To Reunión

Part 19

Iasonas' POV

Ξύπνησα το πρωί και η βιολέτα έλειπε από δίπλα μου. Τι στον διαολο;; Νόμιζα ότι θα έμενε εδώ το βράδυ. Περάσαμε τόσο ωραία χθες. Πραγματικά αυτή η κοπέλα με κάνει να νιώθω κάτι το απερίγραπτο, κάτι που δεν έχω ξανανιώσει. Απλά αυτές οι μέρες δεν συγκρίνονται με άλλες. Είναι δικιά μου και την θέλω για πάντα. Αποφάσισα να την πάρω τηλέφωνο να δω γιατί εφυγε.

Τηλεφωνητής: Το τηλέφωνο του συνδρομητή που καλείτε ειναι απενεργοποιημενο. Παρακαλώ καλέστε αργότερα.

Μα τι της συνέβη. Πραγματικά ανυσηχω πάρα πολύ. Πήγα στην κουζίνα να βάλω καφέ αλλά τότε ήταν που είδα πάνω στο τραπέζι έναν φάκελο

"ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΆΣΟΝΑ"

Τον άνοιξα και άρχισα να διαβάζω.

Μωρό μου,
Όταν θα διαβάζεις αυτό το γράμμα μάλλον δεν θα είμαι κοντά σου. Μην φοβάσαι όχι δεν αυτοκτόνησα. Είμαι καλά..... Όσο καλά μπορώ μα είμαι μακριά σου φυσικά. Θέλω να ξέρεις ότι σε αγαπώ πιο πολύ και από τον εαυτό μου. Δεν στο είπα ποτέ αλλά ήξερα ότι εσύ ήσουν μοναδικός για μένα από την πρώτη μέρα της 1ης Γυμνασίου. Ναι από τότε σε είχα ερωτευτεί. Φυσικά δεν το παραδεχομουν ούτε στον ίδιο μου τον εαυτό. Εγώ;; Πως μπορούσα εγώ να είμαι με σένα;; Τα είχες με τόσες όμορφες τσουλες γιατί να θες εμένα. Φυσικά η Μάχη πάντα έλεγε ότι και εσύ με θες αλλά εγώ δεν πίστευα κανέναν. Νόμιζα ότι θα πληγωθω. Ότι θα παίξεις μαζί μου και μετά εγώ θα σερνομουν στα πατώματα. Οταν κατάλαβα πως αλήθεια νιώθω για σένα νόμιζα πως ήταν πολύ αργά για μας.... Μέχρι που έκανες εσύ την κίνηση σου πριν λίγους μήνες. Εκείνη η μέρα ήταν η καλύτερη της ζωής μου. Αν δεν μας διεκοπταν εκείνο το βράδυ..... ναι ήμουν έτοιμη να σου δωθω. Δεν με ένοιαζε τι θα γινόταν από εκεί και κάτω...Αν με παραταγες, αν έπαιζες μαζί μου, αν το έλεγες σε όλους και γινόμουν η εύκολη του σχολείου ή αν συνέχιζαμε. Ήξερα ότι δεν θα είχαμε πολύ χρόνο ακόμα μαζι. Ηταν η τελευταία χρόνια και ή έτσι ή αλλιώς θα χανομασταν και εγώ δεν θα άντεχα κάτι τέτοιο αν δεν σε είχα έστω και για λίγο δικό μου. Να νοιώσω το αγγιγμα σου, την ανάσα σου, τα χάδια σου, τα φιλιά σου. Ξεκοψα τον τελευταίο καιρό και ειδικά τον τελευταίο μήνα γιατί ήθελα να σκεφτώ, να αποφασίσω τι θα κάνω. Όπως ξερεις δεν έγραψα καλά στις πανελλήνιες. Ποιος θα μου έλεγε ότι εσυ θα έγραφες καλύτερα από μένα. Μάλλον επειδή σου το ζήτησα εγώ και αυτή ήταν η απόδειξη της αγάπης σου. Θέλω ότι και να περάσεις να το σπουδάσεις για μένα και να είσαι χαρούμενος για αυτό. Δες το σαν της τελευταία χάρη που σου ζητώ. Βασικά την προτελευταία γιατί η τελευταία είναι :τώρα που θα διαβάσεις παρακάτω δεν θέλω να πιεις ούτε να πάρεις  την κάτω βόλτα, να πίνεις όλη μέρα, να κλείσεις μέσα και να κλαις. Λοιπών είχα κάνει τα χαρτιά μου για μια υποτροφία στο εξωτερικό. Εκεί θα σπούδασω αυτό που θέλω  και δεν μπορούσα στην Ελλάδα. Πράγματικα δεν άντεχα να ξαναδωσω. Το ήξερα περίπου έναν μήνα πριν από αυτό το γράμμα. Δεν ήθελα να το ξέρεις. Δεν ήθελα να τα παρατήσεις όλα και να με ακολουθήσεις ή να σε αναγκάσω να περιμένεις μέχρι να γυρίσω που δεν ξέρω και πότε θα είναι. Σε αγαπω Ιάσονα. Ολο μου το ειναι φώναζει σε θέλω αλλά δεν μπορώ να στο κάνω αυτό. Ξέχασε με Ιάσονα και μην με ψάξεις. Μην παρακαλεσεις την Μάχη ή τον Χριστόφορο να σου πουν που είμαι, δεν θα το κάνουν.... έχουν πάρει βαρύ όρκο και θα τον κρατήσουν. Μην ξεχάσεις ποτέ πόσο σε αγάπησα και ότι πάντα θα σε απαπαω. Ελπίζω κάποια μέρα να ξαναβρεθούμε και να τα θυμομαστε όλα αυτά και να αναπολούμε.Ελπίζω να είσαι πάντα καλά και να με σκεφτεσαι που και που.
                                              Σε φιλώ,
                                         η Βιολετα σου

Δεν πίστευα στα μάτια μου. Με άφησε στα αλήθεια;;; Όχι δεν γίνεται αυτό. Βλέπω έναν εφιάλτη. Θα ξυπνήσω και θα είναι δίπλα μου. Μα όχι ειμαι ξύπνιος και μόλις διάβασα το αποχαιρετηστηριο γράμμα της. Δεν ήξερα αν έπρεπε να τρέξω να την βρω ή να υπακουσω στο γράμμα της. Δεν ήξερα αν έπρεπε να θυμωσω ή να στεναχωρήθω μαζι της. Με μια κίνηση έσπασα ότι βρισκόταν πάνω στο τραπέζι ενώ καυτά δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια μου. Πρώτη φορά έκλαιγα για γυναίκα. Και ναι αυτή πραγματικά το άξιζε. Πήρα την βότκα από το ντουλάπι και κόλλησα στο τοίχο με την πλάτη μου ενώ σιγά σιγά γλυστρησα προς τα κατω και άρχισα να πίνω από το μπουκάλι μηπως και ξεχάσω.

Γειά σου κόσμε!! Λίγο αντιφατική η διάθεση με το παρτ αλλά τι να κάνουμε;; Πως λέτε όμως εσεις ότι θα εξελιχθεί η ιστορία τώρα που έφυγε η Βιολετα;; Θα δείτε στο άλλο πάρτ, See you ❤️💋