Seonsaengnim // Kim Taehyung

Back Home '🌺

Danbi burada kalmak istemiyordu. Jungshin'e onu bıraktığı için teşekkür edip ayrılırken aklında yalnızca bu vardı.

Son gecemi burada geçirmek istemiyorum. Yarın onlarla gitmek istemiyorum. Taehyung'la aynı otobüse binmek de istemiyorum. Onu görüp ağlamak, ona rezil olmak istemiyorum.

Tüm düşünceleri bundan ibaretken babasını arayıp onu almasını istemek geldi aklına. İlk önce gidip Taehyung'a haber verecekti. Daha sonraya babasını arayıp onu alması için buraya gelmesini istediğini söyleyecekti.

Eşyaları zaten topluydu. Bugün Taehyung'un odaları toplarken kendi ve Eunji'nin odasına sıra geldiğinde onu toplu bir kız olarak tanıması için önceden halletmişti herşeyi. Şimdi kendini ağlamamak için tutacak ve birkaç dakika sonra buraya gelecek olan Jungshin ve Taehyung ikilisinden -diğer kızı kâle almıyordu- izin isteyerek babasını arayacaktı.

İyi insan lafın üstüne gelir atasözünü doğru çıkaracak şekilde birkaç dakika içerisinde Taehyung boş kamp alanında belirmiş ve Danbi'nin daha da heyecanlanmasını sağlayarak onunla gözlerini buluşturmuştu.

Taehyung da Danbi'nin kamp alanında olması umuduyla hızla Jungshin'le işlemleri halletmişti ve koşarak kamp alanına gelmişti.

Danbi'yle olan bu konuya bir açıklık kavuşturmak istemişti.

Danbi'nin az biraz ağlamaktan kızarmış gözlerini kırpıştırmış ve Taehyung'un yanına yavaş yavaş adımlayarak ilerlemişti.

Taehyung ise yanına kaplumbağadan bile daha yavaş şekilde gelen kızı kolları göğsünde bağlı şekilde beklemişti.

Taehyung, Danbi'yi kırdığını fark etmişti. Yanına yaklaştıkça gördüğü kızarmış gözlerle kendine kızmıştı. Kötü bir şey demese de onu üzdüğü için kendine içerisinden küfretmişti.

"Bay Kim..."

"Danbi, bende seninle konuşmak istiyordum."

"Ne... Ne konuda?"

Aptal kız sanki konuyu bilmiyormuş gibi bir de sormuştu. Zaten içerisinden de konuyu bildiği halde bunu sorduğu için kendisine sövmüştü ve Taehyung'un konuşmasına izin vermeden, kendini tutamayıp onun karşısında ağlamaya başlamadan önce konuşmaya dalmıştı.

"Aslında Bay Kim, ben sizden izin almak için gelmiştim. Evime otobüsle birlikte değil de babamla dönmek istiyorum. Yarını beklemek istemiyorum."

Taehyung duyduğu şeyle biraz alınmıştı. Sanki onu görmek istemiyormuş gibi söylemişti bunu. Zaten Danbi de Taehyung'un yüzünden bunu anlamış ve hemen toplamak adına bir bahane uyduruvermişti. Bahane deyince akla da ilk Danbi gelirdi.

"Kolum ağrımaya başladı da Bay Kim. Babamı arayıp buraya gelmesini isteyeceğim. Bir doktora görünsem iyi olacak. Bu nedenle erken gitmek istemiştim."

Taehyung'a söylemesi gereken son şeylerden birini söyleyen Danbi buna pişman olacağını bilmeden ağzına ilk gelen bahaneyi söyleyivermişti. Taehyung'sa sevdiği kızın canının yandığını duyunca hemen telaşlanmış ve ona söyleyeceği şeyleri bile unutarak Danbi'yle arasında kalan mesafeyi kapatmıştı.

Ellerini Danbi'nin koluna uzatarak alçılı kolunu tutmuş ve endişeyle incelemeye başlamıştı.

"Neden daha önce söylemedin Danbi?! Babanı aramaya gerek yok bir de gelmesini bekleme. Ben Jae-hwa'nın arabasını alırım birlikte gideriz."

Danbi duydığu şeyle hemen itiraz etmeye başlamıştı. O AĞLAMAK İSTEMİYORDU! Yanında saçma sapan hareketler yapıp rezil olmak da istemiyordu.