SNİPER

bölüm 15

Sabah kalktığımda dün olanlar aklıma gelse de gülümsedim. Sonuçta aramız bozulmamıştı. Banyoya gittim ve elimi yüzümü yıkadım. Bugün günlerden pazardi. Poyraz in annesi ve babasının yanına gidicektik. Soğuk suyla bı duşa girmeye karar verdim. 5 dakikada dusuma alıp üstümü giyinmiştim. Üstüme beyaz bir kot pantolon ve siyah askılı bı buluz vardı. Ayağıma da siyah bı spor ayakkabı geçirip hazırlandım. Biraz makyaj yapıp saçlarıma şekil verdim. Sonra da Poyraz in yanına geri döndüm. Ama hala uyuyordu. Sadece o değil hepsi uyuyordu.

Akşam konuşmuştuk. Hepsi üzerime geldiği için beni sabah kahvaltıya çıkarmayı teklif etmişlerdi. Ben de kabul etmiştim. Kahvaltıdan sonra herkes ailesinin yanına gidicekti tabi ben Poyraz in ailesinin yanına. Ben bunları düşünürken hepsi uyanmıştı. Kafamı sallayıp düşüncelerimi başımdan kovdum ve

" Günaydın" dedim hepsine. Hep bir ağızdan

" Günaydın" deyip yüzlerini yıkamaya koyuldular. Ben de kapının önüne çıktım. Onları beklerken telefonum çaldı. Arayan Ateş abiydi.

" Efendim"

" Naber kız" şaşkınca gülümsedim

" İyi abi senden"

" Eh iyi diyelim şimdi sana bı teklifim var"

" Dinliyorum"

" Bu akşam bizle beraber sevgilini tanıştırmaya ne dersin?" bunu beklemiyordum.

" Bu da nerden çıktı"

" Hadi hadi cevabını söyle"

" Ona da sormam lazım"

"Ay sor bakalım yanındadır nasıl olsa"

" Bir dakika" içeri girip Poyraz a sessizce fısıldadım.

" Abimler bu akşam senle tanışmak istiyor ne diyim" oda şaşırmıştı

" Tabi olur kaç gibi" geri Ateş abiye döndüm.

" Saat kaçta abi"

" 8 gibi falan " ona baktım kafasını salladım

" Tamam nerde buluşalım"

" Sahil kenarında açılan yeni bı kafe var orda buluşalım"

" Tamamdır hoşçakal"

" Hoşçakal buzdolabı" telefonu gülümseyerek kapattım. Poyraz bana döndü.

" Bu da neydi şimdi "

" Hiçbir fikrim yok"

" Sence beni eleştiriler mi hani ayrılmamizi falan istemezler di mi "

" Hayır ya bence olmaz. Çok deli dolular. Sen arayınca kim olduğunu sordular. Sevgilim diyince hiçbir şey demediler. Sadece tanışmak için bence."

" Eh tamam öyle olsun. Bizi bekliyorlar hadi gidelim"

" Tamam" diyip Poyraz in peşine takıldım. Hep birlikte güzel bı mekana gittik. Ortaya serpme kahvaltı isteyip beklemeye başladık. O sırada bana abilerim hakkında sorular soruyorlardı.

" Nasıllar Oya"

" Gayet iyiler"

" Biz daha yüzlerini Göremedik yakışıklılar mi"

" Yani baya yakışıklılar"

" Peki sana nasıl davrandılar"

" Baya iyiydi. Biraz sohbet ettik falan akşam onlarla bulusucaz"

" Ne güzel" daha fazla soru sormadan kahvaltı gelmişti. Gülerek kahvaltımızı yaptık ve hep beraber kalktık. Herkes ailesinin evine dağılinca biz de Ayfer annelere doğru yola koyulduk. Yaklaşık 20 dakika sonra ordaydik. Beraber kapıyı çaldık. Ayfer anne kapıyı açıp bizi görünce yüzünde güller açtı. Hemen bize sıkı sıkı sarılıp içeri aldı. İçerde Mustafa baba ile de aynı sarılma faslını yaşadıktan sonra oturduk. Rüzgar abi yokmuş. Rahatlamadım desem yalan olur. Baya iyi olmuştu. Hep beraber çay içip sohbet ettik.