Καταλάθος σε ερωτεύτηκα

Κεφάλαιο 28

Την επόμενη μέρα ξυπνάω με όρεξη. Σηκώνομαι από το κρεβάτι και πηγαίνω στο μπάνιο.

Στέκομαι μπροστά στον καθρέφτη και χτενίζω τα μαλλιά μου. Φοράω ένα σχετικά στενό κρέμ φόρεμα που φτάνει λίγο πιο κάτω από το γόνατο ενώ η λαιμόκοψη είναι V. Βάζω τις γόβες μου και κατεβαίνω κάτω,πηγαίνω στην κουζίνα και εκεί τους βλέπω. Δεν με χαλά.

Μπαίνω μέσα λέγοντάς καλημέρα χαμογελαστά και φιλάω την Λάουρα στο μάγουλο.
"Τι είναι αυτά τα κέφια κορίτσι μου;" με κοίτα πονηρά και ανασηκώνω τους ώμους μου χαμογελώντας.
"Ερωτευμένο είσαι." Λέει σαν διαπίστωση και της χαμογελάω ακόμη πιο πολύ σκόπιμα.

Γυρίζω πρός το μέρος τους και ο Αχιλλέας με κοίτα έντονα, φοράει ένα άσπρο πουκάμισο το οποίο είναι ελαφρώς ανοιχτό και το ύφασμα τεντώνεται από τους μύες του σώματος του. Ατάραχη κάθομαι απέναντι του και η Λάουρα με σερβίρει φαγητό και αρχίζω να τρώω.

Ο Τζόζεφ έρχεται μετά από λίγο και μας καλημερίζει.
"Τζο μπορείς μόλις φας να μου βγάλεις το αυτοκίνητο μου έξω; θα πάω να σου φέρω το κλειδί." Του λέω και κάνω να σηκωθώ αλλά με σταματάει.
"Έχω αντικλείδι δεν χρειάζεται και ευχαρίστως να στο βγάλω." Μου λέει και του χαμογελάω. Ο Αχιλλέας σφίγγει τα δόντια του. Θα το ξεπεράσεις και εσύ.

Όταν τρώω αποσύρομαι και ανεβαίνω πάνω,βάζω στη τσάντα μου τα απαραίτητα και ψάχνω τα κλειδιά του αμαξιού. Ακούω την πόρτα να ανοίγει και βλέπω τον Αχιλλέα να με σκανάρει αλλά δεν του δίνω σημασία.
"Που θα πας έτσι;" με ρωτάει και στρέφομαι σε αυτόν.
"Δεν σε αφορά." Του λέω και πάω να τον προσπερνάω αλλά με αρπάζει από το μπράτσο μου φέρνοντας με ελάχιστα εκατοστά από αυτόν.

Το άρωμα του έρχεται στα ρουθούνια μου βίαια είναι έντονο αλλά και μεθυστικό,του ταιριάζει.
"Θα πας σε αυτόν. Αριάνα μου ανήκεις!" Μου λέει με θυμό και αρπάζει το πρόσωπο μου στα χέρια του και ενώνει τα χείλη μας βίαια. Μου έχει λείψει και ανταποκρίνομαι αμέσως. Με πιέζει πάνω του και τα χέρια του χαϊδεύουν το σώμα μου.
"Μου ανήκεις." Λέει μέσα στο φιλί μας και έχει απόλυτο δίκιο. Τα χέρια μου μπλέκονται στα μαλλιά του τα τραβάω δυνατά καθός του δαγκώνω το κάτω χείλος του και τον σπρώχνω μακρυά μου όσο και αν δεν το θέλω.

Με κοίτα έντονα και συνάμα ερωτηματικά. Περνώ την τσάντα μου και τα κλειδιά και βγαίνω εξω.
"Σε περιμένει η Βαλέρια και εμένα ο Άλεξ." Του λέω και τον βλέπω να εκνευρίζεται. Περνώ το αίμα μου πίσω και το ευχαριστιέμαι!