To Reunión

Part 20

Violet's POV

Το επομενο πρωι , οπου ξυπνησα πηγα στο μπανιο για να ετοιμαστω. Αυτο που αντικρισα στον καθρεφτη δεν ημουν εγω. Τα ματια μου την κοκκινα απο το κλαμα, οι μαυροι κυκλοι ειχαν κανει  την εμφανιση τους κατω απο τα ματια μου και εμιαζα σαν ζομπι.Τελος παντων αφου εκανα ενα μπανιο εβαλα καθαρα ρουχα κατεβηκα κατω και πηγα προς την  κουζινα. Οπου εκει ηταν ειδη η Μαχη και ετοιμαζε πρωινο. Την καλημερισα και οταν τελειωσαμε με το πρωινο φυγαμε και πηγαμε σπιτι μου για να παρω κατι μικροπραγματα , που ηθελα να εχω μαζι μου .Έπρεπε να φύγω μόνη μου, γιατι οι γονείς μου είχαν εφημερία και ο Χριστόφορος με την Μάχη έπρεπε να πάμε στις σχολές τους και ο μόνος άνθρωπος που θα μπορούσε να ήταν μαζί μου ήταν ο Ιάσονας και εγώ τι έκανα για αυτόν;; Του άφησα ένα ψυχρό γράμμα και εφυγα του είπα να με ξεχασει. Τέλος τώρα όμως όλα αυτά μια νέα ζωή ξεκινά στον Καναδά και θα την ζήσω.  Με αυτα και με αυτα δεν καταλαβα ποτε φτασαμε στο αεροδρομιο. Δεν ηθελα να φυγω αλλα επρεπε.Τοτε καταλαβα πωε θα αφηνα πισω την καλλητη μου που μου συμπαρασταθηκε στις καλες και στις δυσκολες στιγμες της ζωης μου. Έτσι έτρεξα και την αγκάλιασα με δακρυα στα ματια.

Μαχη:Τι έγινε ρε;

Βιολετα :Θα μου λείψεις πολύ. Σαγαπω ρε ήλιθια. Δεν θέλω να σε χάσω και μην σου ξεφυφει τιποτα για το που ειμαι ενταξει??????

Μαχη:Έλα τώρα μην κλαις γιατι θα κλαψω και εγώ. Δεν θα με χασεις ρε χαζή, θα έρχομαι οποτε θες και θα περνάμε τέλεια.Και οσο για αυτο μην στεναχωριεσαι δεν θα μαθει τιποτα

Μεγάφωνο:Η πτήση για Καναδά αναχωρεί σε 15 λεπτά . παρακαλω οι επιβατες να παρεβρεθουν στην πυλη για την αναχωρηση τους

Ειπε η κοπελα απο το μεγαφωνο κα την πηρα μια τεραστια αγκαλια 

Βιολέτα : Πρέπει να φυγω.Θα τα πουμε 

Μαχη: Ενταξει ,να εχεις ενα ομορφο ταξιδι αγαπη

Μπήκα στο αεροπλάνο και βυθηστηκα στις σκέψεις μου κοιτοντας εξω απο το παραθυρο 

Iasonas' POV

Πρεπει να είχαν περάσει πολλές ώρες από τότε που διάβασα το γράμμα της και άρχισα να πίνω. Γύρω μου υπηρχαν 7 μπουκάλια από βότκα . Δεν ένιωθα πολύ καλά μετά από τόσο ποτό αλλά μόνο αυτό με έκανε να ξεχάσω. Ξαφνικά άκουσα κλειδιά στην πόρτα. Όταν άνοιξε μπήκε μέσα η αδελφή μου, η Ηρω.

Ηρω:Οπααα. Τι έγινε εδώ μέσα;; Ηρθαν να μας το γκρεμίσουν;;

Την κοίταξα και αμέσως κατάλαβα ότι είχε μπει στο νόημα. Ήρθε και καθησε δίπλα μου και πήρε ένα μπουκάλι.Και ήπιε μια γουλιά. Αμέσως την αγριοκοιταξα για αυτή την κίνηση της και το άφησε.

Ηρω:Πωωω μιλάμε ούτε μια γουλιά δεν μπορώ να πιω;;

Ιάσονας : Ει-ει-εισαι μικρή.

Ηρω:Καλά άστα αυτά και πες μου εσύ τα ήπιες όλα αυτά;;;;

κουνησα καταφατικά το κεφάλι μου

Ηρώ :Καλά πότε;; Χθες και συνεχίζεις και σήμερα???

Ιάσονας : Οοοχιιι. Τώρα το πρωί τα ήπια.

Ηρώ : Πας καλά παιδί μου;;; Και γιατι παρακαλώ πίνεις;;

Και τότε ήταν που όλα όσα κρατούσα μέσα μου τόση ώρα έσπασαν σαν γυαλί και βγήκαν στην επιφάνεια και άρχισα να κλαίω ενώ την αγκάλιασα.

Ιάσονας :Με-με-με άφησε ρε Ηρω. Γιατί με άφησε;;;;

Και της έδωσα το γράμμα. Φάνηκε να το διαβάζει με προσήλωση και μετά με κοίταξε

Ηρω: Έλα εδώ. Εσύ πάντα με επερνες αγκαλιά τώρα είναι σειρά μου να σε παρηγορησω. Ειναι φανερό οτι το για σένα το έκανε

Ιάσονας :Για μένα θα έμενε εδώ δεν θα έφευγε. Θα βρήσκαμε μαζί λύση.Και δεν χρειαζοταν να φυγει.

Και το κλάματα με πήραν ενώ άρχισα να πίνω ξανά.Μεχρι που με πηρε ο υπνος στην αγκαλια της αδερφης μου , σκεπτομενος αυτην

Χευυυυυ παίδες τι κανετε ??????

Ας ελπισουμε καλα...

Λοιπον πατηστε και κανενα ΑΣΤΕΡΑΚΙ⭐⭐ για να ανεβουμε λίγο. Αυτά για σημερα τα λέμε στο επομενο κεφαλαιο μεχρι τοτε μπαιιιι και πολλά φιλιά. ❤️💋