|| Nephilim ||

|Hoofdstuk 13|

"Sometimes, I don't know what haunts me more... The memories of you, or the happy person I used to be."

_Hoofdstuk: dertien_

Samuel had me gehypnotiseerd.

Tenminste, dat was zijn intentie. Ik wist dat hij het gedaan met een van zijn krachten, maar ik had geen flauw idee waarom hij het had gedaan, laat staan hoe het niet op mij had gewerkt.

Dus ik deed alsof mijn neus bloedde en deed wat hij wilde: ik acteerde.

Toen ik thuis kwam, commandeerde hij me om in de auto te blijven. Zelf stapte hij uit en belde aan.

Dat hij nog aanbelt. Hij kon net zo goed de deur intrappen, dacht ik sarcastisch.

Terwijl hij wachtte, leunde ik iets naar voren en bekeek het huis. Alles leek normaal, alsof ik niet voor god weet hoe lang weg was.

Iets in me voelde zich bedrogen. Ja, ik had het hier gemist. Heel erg. Maar om alles normaal te zien, alsof er niets aan de hand was? Het pijnigde me. Had niemand me gemist?

Mijn gedachtes werden onderbroken doordat de deur open werd getrokken. Op de drempel stond mijn pa, Raphael. Mijn hart klopte in mijn keel. Het voelde aan alsof ik hem een jaar niet had gezien. Waar was mijn ma?

De twee wisselden een paar woorden uit, waarbij mijn pa uiteindelijk wit wegtrok en zijn lippen op elkaar perste. Mijn ogen gleden naar zijn handen, die gebald waren. Achter hem verscheen mijn ma. Ze keek geshockt van Samuel naar de auto waar ik in zat.

Samuel gaf iets aan hen, knikte en draaide zonder nog iets te zeggen om. Hij hield mijn blik vast en ik probeerde niet in paniek te raken. Zodra hij de deur had open gedaan, leidde hij me terug naar mijn huis. Zenuwachtig hield ik mijn blik op de grond gericht. Zouden ze boos zijn? Opgelucht?

Mijn ma omhelsde me als eerst. Ze begon te mompelen en wreef over mijn rug heen. Ik probeerde niet te verrast te zijn en knuffelde haar terug.

Na een aantal secondes liet ze me los, waardoor ik niet meer wist wat ik moest doen. Ik begon om te draaien, naar Samuel, alleen om erachter te komen dat hij al vertrokken was. Fronsend keek ik rond.

'Kom, Haelyn,' zei mijn ma zachtjes, waarna ze me het huis in trok. Na een paar keer diep inademen, keek ik ze aan. Ze wisselden een blik uit en keken me vervolgens aan met een kleine glimlach.

Geweldig dit.

●○●○●○●○●

Alles ging weer zoals het was voordat ik ontvoerd werd.

Alleen was er een ding dat me stoorde: het voelde alsof ik elk moment bekeken werd. Het is geen fijn gevoel, om het mild te zetten. Ik haatte het.

Mijn ouders deden alsof alles oke was, Jaziel was weer op school en ik zag Ryhael, Samuel en de rest niet meer.

Het leek bijna alsof ik alles gedroomd had.

Maar nee, dacht ik, het was geen droom, want ik had er nog steeds nachtmerries van.

Nachtmerries die me elke nacht in koud zweet achter lieten. Elke nacht probeerde ik niet te schreeuwen.

Zuchtend slofte ik naar de voordeur, waar net aangebeld was. Toen ik open deed, zag ik Angelo, mijn vriendje, staan. Mijn hart deed een sprongetje en een glimlach verscheen bijna automatisch op mijn gezicht. Dat veranderde echter toen ik zag dat hij zijn handen in zijn zakken had, zijn hoofd gebogen.

Er was iets aan de hand.

'Ange-'

'Het spijt me. Ik weet dat het laat is, en dat je me hoogstwaarschijnlijk gaat haten na dit, maar ik moet het vandaag zeggen. Anders ga ik het niet meer kunnen.' zei hij snel, alsof hij haast had. Ik keek hem aan met een verwarde blik. 'Wat is er aan de hand, Angelo?' vroeg ik voorzichtig.

Hij keek me eindelijk aan, spijt in zijn ogen. 'Om met de deur in huis vallen: ik denk dat we moeten stoppen. Dit werkt niet- tenminste, niet meer voor mij. Ik weet dat het-'

'Wacht eventjes.' Onderbrak ik, mijn hand opgeheven als teken dat hij moest stoppen met praten. 'Wat wil je? Je wilt her uitmaken? Ben je helemaal gek geworden?'

Hij keek me aan alsof ik gek geworden was.

Terecht, als hij denkt dat hij het zomaar kan uitmaken, zou ik gestoord worden.

'Je hebt dit besloten zonder het met mij te bespreken?'

Hij zuchtte, haalde een hand door zijn haar en ontweek mijn blik weer. 'Er zijn ook dingen die jij niet met mij bespreekt, Haelyn. We hadden afgesproken dat we geen geheimen voor elkaar zouden hebben, toch?  Hoe zou jij je voelen als je pas achteraf belangrijke dingen zou horen over mij?'

'Dus je bent daar boos over? Dat is geen reden om het uit te maken.' Ik probeerde het niet eens te ontkennen.

Ik kan hem niet verliezen ik kan hem niet verliezen ik kan hem niet verliezen ik kan hem niet verliezen.

Niet hem.
Hij was de laatste persoon die me niet in de steek had gelaten.

'Daar gaat het niet om. Er zijn meerdere oorzaken die me naar deze oplossing hebben gebracht, en geloof me als ik zeg dat ik hierover na heb gedacht. Dit werkt niet meer, Haelyn.'

'Angelo,' fluisterde ik, bang dat hij weg zou lopen, 'alsjeblieft. Geef me een kans. Wat ik heb gedaan heb ik met een reden gedaan-'

'Goed. Je wilt weten waarom ik deze-' hij waaide met zijn hand tussen ons, 'relatie wil beëindigen?' Hij wachtte op mijn antwoord, waarop ik langzaam knikte, niet wetend dat zijn volgende woorden me in tranen achter zouden laten.

'Ik heb iemand anders gevonden. Iemand, waarvan ik denk dat we voor elkaar bestemd zijn. Het kan misschien klinken als bullshit voor je, maar wat ik voor haar voel-'

Hij stopte met praten, zijn hoofd nu gedraaid naar links. Mijn hand tintelde van hoe hard ik hem had geslagen, maar ik vergat dat al snel toen ik zag dat er een rode handafdruk bloeide op zijn wang.

'Ik geef je vijf secondes om uit mijn blikveld te verdwijnen voordat ik je nog een keer sla, dit keer daar waar de zon niet schijnt.'

Hij keek me aan alsof hij me niet kon geloven. Ik had er genoeg van en sloeg de deur in zijn gezicht dicht.

Zulke mensen had ik niet nodig in mijn leven.

Dan ben ik nog liever alleen.

○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○

Goed, Angelo lekker opgerot, wat gaat er nu gebeuren? Iemand een idee?

Niet vergeten te stemmen en te reageren, love y'all ❤❤

Wat vinden jullie van de naam "Gevallenen" of "Nephilims" voor de fandom name van dit boek? Ik bedoel, in het vorige boek was het Engeltjes en Duiveltjes, maar ik heb nog steeds geen idee wat ik jullie moet noemen :/

Heb je misschien een goede naam bedacht? GOOI ZE FF IN DE COMMENTS :)))

(oh, en we gaan terug naar adios. Dus, pak je punten door amigos te reageren!!)

A~D~I~O~S

-Jaani