Κεφάλαιο 35

5.2K 207 5
                                    

"Κοιμήσου." Αυτή ήταν η μόνη του απάντηση. Με ενόχλησε η απάντηση του αν και μου ξεκαθάρισε την θέση του.
Φεύγω από πάνω του και γυρνάω έτσι ώστε να βλέπει την πλάτη μου και κουλουριάζομαι,νιώθω τα μπράτσα του να τυλίγονται γύρω μου και να αφήνει ένα φιλί στον λαιμό μου.

Το επόμενο πρωί ξυπνάω και το βλέμμα μου εντοπίζει τον Αχιλλέα να κοιμάται ήρεμα με τα χείλη του ελαφρά ανοιχτά ενώ τσουλούφια πέφτουν στο πρόσωπό του και ο κορμός του σώματος του είναι ακάλυπτος. Παρατηρώ τους κοιλιακούς του και θέλω να τον αγγίξω. Περνώ γρήγορα το βλέμμα μου από το σώμα του και σηκώνομαι σιγά και κατευθύνομαι πρός το μπάνιο. Ανοίγω το νερό και περιμένω να ζεστάνει το νερό.

Μετά από λίγο είμαι ήδη ντυμένη  και ευτυχώς δεν ξύπνησε ο Αχιλλέας. Προτού φύγω αφήνω ένα φιλί στα πρησμένα χείλη του και τον σκεπάζω. Ανοίγω τηνπόρτα και  κατεβαίνω κάτω.
"Καλημέρα κορίτσι μου." Μου λέει χαρούμενα η Λάουρα.
"Καλημέρα." Μου σερβίρει φαγητό και αρχίζω να τρώω.
"Ο Αχιλλέας;" με ρωτάει.
"Κοιμάται." Της λέω και μου γνέφει.
"Καλημέρα." Λέει με ενθουσιασμό ο Τζόζεφ και φιλά την Λάουρα στο μάγουλο. Χαμογελάω και βλέπω τα μάγουλα της Λάουρας να κοκκινίζουν.
"Καλημέρα Τζο." Του λέω,πέρνω τον καφέ μου και το τηλέφωνο και  βγαίνω στον κήπο με προορισμό την πισίνα έτσι ώστε να τους αφήσω μόνους.

Κάθομαι σε μια ξαπλώστρα και το κινητό μου κτυπά.
"Που είναι ο Αχιλλέας;" μου λέει ανήσυχα ο Ίαν.
"Καλημέρα και σε εσένα,ναι είμαι καλα και ο Αχιλλέας κοιμάται." Του λέω και τον ακούω να αφήνει την ανάσα που κρατούσε.
"Συγνώμη."
"Δεν πειράζει."
"Μπορείς σήμερα να μην τον αφήσεις από τα μάτια σου;" του απαντάω θετικά και το κλίνει.  Σηκώνομαι πάνω και μπαίνω μέσα.

Ανεβαίνω τα σκαλιά και μπαίνω μέσα στο δωμάτιο. Τα μάτια του βρίσκουν τα δικά μου και μένουμε έτσι για λίγο.
"Καλημέρα." Του ψιθυρίζω.
"Νομίζα πως είχες φύγει." Μου λέει και κάθομαι δίπλα του. Δεν του λέω κάτι και απλά τον κοιτάω.
"Πάω να κάνω μπάνιο." Μου λέει και ατάραχος βγαίνει από το πάπλωμα γυμνός και χάνεται στο μπάνιο. Κρατάω την ανάσα μου και προσπαθώ να ηρεμήσω τον εαυτό μου. Σηκώνομαι πάνω και στρώνω το κρεβάτι.

Μετά από λίγο ακούω το νερό να κλίνει και βγαίνει έξω με μια τυλιγμένη πετσέτα στην μέση ένω στάλες νερού κυλάνε στο σώμα του. Ξεροκαταπίνω και τον βλέπω να χαμογελά ελαφρά.
"Θα έρθεις μαζί μου;" με ρωτάει ενώ σκουπίζει το σώμα του με μια μικρή πετσέτα και τον κοιτάω ερωτηματικά.
"Θα κάνουμε μια μικρή λειτουργία στο νεκροταφείο."
"Αν με θες φυσικά και θα έρθω." Του λέω και μου γνέφει θετικά. Γυρνά πλάτη πρός εμένα και ανοίγει την ντουλάπα,βγάζει ένα μαύρο έως το γόνατο στενό φόρεμα έπειτα μου το δίνει και το περνώ από το χέρι του,τον βλέπω να ξανά γυρνά στην ντουλάπα και βγάζει ένα μαύρο παντελόνι και πουκάμισο.

Καταλάθος σε ερωτεύτηκαΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα