To Reunión

Part 41

Iasonas' POV

Μπήκα στο αυτοκίνητο και οδήγησα μέχρι το σπιτι.Δεν μπορώ να πίστεψω ότι δεν είπε κάτι. Ήταν σαν να συμφωνεί με τους δικούς της. Ήταν σαν να με προδίδει, σαν να πιστευει και αυτή τα ίδια. Μπήκα στο σπίτι και κάθισα στην άκρη του καναπέ.Ολες αυτες οι σκέψεις γύριζαν στο μυαλό μου. Με μια κίνηση άδειασα όλο το τραπέζι και όλα έσπασαν. Πήγα στην κουζίνα να βάλω ένα ποτήρι νερό αλλά οι σκέψεις δεν με άφηναν ησυχο και ξέσπασμα και στα πιάτα. 
Αφού δεν υπήρχε κάτι άλλο για σπάσιμο καθισα στο πάτωμα με το βλέμμα μου στο κενό. Ξαφνικά άκουσα κλειδιά και μπήκε μέσα η Βιολέτα.

Βιολέτα : Ιάσονα... Ιασονα είσαι εδώ;; Σε παρακαλώ πες μου ότι είσαι εδώ.

Ιάσονας : Μπα μπα γύρισες σπίτι;;

Βιολέτα : Δοξα τον θεώ είσαι καλα. Έφυγες σαν τρελός και ανησυχησα μην έπαθες κάτι.

Είπε και πήγε να με πλησίασει ενώ εγώ απομακρυνθηκα

Βιολέτα : Μα καλά έσπασες όλα τα πιάτα;; Που θα τρώμε;; 

Την κοίταξα κάπως αγριεμένα και μαζεύτηκε 

Βιολέτα : Οκ θα πάρω πλαστικά μέχρι τον γάμο. Ολο και κάτι θα φέρουν. 

Ιάσονας : Χα τον γάμο. Ποιον γάμο;; Γάμος δεν θα γίνει 

Βιολετα : Μα τι έπαθες;;

Ιάσονας : Τι έπαθα;; Τι έπαθα;; Δεν μίλησες καν Βιολετα. Δεν είπες τίποτα.Τον άφησες να μιλάει για μένα λες και είμαι κανένας που θέλει το κακό σου. Ξέρω είναι πατέρας σου αλλά κάτι μπορούσες να πεις.

Βιολέτα : Συγνώμη...κατα..

Δεν την άκουσα. Δεν είχε κανένα όφελος να την ακούσω. Φάνηκε το ένιωθε για μένα από τις πράξεις της.

Ιάσονας : Δωσμου το χέρι σου

Εκείνη με υπάκουσε και πηγα να της βγάλω το δαχτυλίδι μα τράβηξε το χέρι της.

Βιολέτα : Μα τι κάνεις;;

Ιάσονας : Όχι μην ανησυχείς δεν το θέλω να μας λέει ο μπαμπακας σου ότι θα το δώσω σε κάποια άλλη απλά δεν υπάρχει λόγος να το φοράς

Βιολέτα : Ιάσονα τι λες;;

Ιάσονας : Μου έδειξες Βιολέτα τι νιώθεις και ποιος νομίζεις πως είμαι και δυστυχως αυτό δεν είναι που είμαι εγώ.