SNİPER

bölüm 22

Bugün Ekin ile ev bakmaya gidecektik. Her ne kadar bundan memnun olmasam da Ekin i de yalnız bırakmak istemiyordum. Üzerime kırmızı pantolon beyaz ince bı gömlek giydim. Ayağıma da beyaz sporlarımı geçirirken aynada kendime baktım. Elimi saçıma atmıştım ki vazgeçerek geri indirdim. Öylece kendime bakarken

" Seni dışarı gönderesim gelmiyor ki böyle" dedi Poyraz. Yine kapıya yaslanmış beni izliyordu. Ona döndüm

" Ben de hevesli değilim" dedim. Gülüp yanıma yaklaştı. Elini saçıma atıp düzeltti.

" Neyse gideyim ben " dedim yanağına bir öpücük kondururken. Gülüp sarıldı

" Kendinize dikkat edin telefonun açık olsun " dedi. Kafa salladım ve bahçeye çıktım. Ekin sabırsızca ayağını yere vuruyordu. Beni görünce yaklaştı. Beraber yürümeye başladık. Caddeye çıkınca

" Oya buraya yakın olsun olur mu " dedi.

" Olur" dedim ve etrafa bakındım. Birkaç eve girerken artık sıkılmıştım.
Evleri gezerken akşam olmuştu. Yorgunlukla sol elimi sağ koluma destek etmiş öylece tutunarak yürüyordum. Askeriye ye varınca bizimkilerin bahçede olduğunu görünce oraya ilerledim. Poyraz bana yaklaştı

" Hadi güzelim hazırlan göreve gidiyoruz "

" Ben bir şey yapamam ki "

" Komutan öyle istedi sen de lazımmışsın " kafa sallayıp yukarı çıktım. Üzerimi zorla değiştirip aşağı indim. Komutan gelmişti bile. Dudağımı ısırıp yanlarına ilerledim.

" Ha Oya gel , bı göreve çıkıyorsunuz gizli bir görev. Poyraz ordaki bı kadınla vakit geçirip kodları alırken siz de birer çalışan ve iş adamları rolüne girip etrafta olucaksınız " vay anam vay .

" Allah yardımcınız olsun"

" Saol " komutan giderken Ekin e sarıldım

" Dikkat et Ekin burdan ayrılma " dedim. Kafa salladı.

" Sen de dikkat et " kafamı sallayıp bizimkilerin yanına gittim sinir bozukluğu ile. Bı kadınla neden Poyraz muhatap oluyor anlamıyorum ki. Yüzüm asık helikoptere ilerlerken aklıma gelen şey ile iyice sinirlerim bozuldu. Ya benden güzelse. Derin bı nefes alıp bindim. Benim binmem ile hareket eden helikoptere şöyle bı göz attım. Hepsi bı köşeye çekilmiş oturuyordu.

" Gelsene güzelim" iç çekip yanına çöktüm. Aramızda mesafe açarken bana yaklaştı

" Biliyorum hoşuna gitmedi ama yapmak zorundayım" omuz silktim.

" Biliyorum" dedim. Kolunu bana dolayıp kendine çekti. Başım göğsüne denk gelirken Asım abi bize birer kağıt uzattı.

" Aslında biz iş adamı olucaktik ama kadın genç bu yüzden siz iş insanları olurken yani Alim Oya ve Poyraz biz de garson olucaz " dedi. Kafamı salladım kağıda baktım

Esin Güler
23 yaşında şirket sahibi ünlü iş kadını. Bekar ama Alp Kaya ile sevgili. Ailesi küçükken ölmüş ve tek başına yaşıyor. Yanında da kimliğim vardı. Alıp inceledim. Sonra da kafamı kaldırdım

" Alp Kaya kim ya " dedim. Alim gülerek kafasını kaldırdı

" Üzgünüm bana kaldın" dedi. Her ne kadar bozuk olsam da güldüm. Alim ileydi en azından. Poyraz a dönünce kendi kimliğini bana verip benimkini aldı.

Egemen Duran
26 yaşında ünlü bir şirketin sahibi. Bekar ve sevgilisi yok. Ailesinden uzaktan tek yaşıyor. Kimliğine bakıp iç çektim. Nasıl Katlanacaktim ben buna ya . Ona kimliğini geri verirken o da benimkini uzattı.