Seonsaengnim // Kim Taehyung

So Saturnh? '🌺

Hayır hayır bu yalnızca bir tesadüftü. Hem milyarlarca kişi o şarkıyı dinliyordu? Danbi'nin de o şarkıyı mırıldanması yalnızca tesadüften ibaretti. Taehyung'un günlerdir bulmaya çalıştığı kişi o olamazdı.

En sonunda Taehyung kendini rahatlatarak 3. dersin başında okula gelmeyi başarmıştı. Bugün Danbi'yi dersten alacak ve onunla birlikte yapılması gereken eğlenceli faaliyeti düzenleyeceklerdi. Çok değil birkaç dakika sonra öğrencilerin teneffüs vaktinin bittiğini belirten zil çalmış ve Taehyung, Danbi'yi alması gereken dersin geldiğini anlamıştı.

Danbi şanslıydı. Haftanın en sıkıcı dersinden Taehyung sayesinde kaçabilecekti. Taehyung da zaten onun dersten kaçmak istediğini bildiği için onu dersten alıyordu.

Öğrenciler koridoru boşaltıp sınıfları doldurmuşken öğretmenler de tek tek dersleri olan sınıflara giriyorlardı.

Taehyung, Danbi'nin sınıfının önüne geldiğinde kapının camından içeriye çoktan girmiş olan kimya öğretmenine bakıyordu.

Yani Danbi'den gözünü alabildiği zamanlar Kimya öğretmenine bakıyordu.

Danbi öyle ahım şahım bir kız değildi. Yolda görseniz bir daha dönüp bakmayacağınız kız tiplerindendi. Ama onu size çeken bir sempatikliği vardı.

Hiçbir zaman kendi sırasında oturmaz sürekli yer değiştirirdi. Hyunwoo'yla uğraşan Danbi en sonunda sanki suçlu kendisi değilmiş gibi Kimya öğretmenine tüm sınıfın dikkatini çekecek ve sempatikliğini bir daha belli edecek şekilde bağırdı.

"Bay Yi! Şu Hyunwoo'yu bir tepkimeye sokun Tanrı aşkına. Bıktım artık beni rahatsız etmesinden."

Bay Yi de dahil tüm sınıf gülmeye başlamıştı. Kapının arkasında sessiz sessiz haykıran Taehyung da artık zamanı geldiğini anlamış ve kapıyı tıklatarak içeri girmişti.

Bay Yi kapıdan içeri giren Taehyung'a bakmış ve dün bir öğrencisini dersinden almak için izin alan öğretmenine verdiği söz aklına gelmişti.

"Ah, geldiniz demek. Dün sözleştiğimiz gibi, evet Danbi'yi alabilirsiniz."

Danbi heyecanla ayağa kalkmış ve öğretmenine selam vererek sınıftan çıkmıştı.

Yanında Danbi'yi gülümseyerek yürürken gören Taehyung'un aklına yine tüm düşünceler hücum etmişti.

Ne zaman geldiklerini anlamadıkları boş müzik odasına girerlerken Danbi heyecanla el çırpmış ve koşarak Taehyung'un birazdan oturacağı yerin karşısındaki yerini almıştı. Telefonunu ise küçük cebinden çıkarıp masanın üzerine koymuştu. O oradayken hiç rahat oturamıyordu.

"Bay Kim, nasıl birşey düşünüyorsunuz? Ben dün birkaç şey düşündüm. Mesela bir korku evine gidebiliriz. Orada öğrenciler için gerçekten korkunç şakalar düzenleyebilirim. Ya da bir kamp gezisi olabilir en klasiklerinden kaybolurum falan. Ya da..."

Odayı Danbi'nin titreşimdeki telefonunun kaplamasıyla Danbi ilk önce telefona daha sonra ise Taehyung'a dönmüştü. Taehyung elindeki telefonu cebine atmış ve yavaş adımlarla Danbi'ye ilerlemeye başlamıştı.

"Danbi..."

Odada yankılanan kalın ses birazdan kötü birşeyler olacağının kanıtıydı. Bay Kim'in Danbi'ye attığı o
bakışlar ise hiç hayra alamet değildi.

"Üzerindeki ceketi çıkarmanı istiyorum."

Danbi endişeyle gözlerini açmış ve öğretmenine öküzün trene baktığı gibi bakmaya başlamıştı.

Tamam, Danbi bir şeyler hayal etmiş olabilirdi. Ama daha bunlar için çok geçti. Taehyung biraz hızlı davranmıyor muydu?

"B-bay Kim."

Taehyung Danbi'ye doğru ilerlemiş ve bir çırpıda ceketini çıkarıvermişti. Danbi az da olsa direnmişti ama Taehyung güçlüydü. Danbi nasıl olduğunu anlamasa da canını yanmayacak bir şekilde Taehyung ceketi çıkarmış ve Danbi'nin alçılı koluna bakakalmıştı.

"Demek Saturnh?"

Evet, bölümlerin en çabuk geldiği(!) ve en hızlı gelişen(!) Seonsaengnim ailesi, wp'de mesajları görüp cevap vermeyen tayfa gibi okuyup oy vermeyen hayalet okuyucular da dahil bilmenizi istiyorum ki keyfimden bölüm atmamazlık yapmıyorum bir yandan staj bir yandan yoğun ders temposu yüzünden buralarda fazla takılamıyorum ama bilin ki okuyan herkesi çoook seviyorum kshdkwjxhdkx 💚