ေဆး႐ုံကလူေတြရဲ႕မ်က္ႏွာဟာ ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္နဲ႔! ေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုျမင္ရင္ အခ်င္းခ်င္းလက္တို႔ၿပီးတစ္ခုခုေျပာၾကတယ္။ အ့ဲဒီလိုျဖစ္ေနတာႏွစ္ရက္႐ွိၿပီ။ ဘာေၾကာင့္မွန္းလဲ ေ႐ွာင္းက်န္႔မသိဘူး။ မနက္ကဆို သူေဆးသြင္းေပးေနက်လူနာေကာင္ေလးရဲ႕အေမက သူ႔သားကိုေဆးသြင္းေပးစရာမလိုေၾကာင္း၊ ေနာက္ဆရာဝန္ကသြင္းေပးသြားၿပီျဖစ္ေၾကာင္း မ်က္ႏွာထားတင္းတင္းနဲ႔ေျပာတာခံလိုက္ရတယ္။
"စီနီယာ"
ေဆးဘူးေတြစီေနတ့ဲသူ႔နားကို ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္လာရပ္တယ္။ ေ႐ွာင္းက်န္႔သူ႔ကိုမွတ္မိတယ္။ ေခါက္ဆြဲဘူးလာေပးတ့ဲ အလုပ္သင္ေလး!
"ကြၽန္ေတာ္က စီနီယာကိုယုံပါတယ္။ စီနီယာဘယ္လိုလူပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အျမဲတမ္းေလးစားပါတယ္။ "
ေျပာတာေတြကို ေ႐ွာင္းက်န္႔နားမလည္ဘူး။ သူကဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ?
"ဒါေပမ့ဲ ဒါေတြက တကယ္မဟုတ္ဖူးမလားဟင္"
ထိုးေပးလာတ့ဲ စမတ္ဖုန္းေလး!
သတင္းေခါင္းစီးက ထ်န္း႐ွင္းက လိင္တူခ်စ္ႀကိဳက္တ့ဲ ဆရာဝန္တစ္ေယာက္အေၾကာင္း! တစ္ဖက္လူရဲ႕ မ်က္ႏွာကိုမျမင္ရေပမ့ဲ ေ႐ွာင္းက်န္႔ရဲ႕ မ်က္ႏွာကေတာ့ပီပီျပင္ျပင္ပဲ ျမင္ရတယ္။ အိပ္ယာေပၚကပုံေတြ။ ဟိုတစ္ခါက ဝမ္ရိေပၚ ပို႔ခ့ဲတ့ဲပုံေတြလို! ဒီတစ္ခုမွာေတာ့ သူမျမင္ဖူးတာေတြပါ ပါတယ္။
ေခါင္းထဲ အသံအက်ယ္ႀကီးျမည္သြားေပမ့ဲ ေ႐ွာင္းက်န္႔ စိတ္ထိန္းလိုက္တယ္။
"တီတီ"
"Hello!"
"ေ႐ွာင္းက်န္႔ နင့္ကိုေဆး႐ုံအုပ္ေခၚေနတယ္"
ထြက္ခ်င္လာတ့ဲေခြၽးေတြကိုခပ္ဖိဖိသုတ္ခ်လိုက္တယ္။ အ့ဲဒါေပါ့! စစ္မ်က္ႏွာဆိုတာက!
..........
"ေဟ.း..မႀကီး...ဟိုလူေရာ?"
က်န္႔ခိုင္က လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေႏွာင့္ယွက္ခြင့္ကိုရေနတယ္။ ေ႐ွာင္းက်န္႔က ယြီလန္ကို အိမ္ျပန္လိုက္မပို႔ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ကလိစရာလူမ႐ွိေတာ့ ရိေပၚ ပ်င္းတယ္။ တကူးတကလိုက္လာၿပီး ေမးေတာ့လဲ အဖက္မလုပ္ျပန္ဘူး။ အ့ဲဒီဆရာဝန္ေတြအကုန္လုံးက ဘုရားျဖစ္မယ့္အုတ္နီခဲေတြမို႔ ေသာက္ခႏၶီပါရမီနဲ႔ ဘဝဆက္တိုင္းျပည့္စုံေနၾကတာလား?
