εεεε τι γκομενάκι  είναι αυτή η Βασιλική. Πωωω παιδιά ένα κομμάτι. Άπαπα. Τι να σας πω. 

 Αλλά μας ελεγες κ Ιάσονα μεχρι πριν 8 ώρες. Ότι θες την Βιολετα και ότι νιώθεις πολλά για αυτή

Φωνούλα το γεγονός ότι θέλω να κάνω κάτι με την Βασιλική δεν αλλάζει τα συναισθήματα μου για την βιολέτα. Σου εξήγησα ότι τα αυτά που νιώθω για εκείνη είναι αλλιώτικα πράγματα που δεν έχω νιώσει ποτέ ξανά. Το μόνο που θέλω από την Βασιλική είναι μια φάση και όπου θέλει να μας πάει. Κάτι δηλαδή σαν friends with benefits

Ναι όμως ξέρεις ότι έτσι θα χασεις την βιολέτα. Ξέρεις ότι είναι κορίτσι και τα κορίτσια δεν τα σηκώνουν αυτά. Θα είναι σαν να την αφήνεις για μια άλλη. Δεν την είδες πως έκανε πριν που μιλάγατε με την Βασιλική;;;;

Μια χαρά την είδα εγώ

Εεε είσαι μαλακας. Χτύπαγε βιβλία καρέκλες θρανία όλα. Και μετά που σου μίλησε εσύ έκανες σαν να μην σε ένοιαζε.

Ε-εγώ δε-δεν το κατάλαβα. Μαλακά εε μαλακά. Αλλά ίσως καλύτερα να διακόψουμε με την βιολέτα. Πότε δεν θα είμαστε μαζί εξάλλου. Καλύτερα να ασχοληθω με την Βασιλική. Ρε συ Φωνουλα τι γκομεναρα ειναι αυτή;;;;;

 Σκάσε μαλακά σκατα τα εκανες παλι.

Violet's POV

Γύρισα σπίτι. Μπήκα μέσα. Οι γονείς μου δεν ήταν εδώ . Οπότε ήταν μόνο το γαϊδούρι ακα  ( Χριστόφορος). Δεν ήθελα να φάω. Πήγα και κλείστηκα στο δωμάτιο μου. Προσπάθησα να διαβάσω αλλά τίποτα. Ξάπλωσα στο κρεβάτι μου λίγο και σκέφτηκα όλα αυτά που έγιναν σημερα και χθες, όλα άλλαξαν μέσα σε λίγες ώρες. Ξαφνικά δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια μου. Προσπάθησα να να τα κρατήσω αλλά άρχισα να κλαίω με λυγμούς. Μετα από λιγο χτύπησε η πορτα μου. Ήξερα ότι θα ήταν ο Χριστόφορος.

Βιολετα : Όχι

Χριστόφορος:Ελα μικρό άνοιξε μου δεν έχω στυλό για την εργασία. 

Βιολετα :Χεστηκα

Χριστόφορος : Αν δεν ανοίξεις θα σπάσω την πόρτα και θα πω στην μαμά ότι το έκανες εσύ

Βιολετα : Παλιό εκβιαστή.

Του ανοίγω και μπαίνει μέσα. Προσπαθώ να κρυψω τα δάκρυα μου. Το τελευταίο που θέλω τώρα είναι οι ερωτήσεις του. Του δίνω τον στυλό και πάω να γυρίσω στο κρεβατι μου. Για κακή μου τύχη όμως με κατάλαβε. 

Χριστόφορος : Κλαις;;;

Βιολετα : Όχι!! Φεύγεις τώρα;;;

Χριστόφορος:Αφού σε βλέπω.

Βιολετα : Σε νοιάζει;;;;

Χριστόφορος : (κάθεται στην άκρη του κρεβατιού) Άκου μικρή, ξερω δεν είμαστε και τα πιο αγαπημένα αδέλφια αλλά νοιάζομαι για σένα. Εσύ εδώ έχεις πλαντάξει στο κλάμα. Κοιτα το μαξιλάρι σου είναι βρεγμένο. Αν θες μπορείς να μου πεις τι τρεχει και ίσως μπορώ να βοηθήσω. Σου υπόσχομαι ότι δεν θα πω τίποτα σε κανέναν. 

Πρώτη φορα μου μιλάει έτσι ο Χριστόφορος, με τόση αγάπη. Δεν άντεξα του τα είπα όλα. Για τον Ιάσονα, για την Βασιλική, για το συμβαν στις τουαλέτες, για τα πειράγματα, για όλα. Εκείνος στο μεταξύ με είχε πάρει αγκαλιά και μου χαϊδευε τα μαλλιά. Εγώ παλι είχα αρχίσει να κλαίω και με πήρε ο ύπνος στην αγκαλιά του. Οταν ξύπνησα έλειπε. Δεν μου φάνηκε περίεργο πόσο θα κρατούσε η μετάλλαξη νομιζατε;; Δεν είχα διαβάσει τιποτα ευτυχως δεν έχω για να μάθω απ έξω. Πήγα στο γραφείο μου και άνοιξα τα βιβλία για να κάνω τις ασκήσεις. Οι εργασίες μου μου είχαν γίνει και αυτά τα γράμματα. Αυτά τα γραμματα ειναι του..... Χριστόφορου;;; Αχχ μωρέ τελικά ίσως να είναι και καλουλης οπότε θέλει.

Μάλλον υπάρχει πολύ έμπνευση στον αέρα για να ανεβουν δύο παρτ σε μια μέρα.... 😂Μην συνηθίζεται όμως δεν σας υπόσχομαι τίποτα... Τα λέμε στο άλλο πάρτ. Μέχρι τότε πατήστε κάνα αστεράκι στα παρτ ❤️❤️💋💋