Ruling The Last Section (Season 1)

Kabanata 82

Kabanata 82:
Fight

I sucked a harsh breath and my tears strolled down my cheeks when I saw what happened to Helix. Hindi ko na napaghandaan ang pagbagsak sa tubig. Napapikit ako sa biglaang sakit sa ulo. I can even heard how loud the splashing of water because of the sudden plunge of our body.

Sinampal ng lamig ng tubig ang katawan ko. Nang buksan ko ang mata ay wala akong makita kundi dilim sa ilalim ng tubig at kaunting sinag ng liwanag mula sa buwan sa itaas. Alam kong sobrang delikado pa kung aahon agad ako, pero lumukob na ang galit at sobrang pag-aalala ko kay Helix.

Lumapit ako kay Xerox at marahan na sinampal ang pisngi niya para tignan kung ayos lang ba siya. He open his eyes and look at me. I sigh in relief. I pat his cheeks before I swim upward.

Sinubukan niya pang hatakin ako pabalik pero mabilis akong nakalayo sa kanya. He hold his head, like it's aching. Siguradong sumasakit iyon ngayon dahil sa taas ng pinagtalunan namin at bahagyang marahas ang pagbagsak.

Kaso kung sinuwerte ka nga naman, habang lumalangoy ako pataas ay may nasinagan ang kakaunting ilaw mula sa taas. I saw a gun, then my pulse speed up. Mukhang ito iyong baril na tumalsik kanina. I immediately swim towards it. Mabilis ko iyong hinawakan. I grip the gun and I gritted my teeth.

Sa bawat segundo na masasayang ko ay ang bawat patak ng dugo na masasayang kay Helix.

I need to rescue him.

Madilim ang paligid nang makita kong natamaan siya. Kaya hindi ko alam kung saang parte ng katawam niya tumama ang bala. My tears were escaping my eyes under water.

I don't want to think of something bad. Sana hindi siya napuruhan ng malala. Sana hindi siya natamaan sa mga kritikal na parte ng katawan. Mabagal akong umahon sa madilim na parte ng ilog para hindi makagawa ng ingay. Agad kong hinilamos ang mukha. The shadow of the tree is covering me. Agad kong nilibot ang tingin at wala akong makitang kahit na anino ng tao.

Shit!

Sana naman alalayan ni Zillah si Helix ngayon. Sila ang magkasama pero hindi ko alam kung nasaan sila. Sa sobrang galit na umaapaw sa dibdib ko ay matalim akong tumingin sa tulay. Tumingala ako at nakita ang mga nasa pitong lalaki. Lumangoy ako patungo sa isang makapal na ugat ng puno.

I need to hide my body here and assure that I won't be pierce by a bullet. Mariin ang pagkakatiim bagang ko ng hawakan ang baril at iasinta iyon sa mga lalaki na nasa tuloy. I was fuming mad and I'm not sure about Helix condition right now!

I don't even know if he was in a bad and serious case. I need to find him immediately. But I'm not an evil to kill a person. Siguro ay sapat na ang pagdaplis sa katawan nila para matakot. Kahit na sobra sobra ang galit ko at gusto silang mas puruhan pa na higit roon.

"Burn in hell." I whispered as I shot one of the men shoulder. Lahat sila ay napaigtad sa gulat nang sumigaw ang lalaki. Dumaing iyon ng pagkalakas lakas at napasapo sa balikat niya.

"Barilin niyo!" agad akong nagtago sa malaking ugat ng sabihin nila iyon. Pero dahil madilim ang lugar ay hindi nila alam kung saan direksiyon nanggaling ang bala. Kaya sa baba lang sila nagpaputok. Kumalabog ang puso ko sa kaba.

Paano kung matamaan sila Xerox? But I know it wouldn't happened. They're under water and the direction of the bullet once they emerge on the water changes. Babagal iyon at hindi makakaabot sa malalim na parte kung nasaan sila Xerox, Helix at Zillah ngayon.

Ang kaso lang, kailangan nilang pigilan ang paghinga ng matagal para manatili sa ganoong lalim.

"Raiven." a small voice called me. I flinch in surprise and clutch my chest. Mabilis akong napalingon sa pinanggalingan ng boses at nakita si Xerox.