Κεφάλαιο 10

5.8K 238 9
                                    

Ξυπνάω μέσα στον ύπνο μου,νιώθοντας πως διψάω. Βγαίνω από το δωμάτιο και κατευθύνομαι πρός την κουζίνα,ψάχνω για ποτήρι αλλά δεν βρίσκω που είναι.

Αρχίζω να ανοίγω τα ράφια με δυσκολία αφού δεν τα πολύ φτάνω και να τα. Τεντώνομαι για να φτάσω ένα άλλα δεν τα καταφέρνω και αναγκάζομαι να σκαρφαλώσω στον πάγκο. Περνώ ένα ποτήρι στο χέρι μου και κατεβαίνω κάτω,ανοίγω το ψυγείο και βάζω νερό.

Όταν το πίνω στρέφω το βλέμμα μου στο ρολόι,οι ώρα είναι τρεισήμισι το χάραμα και ο Αχιλλέας ακόμα να έρθει!

Το τον θυμήθηκα τώρα αυτόν; προχωράω στο σαλόνι και κάθομαι σε μία πολυθρόνα. Ξαπλώνω και κοιτάζω την εξώπορτα. Δεν ξέρω γιατί αλλά κάτι μέσα μου εύχεται να ανοίξει και να εμφανιστεί ο Αχιλλέας.

Μένω να κοιτάω την εξώπορτα όταν νιώθω τα βλέφαρα μου βαριά και κάπος έτσι αποκοιμήθηκα στην πολυθρόνα.

Ένιωσα ένα χάδι στο πρόσωπό μου και στην συνέχεια μία κουβέρτα να με σκεπάζει.

Ξυπνάω από τον θόρυβο τις εξώπορτας και κάθομαι τρίβοντας τα μάτια μου,τεντώνομαι και νιώθω τα κόκαλα μου να τσακράνε.

"Αριάνα; κοιμήθηκες εδώ;" η φωνή της Λάουρας ακούγεται και γυρίζω να την κοιτάξω. Δεν είναι αυτή που με χαΐδεψε ούτε με σκέπασε με την κουβέντα.

"Ναι βασικά αποκοιμήθηκα." Της χαμογελάω,μάλλον ο Τζόζεφ το έκανε.
"Έλα να σου σερβίρω φαγητό να φας."
Σηκώνομαι,δηλώνω την κουβέντα και την τοποθετώ στην πολυθρόνα.

Οδεύω στην κουζίνα και τότε μπαίνει μέσα ο Τζόζεφ από την πόρτα που υπάρχει στην κουζίνα,πάλι δεν πήγε τον Αχιλλέα δουλειά άρα πάλι ο Αχιλλέας θα πάει στην Βαλέρια την νύχτα. Σκατά!

"Καλημέρα σας." Μας λέει με ένα χαμόγελο και εγώ με την Λάουρα του απαντάμε πίσω.

Κάθομαι σε ένα σκαμπό και κάνει το ίδιο και ο Τζόζεφ, η Λάουρα ετοιμάζει πρωινό.

Θα σκάσω αν δεν ρωτήσω.
"Τζόζεφ εσύ ήρθες και με σκέπασες εχθές;" Γυρίζει και με κοιτάει,μου γνέφει αρνητικά. Αν δεν ήταν ο Τζόζεφ ο μόνος που έμεινε είναι ο Αχιλλέας και αποκλείεται να με σκέπασε πόσο μάλλον να με χαϊδέψει,εκτός αν ονειρεύτηκα μα το άγγιγμα ήταν τόσο ζωντανό αποκλείεται να ονειρευόμουν.

"Αριάνα τι σκέφτεσαι;" η φωνή του Τζόζεφ με ξυπνάει από τις σκέψεις μου. Να του πώ; μπά θα με βγάλει τρελή, μωρέ δεν βαριέσαι θα του πω.

Καταλάθος σε ερωτεύτηκαΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα