Καταλάθος σε ερωτεύτηκα

Κεφάλαιο 37

Την επόμενη μέρα ξυπνάω και ο Αχιλλέας δεν βρίσκεται δίπλα μου ούτε το νερό ακούγεται. Ξεφυσάω λυπημένα και σηκώνομαι και μπαίνω στο μπάνιο.

Μετά από αρκετά λεπτά είμαι πλέον ντυμένη με μια μαύρη κλος φούστα και ένα τοπ σε άσπρο χρώμα,φοράω ένα ζευγάρι μαύρα  ψηλοτάκουνα και τώρα πέρνω τα μαλλιά μου σε μια ψηλή αλογοουρά. Αρχίζω να στρώνω το κρεβάτι και οταν τελειώνω κατεβαίνω κάτω.

Μπαίνω στην κουζίνα και βλέπω την Λάουρα να πλένει τα πιάτα.
"Καλημέρα." Λέω χαρούμενα και την φιλάω.
"Πολύ χαρούμενη σε βρίσκω." Μου λέει και της χαμογελάω.
"Έχει ομελέτα να σου βάλω;" με ρωτάει και τις γνέφω αρνητικά. Περνώ ενα πιάτο και βάζω μόνη μου.

Καθώς τρώω μπαίνει μέσα ο Τζόζεφ και φιλά την Λάουρα στο μάγουλο.
"Καλημέρα μικρή." Μου λέει χαμογελώντας.
"Καλημέρα." Του λέω και στρέφομαι ξανά στο πιάτο μου.
"Μικρή ο Αχιλλέας είναι δουλειά." Μου λέει και του γνέφω καταφατικά. Ακούω το κουδούνι και αναρωτιέμαι ποιος είναι.
"Πάω εγώ." Λέω και φεύγω.

Ανοίγω την πόρτα και βλέπω την Βαλέρια. Κλείνω την πόρτα αλλά με σταματάει και μπαίνει μέσα.
"Φύγε!" Της φωνάζω και γελά.
"Ένα πράγμα θα σου πω και θα φύγω γλύκα." Μου λέει και με πλησιάζει.
"Είναι δικός μου! Θα γυρίσει πίσω σε εμένα πάντα αυτό κάνει." Μου λέει και γελάω ειρωνικά.
"Αυτό το είπες και στην Αναστασία;" της λέω και την σπρώχνω μακριά μου. Μένει ακίνητη και με κοιτάει με θυμό.
"Θα σε εκμεταλλευτεί και στο τέλος θα σε αφήσει!"
"Και αυτό της το είπες; ή επειδή ήταν κολλητή σου απλά την ζήλευες και δεν έλεγες τίποτα;"
"Είσαι μια πουτάνα Αριάνα!" Ουρλιάζει και την χαστουκίζω τόσο δυνατά που πονάει η παλάμη μου.
"Όλα καλά;" ακούω την φωνή του Τζόζεφ. Τον αγνοώ και την πλησιάζω.
"Η μόνη πουτάνα εδώ είσαι εσύ,Τζο πάρε την από εδώ!" Του λέω και την τραβάει από το μπράτσο. Πέρνω ανάσες για να ηρεμήσω και αρχίζω να ανεβαίνω την σκάλα.

Μπαίνω στο δωμάτιο,πέρνω το τηλέφωνο μου και μια τσάντα και ξανά κατεβαίνω κάτω. Βλέπω τον Τζόζεφ να με κοιτάει ανήσυχα.
"Μπορείς να με πας στον Αχιλλέα;" τον ρωτάω και μου γνέφει.

Σιγή υπάρχει στο αυτοκίνητο και ο Τζόζεφ την σπάει πρώτος.
"Είσαι καλά;" με ρωτάει και του γνέφω θετικά.
"Την μισώ." Λέω και τον κοιτάω.
"Και εγώ μικρή,ανυπομονούσα κάποιος να την βάλει στην θέση της. Φέρθηκες σωστά Αριάνα της άξιζε." Μου λέει και του γνέφω.

Έχουμε φτάσει μπροστά από ένα τεράστιο γκρίζο κτίριο με τεράστιες πόρτες.
"Λοιπόν θα πας στο έκτο όροφο εντάξει;"
"Ναι Τζόζεφ,σε ευχαριστώ." Του λέω και τον φιλάω στο μάγουλο. Κατεβαίνει και μου ανοίγει την πόρτα.
"Δεν χρειαζόταν." Του λέω και βγαίνω έξω.
"Είσαι η γυναίκα του αφεντικού εδώ μικρή μην φρικάρεις εκεί μέσα." Μου λέει και του γνέφω.