SNİPER

bölüm 3

Sabah beni tabiri caizse Poyraz in ayı gibi durtmesiyle uyandım. Tabi dilime hakim olamadım

" E yuh yani ayı mısın kardeşim"

" Hadi be kıvırcık kalk artık annem bekliyor"

" Ya abicim sen git"

" Ne abisi kız kalk "
" Ya sen benden büyük değil misin"

" Ya olsun sen bana abi deme "

" Tamam Poyraz hadi anneni bekletme git sen "

" Ya asıl sen ayisin kış uykusuna mi yattın be mübarek"

" Aman kalktım be"

" Ha şöyle yola gel "

" Valla geri yatarım"

" Tamam tamam hadi" o çıkınca odaya göz gezdirdim. Hepsi gitmişti. Altıma siyah pantolon giydim. Üzerime de beyaz tişört. Siyah beyaz ayakkabimi alıp giydim. Saçlarımı saldım ve dışarı çıktım. Poyraz beni görünce

" Ya sen pantolon la bile çok tatlı oluyorsun" ona gülümsedim.
" Poyraz"

" Hım"

" Annen rahatsız olmaz di mi yani davetsiz misafirim ben "

" Ben haber verdim ona çok sevinirim dedi "

" Ha tamam ben böyle kendimi fazlalık gibi hissediyorum"

" Saçmalama kıvırcık"

" Peki " diyip kafamı cama yasladim yaklaşık 45 dakika sonra durduk. Beraber inip evin kapısını çaldık. Kapıyı 40 li yaşlarda bı kadın açtı. Bizi görünce kocaman gülümsedi. Bizi eve davet etti ilk Poyraz a sarıldı. Sonra bana döndü

" Sen Poyraz in kıvırcıgi olmalisin senden bahsetti. Çok sevindim iyiki geldin kızım"

" Beni kabul ettiğiniz için teşekkür ederim."

" Öyle sizli bizli konuşmayalım Adım Ayfer kızım bana Ayfer anne dersen sevinirim"

" Tabi Ayfer annecim" bunu söylememle kocaman gülümsedi. Poyraz bize siritarak bakıyordu.

" Abicim anneni çaldım "

" Ne abisi kıvırcık ne anlaştık biz "

" Şimdi anneni calmama değil de abiye mi takildin peki anneni çaldım Poyraz"

" Annem bı tane vermem onu ama paylaşabilirim herhalde ne diyorsun Ayfer Sultan"

" Bence de paylaş oğlum" beraber salona geçtik orda da Poyraz dan biraz büyük bı abi ve sanırım babası vardı. Babasınin elini öpüp abisiyle tanıştım. Adı Rüzgar miş. Guzel isim valla . Poyrazdan 4 yaş büyukmus. Poyrazın babası da tıpkı annesi gibiydi ona Mustafa baba dememi istedi. Bunlar bana çok uzak kavramlardi. Hayatımda hiç anne baba dememiş biri olarak bunları öz ailene değil de baska aileye söylemek çok can sıkıcı. Ama onlar harika birer anne baba . Bı ara Ayfer anne mutfağa gitti. Ben de yardım etmek için gittim.

" Ne yapabilirim"

" Ben hazırladım kızım saol"

" Mühim değil"

" Sen şimdi ne yapıyorsun askeriyede"

" Ben Poyraz in timine daha yeni girdim hem timin pilotu hem de sniper iyim. "

" Anladım sekiz erkeğin içinde zor olmuyor mu"

" Valla hiç zor olmuyor Ayfer annecim. Onların hepsi benim abim"

" Öyle tabi neden aileni bıraktın kızım daha genç gözüküyorsun "

" Benim tam ailem yok yani annem ve babam var ama ben onlar için yok gibi bir şeyim beni önemsemiyorlar. Şiddet uygularlar sürekli. Yani onlar benim ailem değil. Olamayan bir şeyi bırakmak zor olmuyor haliyle"