pse mua ?

12

~•~

Po e shikoja në sy me kohën që ngadalësojë lëvizje e zbehi çdo zhurmë e muzikë !

Zemra timrojë korrent, duke pompuar  dridhje  nëpër vena e shpinën vertebrale ! Ishte frikë...

Ajo që po ndjeja në ato momente nga ai shikim që më dedikojë ishte e pastër dhe e filtruara frikë në çdo qelizë të trupit tim.

Nuk kisha frikë në do më lëndonte fizikisht apo psikologjikisht !

Kisha frikë vetëm nga mendimi i tijë.
Çfra po mendonte tani për mua !?

Ai u ngrit nga tavolina duke kthyer kokën si mënjanë me dhëmbë të shtrënguar fortë.
Për pak sekonda, mes reflektimit të atyre ngjyrave arratie të dritave, ai m'u duk si një bishë e egërsuar !

Vura re djalin me tatuazhe nëpër duar ku largojë vajzën që mbante në prehër dhe vazhdojë të ndjekë me shikim Edin !

Ky i fundit doli nga zona ViP ku ju hap kalimi nga një Bodigard që hapi ganxhion e një litari të trashë i kuq !

"Të të ofroj dicka ?"
Dëgjoja një zë të zbehet po aty afër meje por nuk i kushtova shum vëmëndje, shikimi im ishte kapur vetëm nga silueta e Edit që po u afronte në drejtimin tonë.
Rruga sikur ju lirohej vetë natyrshëm nga ato të rij që kërcenin si të çmëndur !!

Hija e rëndë e tijë nuk u shkel dhe nuk u pengua nga asnjë !

"Nëse munde..."

"Aaaa.." lëshova një pasthirrmë fëminore e trembur keq kur ndjeva ftohtë qe dikush më preku njërën dorë, e tërhoqa duke e mbledhur me forën tjetër në stomak !

Djali që më kish folur u tremb në të njëjtin kohë nga reagimi im !

Ermira dhe dy shokët e sajë kthyen menjëherë shikimin nga ne ku pushuan edhe së grinduri me fjalë !

"...më fal nuk doja të ju trembja.
Doja thjesht të tërhiqja vëmëndjen tuaj e të ofrojë dicka për të pirë." Kërkojë ndjesë djalë që më shkaktoi atë panik frike e papritur !

"N-nuk ka gjë...më fal ti për..."

"Nuk e shikon që është me ne ?"
Ju hakrrye njëri prej shokëve të Ermirës duke më ndërprerë fjalët!

"Zhduku." Timbroië zëri i vrazhgët i Edit tani afër meje !
Shikimi i tijë ishte i ndalur nga djali që më kërkojë ndjesë, ky i fundit sikur i iku çeria e fytyrës nga shikimet që po merrte nga Edi dhe shokët e Ermirës !

Avulloji pa' u ndjerë, dhe shikimi i Edit u ndal i gjithi tek un !

Nuk ishte aspak një shikim i këndshëm !

"O shqiponjë emigrimi paske ardh ti e s'më përshëndet mua ?"
Tha papritur shoku i Ermirës ku pak më parë u quajt Lion nga Gazi !
"...sa do rrishë ?" E pyeti kur i dha dorën e përplasi supin e gjërë mbi atë të Edit.

Edi e pa' vëngër kur ai i dedikoi atë pyetje, sikur t'a kish besdis apo sikur ja kishin bërë shum herë atë pyetje aq komunë !!
"Sikur po ju mbaroj bukën e shpis po ma boni. Me zor doni mem përzë a ?" Ju përgjigj Edi...