To Reunión

Part 14

Iasonas' POV

Σήμερα ειναι ο αγώνας της Βιολέτας. Τι νομισατε ότι θα έχανα την ευκαιρία να την δω να παίζει;;Αν ναι μάλλον δεν με ξέρετε καλά 😈. Ανυπομονώ να την δω στο γηπεδο,να νευριάζει με τους αντιπάλους, να στεναχωριέται με τις ήττες, να χαίρεται με τις νίκες, να πανυγηριζει. Και εγώ να είμαι εκεί έτοιμος να κλέψω την ευκαιρία από τον παλιοχλεχλε της να την παρηγόρησει ή να χαρεί μαζί της. Όσο το σκέφτομαι τόσο πιο πολύ ενθουσιαζομαι!! Βιολετα ετοιμάσου... Ερχομαιιι

Violet's POV

Ουφ. Έφτασε η ώρα του αγώνα. Βγαίνουνε στο γηπεδο. Τι κόσμος είναι αυτός;; Που πάω έτσι;;; Νιώθω ότι δεν ξέρω τίποτα!! Έλα Βιολετα στο ύφος σου. Βλέπω στην μια γωνία της κερκίδα την Μάχη με τον Χρήστο. Αχ τώρα είμαι λίγο καλύτερα😌.Μα γιατί να μην κρατήσει αυτή η χαρά😩. Στην άλλη γωνία βλέπω τον Ιάσονα. Χριστέ μου τι αμαρτίες πληρώνω;;;;
Σε όλο τον αγώνα νιώθω το βλέμμα του πάνω μου.

Νικήσαμε. Ήταν μια μεγάλη νίκη, σημαινε πολλά για εμάς. Μόλις τελείωσαμε πήγα στις κερκίδες και χαιρέτησα την Μάχη με τον Χρήστο. Μου έδωσε να γλυκό φιλί δύο στόμα και έφυγε. Φυσικά και είχα παρατηρήσει ότι ο Ιάσονας μας κοίταζε και ήταν ετοιμος να εκραγεί. Κατεβηκα στα αποδητηρια. Ξαφνικά ένιωσα ξανά το ίδιο χέρι πίσω μου. Ναι ναι καλά καταλάβατε ήταν ο Ιάσονας

Βιολέτα : Τι κάνεις εδω;;

Ιάσονας: Ήρθα να σου πω συνχαρητηρια.

Βιολέτα : Ωραια. Ευχαριστώ. Φύγε τωρα.

Ιάσονας : Όχι δεν κατάλαβες. Έχω κι άλλα να πω.

Κοιταζομασταν μες στα μάτια

Βιολετα : Τ-τι;;

Και τότε ήταν που ενωσε τα χείλη μας σε ένα τόσο παθιασμένο φιλί. Δεν ήταν καθόλου γλυκό αλλά τόσο αισθησιακό. Μου δάγκωνε τα χείλια και η γλώσσα μου είχε παραδώθει στην δικιά του. Πλέον ήμουν δικιά του. Ήξερα ότι το ένιωθε. Δεν έμεινε εκεί όμως... Μετά συνέχισε στον λαιμό μου αφήνοντας σημάδια. Και κάπως έτσι ενοχές άρχισαν να γεμίζουν το μυαλο μου. Μα τι κάνω;; Είμαι με τον Χρήστο και τώρα φιλιεμαι και όχι μόνο με τον Ιάσονα;;

Βιολέτα : Ι-ιασονα σταματά

Ιάσονας : Γιατί μωρό μου δεν σου αρέσει;

Βιολέτα : Όχι. Είμαι με τον Χρήστο και έχω τηψεις για όλο αυτό που γίνεται τωρα.

Ιάσονας : Οο έλα τώρα πες μου ότι θες αυτό τον χλεχλε;;

Βιολέτα : Ν-ναι το θε-θελω.

Ιάσονας :Πες μου να σταματήσω και το κανω.

Είπε πιπιλωντας τους ώμους μου. Γαμωτο ειναι το αδύναμο σημείο μου. Αλλά πρέπει να σταματήσει. Μάζεψα τις δυνάμεις μου και του είπα να σταματήσει. Έφυγε φανερά εκνευρισμενος. Μόνο εγώ ήξερα πως ένιωσα και πόσο τον ήθελα αλλά δεν γινόταν. Θα έπαιζε μαζί μου και μετά τέλος και εγώ αγαπάω τον Χρήστο

Λοιπών και τρίτο κεφαλαιακι σήμερα. Όπως τα είχαμε συμφωνήσει. Βέβαια τα επόμενα ίσως να αργήσουν λίγο αλλά θα αξίζει η αναμονή. Ως το επομενο λοιπών love and kisses ❤️💋