SNİPER

bölüm 48

Alim'in ağzından

Sabah kalkar kalkmaz telefona sarıldım. Ekin i ararken bir yandan da üzerimi değiştiriyordum.

" Ay Alim yeter artık ya " Telefonu açar açmaz sızlanırken gülümsedim.

" Ne yeter ya " dedim onun gibi.

" Vallaha her sabah aramandan sıkıldım artık. Ben sen gibi sabahın körü kalkmıyorum canım" dedi.

" Ben belki seni özlüyorum olamaz mı?" Dedim. Karşıdan bir iç çekme sesi geldi. Tam ikna oldu diye sevinecektim ki

" Hiç sanmıyorum" diyince tüm ümidimi yıktı. Oflayıp

" İyi peki sen yat ben de bugün bir şeyler yapalım diyecektim" dedim sırıtarak

" Ne gibi şeyler?" Dedi.

" Beraber vakit geçiririz diye düşündüm. İşte ilk kahvaltı yaparız sonra da bakarız bir şeyler" dedim. Bir gübültü koptu. Kaşlarımı çatarken sesi geldi.

" Tamam tamam olur kalkıyorum ne zaman geliyorsun?" Dedi. Keyifle gülüp
" Bir saate ordayım güzelim acele etme " dedim. O da gülerken telefonu kapattım. Allah'ım çok seviyorum.

Aslında kahvaltı yaptıktan sonra onu anneme götürecektim. Annem, bir sevgilim olduğunu duyunca heyecanla görmek istemişti. Hatta 'artık ölsem de gam yemem ' bile demişti.

Kendi kendime göz devirip aşağı indim. Abimler hala uyuyordu. Oya olmadığı için konuşacak kimse de yoktu. Oflayıp telefonu çıkardım. Acaba ne zaman gelirdi?

Oya ile aramızda ciddi bir bağ vardı. Yeri geldiğinde abi kardeş olsak da daha çok kankaydık onla. Ne olursa olsun derdimi anlattığım ilk kişiydi benim için. Bir sürü arkadaşım olmasına rağmen o bambaşkaydı benim için. Bu zamana kadar bana bu kadar yakın hiçbir arkadaşım olmamıştı. Bu kadar endişelendiğim hiç olmamıştı. Bilemiyorum çabuk bağlanmıştım ona. Ne derse desin inanmıştım ve şimdiye kadar hiç yanılmamıştı. O da öyleydi bana karşı. Ne olursa olsun ilk bana gelirdi. İlk bana anlatır benim fikrimi alırdı.

Dayanamadan Oya yı ararken hemen açıldı telefon. İşte bu huyunu da çok seviyordum. Bekletmiyordu beni.

" Efendim?" Sesini duyunca sıkkın bir nefes alıp

" Kankacım ne zaman geliyorsun?" Dedim. Karşıdan bir gülme sesi geldi

" Beni mi özledin?" Dedi alayla.

" Olamaz mı?" Dedim kaşlarımı çatarak.

" Tamam tamam çatma kaşlarını" gözlerimi devirirken nerden bildiğini düşündüm. Aklıma gelen şeyle hemen etrafıma bakındım. Karşıda bana gülen yüzünü görünce yanına ilerledim. Telefonunu indirip cebine atarken beni bekledi.

" Geldim desene madem " dedim. Omuz silkip çimlere ilerledi. Arkasından ilerleyip karşısına oturdum.

" Hayırdır?" Dedi.

" Ekin ile vakit geçiricez bugün" diyince

" Ne güzel işte" dedi.

" Güzel güzel de onu anneme götürücem" dedim. Kasları havalandı

" Ee ?" Dedi. Omuz silkip

" Bilmiyorum ya işte " dedim. Çimlere yatınca yanıma uzandı

" Fazla streslisin rahat ol ne olabilir ki ?" Dedi.

" Bilmiyorum. Annem bir şey demez ama tedirginim işte" dedim. Elini yüzüne kapatıp

" Boşver " dedi. Ona dönüp