Καταλάθος σε ερωτεύτηκα

Κεφάλαιο 22

Γυρίζω αυτόματα και τσιρίζω από χαρά πέφτω στην αγκαλιά του και με σφίγγει. Με στριφογυρίζει και τότε καταλαβαίνω πόσο μου έχει λείψει.

"Άλεξ τι κάνεις εδώ;" του λέω με χαρά.
"Κάποια δεν χάρηκε που με είδε." Μου λέει παιχνιδιάρικα. Μου έλειψε.
"Άι σιχτίρ Άλεξ." Του λέω και ξεσπάμε σε γέλια.
"Μου έλειψες ζουζούνι."
"Και σε εμένα,και κοφτό το ζουζούνι." Ανασηκώνει τους ώμους.

Κατευθυνόμαστε προς ένα τραπέζι,καθόμαστε και παραγγέλνουμε καφέ.
Ο Άλεξ είναι ξάδερφος της Στεφανίας μικρά παίζαμε μαζί και στην εφηβεία μας άλλαξαν τα πράγματα ήταν η πρώτη μου σχέση και η εφηβική μου αγάπη. Χωρίσαμε γιατί η οικογένεια του μετακόμισε στην Αμερική και σχέση από απόσταση δεν θα λειτουργούσε οπότε γίναμε φίλη και με τον καιρό έγινε κολλητός μου.

Ο Άλεξ έχει γαλανά μάτια, ξανθά μαλλιά είναι ψηλός και είναι αρκετά γυμνασμένος.
"Και για πες με ξεπέρασες;" με κοροϊδεύει.
"Όπως το έκανες και εσύ." Κάνει πώς πληγώνεται.
"Αυτό πόνεσε ζουζούνι." Μου λέει και του χαμογελάω.
"Θα έρθει ο Ίαν." Η Στεφανία μας ξαφνιάζει ο Άλεξ χαίρετε και εγώ την καρφώνω.
"Μόνος Αριάνα ηρέμησε." Ανακουφίζομαι.
"Επιτέλους θα γνωρίσω αυτόν που σου έκλεψε την καρδιά." Γίνεται μελοδραματικός,η Στεφανία τον κτυπά στο μπράτσο και αρχίζει να μας μιλά για τον Ίαν.

Μετά από λίγο έρχεται και ο Ίαν,μας χαιρετά δίνει ένα φιλί στην Στεφανία και κάθετε δίπλα της. Ζηλεύω, αλλά χαίρομαι για αυτούς.

Ο Ίαν στρέφεται σε εμένα και με κοιτάει με μισόκλειστα μάτια. Τον κοιτάω ερωτηματικά.
"Τι του έκανες και είναι τόσο νευριασμένος;"
"Παράτα με Ίαν, να ρωτήσεις τον κολλητό σου!και γιατί να πρέπει να του έκανα κάτι εγώ;! Άλεξ σήκω φεύγουμε!" Αυτόματα υπακούει στην εντολή μου και εμφανιζόμαστε από εκεί.

Τον ακολουθώ στο αυτοκίνητο του και μπαίνουμε μέσα.
"Θα μου εξηγήσεις;" μου λέει και αναστενάζω.
"Δεν σου είπε η Στεφανία;"
"Μόνο ότι παντρεύτηκες κάποιον Αχιλλέα." Αναστενάζω και αρχίζω να του εξιστορώ όλη την ιστορία ενώ βάζει μπροστά και ξεκινάει μια διαδρομή άγνωστη για μένα.

"Δηλαδή γνωρίζεστε από μωρά,δεν έχεις ιδέα γιατί τον παντρεύτηκες,σε φιλήσε χθές σήμερα σου φέρθηκε σαν κόπανος όπος κάθε μέρα σύμφωνα με αυτά που είπες,έχει εκείνη την τσούλα και τέλος είσαι ερωτευμένη μαζί του." Μπράβο Άλεξ τα συγκράτησες όλα. Του γνέφω θετικά.
"Ξέρεις κάτι; θα τον κάνουμε να φτύσει αίμα! Απόψε θα πάμε σε κλάμπ και δεν σηκώνω κουβέντα, τώρα πάμε σπίτι σου να μας δει μαζί και μην τολμήσεις να του πείς την αλήθεια σε γάμησα." Μου λέει και είναι η πρώτη φορά που τον βλέπω έτσι. Αναρωτιέμαι αν είναι ακόμα σπίτι.
"Άλεξ δεν είναι ανάγκη θα συνηθίσω." Ξεφυσάει.
"Αριάνα κοφτό και λέγε την οδό!" Του την λέω και ξεκινάει.