Part 34

106 10 0
                                    

Iasonas' POV

Τελικά με τον Αγγελο δεν πήγαμε τελικα στον αγώνα. Απλά γύρισα σπίτι και άρχισα να σκέφτομαι. Νόμιζα ότι μπορούσα να θάψω μέσα μου όλα αυτά που ενιωθα οταν φιλισα την Βιολετα αλλά τελικά δεν γίνεται.Απλά έσκασαν σαν βόμβα και διέλυσαν όλο τον κόσμο μου. Δεν μπορούσα να μείνω σπίτι.Ετσι ειπα στην Βασια ότι έχω βάρδια στο νοσοκομείο και πήρα με την σειρά όλα τα μπαρ. Επινα όλο το βραδυ. Στο καθενα και διαφορετικο ποτο και μετά προχώραγα στο άλλο. Ευτυχώς μέχρι να πιω το ένα το άλλο είχε ξεθυμάνει άρα δεν μεθαγα.Ήταν περίπου 7:30 το πρωί όταν αποφάσισα να περάσω από το σπίτι της Βιολέτας.Αρχικά κοίταξα αν είχε φύγει ο αλλος ο ΜΑΛΑ… εεεεε Βικτωρας ηθελα να πω και ύστερα χτύπησα το κουδούνι. Η Βιολέτα άνοιξε.


Βιολέτα : Τι κάνεις έδω;;;

Ειπε και με τράβηξε μέσα.

Βιολέτα : Θα μπορούσε να ήταν εδώ ο Βικτωρας

Ιάσονας : Ναι όμως δεν ήταν.

Βιολέτα : Έχεις πιει;;

Ιάσονας : Λίγο τοοοσο δα

Βιολέτα : Και γυρνάς τέτοια ώρα;;

Ιάσονας : Ναι... γιατί.... γυρνούσα όλο το βράδυ προσπαθώντας να σε βγάλω απο το μυαλό μου αλλά ήσουν αποφασισμένη να μείνεις εκεί

Ξαφνικά χτυπησε το κινητό μου.Ήταν από το νοσοκομείο

Νοσοκομα: Έχουμε έκτακτο περιστατικό. Αναποδογυρισε λεωφορείο με στρατιωτικόυς. 
Περνουμε και την ψυχολόγο. Ίσως έχουμε και ψυχολογικά προβλήματα


Ιάσονας : Ερχομαι. Βιολέτα πάμε

Βιολέτα : Που;;;;

Ιάσονας : Πάμε κι θα σου πω

Φτάσαμε στο νοσοκομείο και αναλάβαμε τα περιστατικά. Όλα κύλισαν καλά  μέχρι που έμαθα ότι μια από τις πιο κουτσομπόλες νοσοκόμες είδε ότι το πρωί ήρθαμε με την Βιολέτα μαζί και είχε αρχίσει ήδη να το διαδίδει. Δεν ήθελα με τίποτα να χαλασω την ζωή που εχτιζε η Βιολέτα. Δεν ήξερα καν αν την ήθελε αλλά δεν ήθελα να κάνω κάτι που θα την πληγώσει.

Violet's POV

Το μεσημέρι ο Βικτωρας ήρθε να μου κάνει έκπληξη στο νοσοκομείο. 
Μ

ια νοσοκόμα παραλίγο να το πλησιάσει. Ήμουν σίγουρη ότι κάτι θα έλεγε για τον Ιάσονα.Αλλά την κατάλληλη στιγμή ο Ιάσονας την φώναξε για μια βοήθεια και δεν είπε κάτι στον Βίκτωρα.


Βίκτωρας : Αγαπη μου;;

Βιολέτα : Μωρό μου;; Πως και από εδώ;;

Βικτωρας : Ηρθα να σε δω αλλά δεν είδα το αμάξι σου στο πάρκινγκ και ανησυχησα

Ωχχχ αυτό το είχα ξεχάσει. Το πρωί ήρθα με τον Ιάσονα 

Βιολέτα : Εμμ ναι... Ξέρεις τώρα.... Ήθελα να κυκλοφορισω λίγο με το μετρό μέτα από τόσο καιρό. Παλιά το συνήθιζα πολύ να το κανω αυτο και ειπα γιατι δεν το κανω τωρα που γυρισα?.


Βικτωρας : Καταλαβαίνω. Τελείωσες τώρα εε;;

Βιολέτα : Εμμ ναι

Βικτωρας : Ωραία πάμε να φάμε

Βιολέτα : Που;;;

Βικτωρας : Έκπληξη

Είπε και με φίλησε. Ένιωθα τα μάτια του Ιάσονα πάνω μου αλλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτα.Και ελπίζω και αυτός να μην κάνει τίποτα γιατί τον νιώθω πολύ νευρίασμενο και ζηλιαρη. Απλά πρέπει να καταλάβει ότι αυτό που έχουμε ξεκινήσει δεν ξέρουνε που θα πάει.Εξάλλου έχουμε και οι δύο από έναν άνθρωπο να σκεφτούμε. 

Χευυ αναγνώστες μου!! Νιου παρτ σήμερα. Τα λέμε στο επόμενο ❤️💋

To ReuniónΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα