Καταλάθος σε ερωτεύτηκα

Κεφάλαιο 41

Το επόμενο πρωί με βρίσκει στο τραπέζι του κήπου να προσπαθώ να φάω αλλά το φαγητό μου μύριζε απέσια και με αηδιάζε.
"Τι έχεις;" με ρωτάει η μαμά.
"Τίποτα δεν πεινάω." Της λέω και ακούω το κινητό μου να κτυπά.
"Επιστρέφω." Τους λέω καθώς σηκώνομαι και απομακρύνομαι από αυτούς.
"Έλα Στεφ."
"Έχω κάτι σοβαρό να σου πώ,να έρθω ή να έρθεις;" με ρωτάει.
"Ότι θες,είναι κακό ή καλό;"
"Έρχομαι και δεν θα σου πω,τα λέμε." Μου λέει και το κλίνει. Επιστρέφω στο τραπέζι και με κοιτάζουν ερωτηματικά.
"Έρχεται η Στεφανία." Τους λέω και μου γνέφουν.
"Λοιπόν εγώ πρέπει να φύγω." Ανακοινώνει ο μπαμπάς και φιλώντας την μαμά σηκώνεται και με πλησιάζει. Σκύβει και με αγκαλιάζει.
"Γειά σου μπαμπά μου." Του λέω και αφήνει ένα φιλί στα μαλλιά μου φεύγοντας.

"Γειά σας!" Ακούμε την Στεφανία να λέει με ενθουσιασμό μετά από αρκετά λεπτά και η μαμά σηκώνεται πάνω και την αγκαλιάζει.
"Τι κάνεις κορίτσι μου;" την ρωτάει.
"Καλά εσείς;" και κάπως έτσι αρχίζουν να μιλάνε.
"Λοιπόν μαμά θα πάμε πάνω." Της λέω και γνέφω της Στεφανίας.

Μπαίνουμε στο δωμάτιο μου και την βλέπω να κάθεται στο κρεβάτι.
"Λέγε." Της λέω.
"Μου έκανε πρόταση." Μου λέει με χαμόγελο.
"Τι πρόταση; και ποιος;" την ρωτάω με περιέργεια. Σηκώνει το δεξί της χέρι και κούνα τα δάχτυλα της.
"Μου κάνεις πλάκα;" την ρωτάω χαμογελώντας και μου γνέφει αρνητικά. Αρχίζω να φωνάζω από χαρά και την τραβάω στη αγκαλιά μου.
"Συγχαρητήρια αγάπη μου! Πώς έγινε;"
"Με πήρε βόλτα και σταματήσαμε σε μια παραλία και κατεβήκαμε κάτω,αρχίσαμε να περπατάμε κατά μήκος της παραλίας και μετά από λίγο με σταμάτησε και μου είπε πώς με αγαπάει και μετά γονάτισε μπροστά μου." Μου λέει και τα μάτια μου βουρκώνουν βλέποντας την τόσο χαρούμενη.
"Τώρα γιατί κλαίς;" με ρωτάει και ανασηκώνω τους ώμους μου.
"Είμαι χαρούμενη για σένα Στεφ." Της λέω και της σφίγγω το χέρι.
"Θα μας παντρέψεις έτσι;" με ρωτάει.
"Φυσικά." Της λέω και χαμογελάει.
"Σε ένα μήνα θα γίνει η τελετή και σε δύο εβδομάδες θα κάνουμε το πάρτυ των αρραβώνων μας." Μου λέει με ενθουσιασμό.
"Και που θα γίνει το πάρτυ;" την ρωτάω και αμφιταλαντεύεται.
"Στο σπίτι του Αχιλλέα." Μου λέει και γουρλώνω τα μάτια.
"Στεφ."
"Σε παρακαλώ Αριάνα,του το υποσχέθηκε ο Ίαν."
"Μπορούσατε να το κάνετε αλλού." Της λέω και την βλέπω να μουτρόνει.
"Συγνώμη απλά δεν θέλω να τον δώ." Της λέω και ξεφυσάει.
"Αυτός θα μας παντρέψει." Μου λέει και μένω.
"Τι;"
"Έλα ρε Αριάνα σε παρακαλώ είναι ο γάμος μου και το πάρτυ μου μην μου τα χαλάς!" Φωνάζει και ξεφυσάω.
"Καλά." Της λέω και με κοιτάει.
"Αριάνα να σε ρωτήσω κάτι;" μου λέει και της γνέφω.
"Έχεις παχύνει λίγο ή είναι η ιδέα μου;"
"Πώς σου ήρθε αυτό;και δεν έχω ιδέα πάμε κάτω." Της λέω και βγαίνουμε από το δωμάτιο χωρίς να μου απαντήσει.