Ruling The Last Section (Season 1)

Kabanata 1

Kabanata 1:
Room

12-V

My chest heaved as I see the sign in the top of the door saying my section name. The last section. Nadaanan ko papunta rito ang mga silid ng 12-I, 12- II, 12-III, 12-IV. Nasa huling palapag ako ng gusali kung nasaan ang silid na na ilang metro pa ang layo sa akin. I huffed a breath and fix my bag on the back and steps towars the room.

Ilang hakbang pa ang layo ko sa classroom pero rinig na rinig ko na agad ang ingay mula rito. Ramdam ko ang pagkahinto at pagbale ng leeg ng katapat na classroom na nilalakaran ko.

"Miss!"

"Naligaw yata. Ibabalik ba natin sa pinanggalingan?" halos magtiim bagang ako sa nagsabi noo na tinawanan lang ng iba.

Hindi ko na lang pinansin at nagkibit balikat. Hindi rin naman nila ako mahahawakan. Hanga ako roon sa mga tatangkaing sumubok.

Saglit akong napatingin roon at halos mapangiwi dahil ang gulo ng ayos ng mga upuan at may kanya kanyang mundo ang nasa loob. I even see someone smoking inside the classroom and I can't help to creased my forehead.

Hindi ba't bawal iyon at nakalagay sa university rules? Pero nagagawa niya pa rin. Mukhang wala namang nanaway sa mga kaklase niya at lahat ay pabor at pinababayaan siya. Sino ba naman ako para manghusga. I can l understand how the feel of smokes that soothes and makes you calm.

Mabilis ring natanggal ang atensiyon ko sa kanila nang marinig ang pagkalabog roon sa kabilang silid kung saan ako pupunta, na sinundan pa ng hiyawan. Muntik na akong mapasapo sa dibdib dahil sa gulat.

Palakas ng palakas ang pagkalabog na para bang sadya silang gumagawa ng ingay at ang pagtama ng mga kamay nila sa lamesa ang may gawa noon. Malakas rin ang hiyawan na pinaghalo halo ng malalakas nilang boses.

"Gago, Pierce suntukin mo! Ang hina! Sayang pusta namin!"

"Tangina bilang ba kong magkano makukuha base sa pasa sa mukha!"

Ilan lang iyan sa mga narinig ko na malakakas na sigaw at halos huminto ang mga paa ko sa paglapit dahil mukhang alam ko na kung ano ang nagaganap sa loob.

Napatingin ako sa orasan sa palapulsuhan at nakita na tatlong minuto na lang ay simula na ng klase pero wala pa akong makitang ni bakas ng mga guro sa hallway na ito. Hindi naman advance ang relo ko.

Sinubukan ko na lang ipagkibit balikat ang ginagawa nilang ingay at nagpatuloy sa paglalakad. Nang mahinto ako sa saradong pinto ay nakita ko na kung ano ang pinagkakaguluhan nila na nagpakompirma sa hinala ko.

May dalawang taong nagsusuntukan sa gitna at halos mapasinghap ako dahil parang nagpapatayan na sila base sa lakas at gigil na binibigay nila sa bawat suntok. Bigla akong kinabahan sa isang pamilyar na tanawin na ito pero mabilis kong pinilig ang ulo para walain iyon sa isip.

Mukhang hindi lang ito simpleng suntukan dahil bakas sa mata ng dalawa ang nag-aapoy na mata sa sobrang galit. Halos magpakita na ang ugat nila sa braso at leeg sa sobrang tensiyonado ng pagsasakitan nila.

Totoo na yata ito at ang mga tao sa loob ay ginagawa pa itong kakatawanan at libangan para sa panandaliang kasiyahan nila. Hindi ba nila alam na gusto nang magpatayan ng dalawa?

They simply watching the fight and for sure there's one laying and chasing his breath to live soon. If this will continue one of them will die. I shook my head as their cheers continue and they even swaying their money up in the air. That it gives strengths to those two fighting to death.

"Ano ba yan Rylan bumawi ka naman ng suntok!"

"Tangina si Pierce na 'to!"

I don't know if I should enter to interrupt their business or go to the disciplinary office to report this. But I'll only make my self screwed and I'm not a kind of soft and kind girl who's going to be responsible on witnessing this scene.